Teenpous Martinus IV

Teenpous Martinus IV[1] word nie as sulks in die lyste van teenpouse genoem nie. Kardinaal Bernardino Lopez de Carvajal het homself tot teenpous laat verkies op die skismatiese konsilie van Pisa in 1511.

Teenpous Martinus IV
Bernardino Lopez de Carvajal
Bernardino Lopez de Carvajal
Geboortenaam Bernardino Lopez de Carvajal
Geboorteplek Plasencia, Spanje
Geboortedatum 8 September 1456
Sterfdatum 16 Desember 1523
Sterfplek Rome
Teenpous van Pous Julius II
Begin van pontifikaat 7 November 1511
Einde van pontifikaat 27 Junie 1513
Vir die wettige pous met dieselfde naam sien Pous Martinus IV.

Biografie

Bernardino Lopez de Carvajal[2] is gebore op 8 September 1456 in Plasencia, Spanje, die seun van Francisco Lopez de Carvajal y Trejo, tweede Heer van Torrejon en Aldonza Sande. Hy studeer in Salamanca en verkry 'n baccalaureus graad in 1472 en 'n lisensiaat in Mei 1478, Hy verkry die magister-graad in Kuns en Teologie op 21 Desember 1480.

Kerklike Loopbaan

In 1482 vestig hy hom in Rome. Hy was kamerheer van Pous Sixtus IV en Pous Innocentius VIII maak hom apostolies proto-notarius. In 1448 word hy kanunnik van die katedraal van Plasencia. Hy hou die lykrede "De eligendo Summo Pontifice" na die dood van Pous Sixtus IV in 1484.

Op 27 Augustus 1488 word hy biskop van Astorga en word op 23 Januarie 1489 verplaas na Badajoz. Hy was ambassadeur vir koning Fernando V van Aragon en koningin Isabella van Kastilië en León. Hy bepleit Fernando se saak by die pous wat op sy voorspraak drie bulle uitgee ten voordele van Spanje se regte in die lande ontdek deur Christophorus Columbus. Koning Fernando beveel by die pous aan dat Bernardino tot kardinaal bevorder word.

Op 20 September 1493 word Bernardino bevorder tot kardinaal-priester. Op 2 Februarie 1495 kry hy die titelkerk Santa Croce in Gerusalemme (Die Heilige Kruis in Jerusalem). Op 6 Julie 1495 word hy legaat van die Romeinse koning Maximilliaan. Hy word Camerlengo van die Kollege van Kardinale in 1498 en hervorm die bevoegdhede van die pos. Hy neem deel aan die eerste konklaaf van 1503 toe Pous Pius III verkies is en aan die tweede konklaaf in dieselfde jaar toe Pous Julius II verkies is.

Bernardino het nie goed klaar gekom met Pous Julius II nie. Hy het beskerming by Maximilliaan gesoek in Milaan. Hy word die leier van 'n groep dissidente kardinale en op 16 Mei 1511 teken hy 'n dokument waarin pous Julius opgeroep word na 'n konsilie in Pisa. Pous Julius set hom af as kardinaal en ekskommunikeer hom op 24 Oktober 1511. Die skismatiese konsilie van Pisa het begin op 5 November 1511, maar skuif twee dae later na Milaan waar Bernardino tot pous verkies is onder die naam Martinus IV. Sy volgelinge word die sekte van Carvajal genoem. Die kardinale wat betrokke was en almal geëkskommunikeer is, is Frederico di Sanseverino, Francisco Borja, Guillaume Briçonnet en René de Prie. Na die dood van pous Julius is Pous Leo X verkies. Bernadino het om vergewing gesmeek in 'n brief van 17 Junie 1513 en op 27 Junie 1513 het die pous hom vergewe en weer as kardinaal herstel.

Hy neem deel aan die konklaaf van 1521 waartydens Pous Adrianus VI verkies is en ook aan die konklaaf van 1523 waarin Pous Clemens VII verkies is. Hy sterf op 16 Desember 1523 en is begrawe in sy titelkerk Santa Croce in Gerusalemme.

Verwysings

  1. "Miranda, S., The Cardinals of the Holy Roman Church". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 15 Mei 2008. Besoek op 15 September 2014.
  2. Shahan, T. (1908). Bernardino Lopez de Carvajal. In The Catholic Encyclopedia. New York: Robert Appleton Company. Besoek 15 September , 2014 by New Advent

Eksterne skakels

  • Kopergravure van Bernadino
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.