Taj Mahal

Die graftombe is die sentrale fokuspunt van die hele Taj Mahal-kompleks. Dit is ’n groot, wit marmerstruktuur wat op ’n vierkantige voetstuk staan. Dit bestaan uit ’n simmetriese gebou met ’n boogvormige deur en ’n groot koepel daarbo. Soos met die meeste Mogolse graftombes het die basiese elemente ’n Persiese oorsprong.[3]

Die skouspelagtigste eienskap is die marmerkoepel oor die tombe. Dit is byna 35 m hoog, wat omtrent die lengte van die basis is, en word beklemtoon deur die silindriese "drom" van sowat 7 m hoog waarop dit staan. Vanweë sy vorm word die koepel dikwels ’n uivormige of amrud (koejawelvormige) koepel genoem.[4] Die vorm word beklemtoon deur vier kleiner koepels by sy hoeke wat dieselfde vorm het. Die hoofkoepel is effens asimmetries.[5]

Die minarette, wat hoër as 40 m is, toon die ontwerper se sin vir simmetrie. Hulle is ontwerp om as werkende minarette soos dié van ’n moskee te dien. Elke minaret word in drie verdeel deur drie balkonne wat om die toring loop.

Die buiteversierings van die Taj Mahal is van die mooistes in Mogolse argitektuur en verander proposioneel met die wisselende oppervlakte van die mure.

Die binneversiering van die Taj Mahal strek veel verder as tradisionele dekoratiewe elemente. Die inlegwerk is van edel- en halfedelgesteentes.[6] Die binneste vertrek is agtvormig en kan van enige kant af binnegegaan word, hoewel net die deur wat na die tuin in die suide wys, gebruik word. Die binnemure is omtrent 25 m hoog en word bo afgerond met ’n "vals" binneste koepel wat met ’n sonmotief versier is. Daar is agt boë op grondvlak wat elk halfpad na bo nog ’n boog bevat.[7]

Agt panele is versier met ingewikkelde priemwerk en die res van die oppervlakke is in delikate detail ingelê met halfedelgesteentes wat wingerdlote, vrugte en blomme vorm.