Suda

Die Suda (Grieks ἡ Σοῦδα) is die titel van 'n Griekse leksikon van ongeveer 30 000 artikels wat sedert die Middeleeue behoue gebly het. Dit is rondom die einde van die tiende eeu deur Bisantynse geleerdes saamgestel uit historiese en kulturele bronne van 'n leksikografiese en ensiklopediese aard.[1]

Die eerste bladsy van 'n (ou) uitgawe van die Suda, met afdelings AA en AB

Die doel van die werk was om die kennis wat tot op daardie stadium versamel is, in 'n kompakte vorm te bewaar. Die Suda is dus 'n mengsel van 'n ensiklopedie en 'n woordeboek, en die inskrywings wissel in omvang van 'n enkele woordverklaring tot uitgebreide biografieë en boekopsommings.

Die Suda is belangrik vir kennis van die Griekse taal en letterkunde, onder meer vanweë die aanhalings en die relatief uitgebreide biografiese gegewens oor persone soos outeurs en keisers uit die klassieke oudheid. Die leksikon is ook waardevol vir taalkundige navorsing en as bron van aanhalings van skrywers wat andersins verlore sou gaan.

Van die 12de eeu tot ongeveer 1930 is die titel verkeerd vertolk en beskou as van die skrywer Suidas. Die betekenis van die titel Suda is nie heeltemal duidelik nie; 'n moontlikheid is dat dit verband hou met die Latynse leenwoord wat vesting sou beteken (soos in 'bastion van kennis'), maar hierdie verklaring is omstrede.