Steven Isserlis

Isserlis was in 'n musikale gesin gebore. Sy oupa, Julius Isserlis,[1] wat 'n Russiese Jood was, was een van twaalf musikante wat in die 1920's toegelaat was om buite Rusland se grense te gaan om voorspraak vir Russiese kultuur te maak. Hy het egter nooit teruggekeer nie.[2] Isserlis het op die BBC Radio 4 program op 29 Januarie 2014 onthul dat sy pianis-oupa by sy aankoms in Wene in 1922 'n woonstel gevind het, maar dat die honderd-en-twee jarige verhuurder geweier het om 'n musikant as huurder te neem omrede haar tante 'n voormalige musikant-huurder gehad het wat baie luid was en op die vloer gespoeg het —dié huurder was Ludwig van Beethoven.[3] Steven se moeder was 'n klavieronderwyseres gewees, en sy vader 'n kranige amateur musikant. Sy suster Annette is 'n altviool-speler en sy ander suster is 'n violis. Isserlis het al beskryf "hoe die speel van musiek saam met mekaar" 'n integrale deel was van sy vroeëre gesinslewe.[4]

Isserlis het skoolgegaan by die City of London School. Hy het op die ouderdom van veertien jaar die skool verlaat ten einde na Skotland te gaan om onder die tutorskap van Jane Cowan te studeer.[2] Isserlis het van 1976 tot 1978 by die Oberlin Konservatoria van musiek[5] saam met Richard Kapuscinski gestudeer. Daniil Shafran is sedert sy jeug sy rolmodel. Isserlis het beskryf hoe "sy vibrato, sy frasering, sy ritme alles aan 'n unieke geheel behoort...Hy was nie in staat daartoe om slegs een enkele noot met onopregtheid te speel nie; sy musiek het uit die siel gekom."[6]

Die naam 'Isserlis' is een van baie Europese variasies op die Hebreeuse naam 'Israel'.[7]

Steven Isserlis se uitvoerings bestaan uit solo - , kamerorkes - en orkesuitvoerings. Hy is 'n stoere voorstander van minder-bekende komponiste en groter toegang tot musiek wat jonger gehore betref. Isserlis is toegewyd aan oorspronklike uitvoerings en tree dikwels saam met die mees gerekende eietyds-instrumentele orkeste op, soos die speel van Beethoven se werke saam met die fortepianis Robert D. Levin in Boston en Londen, en Dvořák se Tjelloconcerto met die Orchestra of the Age of Enlightenment onder Simon Rattle. Hy het ook verskeie weergawes van werke en ranskikkings gepubliseer, meestal vir Faber Music en was as adviseur betrokke by die nuwe uitgawes van Beethoven se tjellosonates en tjello variasies, sowel as die tjelloconcertos van Dvořák en Elgar. Hy het 'n nuwe voltooiing van Prokofiëf se Tjello Concertino van die Udmurtia musikoloog Vladimir Blok aangevra wat op 11 April 1997 in Cardiff saam met die BBC Nasionale Orkes van Wallis onder leiding van Mark Wigglesworth uitgevoer was.[8] Aan die ander kant het Isserlis ook die eerste uitvoering van werke deur John Tavener, (welke The Protecting Veil vir die tjellis geskryf het), Lowell Liebermann, Carl Vine, David Matthews, John Woolrich, Wolfgang Rihm, Mikhail Pletnev en Thomas Adès gegee.

Isserlis maak gebruik van die Markies de Corberon tjello welke in bruikleen van die Koninklike Akademie van Musiek is. Hy is ook die gesamentlike eienaar van 'n Montagnana tjello wat uit 1740 dateer asook 'n Guadagnini tjello van 1745 welke hy van 1979 tot 1998 gespeel het en saam met David Waterman, die tjellis van die Endellion Kwartet, besit. Sy De Munck Stradivarius was in Mei 2011 aan die Nippon Music Foundation terugbesorg.[9] Isserlis het in Februarie 2008 sy debuut; as beide tjellis en dirigent; saam met die Ierse Kamerorkes in die Nasionale Konsertsaal in Dublin gemaak.

Hy het reeds 'n groot aantal feeste georganiseer saam met samewerkers soos Joshua Bell, Stephen Hough, Mikhail Pletnev, András Schiff, Denes Varjon, Olli Mustonen en Tabea Zimmermann, asook die akteurs Barry Humphries[10] en Simon Callow.[11] Hy is die artistieke direkteur van die Internasionale Musikante Seminaar in Prussia Cove in Wes-Cornwall waar hy beide uitvoer en onderrig gee.

Isserlis se opnames reflekteer die breedte en eklektisisme van sy repertoire. Sy mees onlangse vrystelling van reVisions vir BIS sluit rangskikkings en rekonstruksies van werke deur Debussy, Ravel, Prokofiëf en Bloch in.[12] Isserlis het vir Hyperion Records,[13] Schumann se musiek vir tjello en klavier saam met Dénes Várjon opgeneem, en die volledige tjellosuites van Bach, welke verskeie pryse gewen het, insluitende die Listeners' Disc of the Year op BBC Radio 3 se CD Resensie, Gramophone se Instrumentale Plaat van die Jaar,[14] en "Critic's Choice" tydens die 2008 Classical Brits. Ander vrystellings sluit twee opnames saam met Stephen Hough in, te wete die Brahms sonates, saam met werke deur Dvořák en Josef Suk; 'n bekroonde plaat van tjellomusiek vir kinders vir BIS Records en 'n opname saam met Thomas Ades van sy nuwe stuk 'Lieux Retrouves'. Onlangse vrystellings sluit 'n plaat van die Dvorak Tjelloconcerto saam met Daniel Harding en die Mahler Kamerorkes op Hyperion in asook Martinu se volledige tjellosonates saam met 'n tjellosonate deur Olli Mustonen en Malinconia van Sibelius met die pianis/komponis Olli Mustonen op die BIS etiket in 2014 in welke 'n Grammy nominasie gewen het. In 2017 was sy opname van Haydn se Tjelloconcertos vir 'n Grammy genomineer.[15]

Isserlis se vrou Pauline Mara, 'n fluitspeler, is in Junie 2010 aan kanker oorlede.[12]

• Why Beethoven Threw the Stew: And Lots More Stories about the Lives of Great Composers (2002)
• Why Handel Waggled His Wig (2006)
• Anthem Guide to the Opera, Concert Halls and Classical Music Venues of Europe (2007)
• 1001 Classical Recordings You Must Hear Before You Die (2008)
• Robert Schumann's Advice to Young Musicians Revisited by Steven Isserlis (2016)

• Persoonlike webwerf
• Guardian artikel deur Tom Service
• IMS Prussia Cove
• Hyperion Records
• Colbert Artists Management Inc.
• Onderhoud met Steven Isserlis, Mei, 1990