Spoetnik 3

Spoetnik 3 (Russies: Спутник-3, of Satelliet-3) was die derde satelliet in die Spoetnik-ruimteprogram. Dit is op 15 Mei 1958 deur die Sowjetunie gelanseer vanaf die Tjoeratam-lanseersentrum (nou Baikonoer) in die Kazachstanse Sosialistiese Sowjetrepubliek. Dit was ’n navorsingsatelliet om die boonste atmosfeer en die nabye ruimte te verken.

Spoetnik 3.

In Julie 1956 het die Sowjetunie onderneem om sy eerste satelliet om die aarde te ontwerp en bou. Dit is die ISZ (vir искусственный спутник Земли; iskoesstwenni spoetnik Zemli of "kunsmatige aardsatelliet") genoem. Dit was veronderstel om die Sowjetunie se eerste satelliet te wees. Die lansering is egter voortdurend uitgestel en eindelik is die eenvoudige Spoetnik 1 en daarna Spoetnik 2 in die plek daarvan gelanseer uit vrees dat die VSA die Sowjetunie in die ruimte sou voorspring.

Spoetnik 3 was keëlvormig, 3,57 m lank en 1,73 m breed by sy basis. Dit het 1 327 kg geweeg. Twaalf wetenskaplike instrumente aan boord het data verskaf oor onder meer die druk en samestelling van die boonste atmosfeer, die konsentrasie van gelaaide deeltjies, atoomkerns in kosmiese strale en magnetiese en elektrostatiese velde. Dit het tot 6 April 1960 in sy wentelbaan gebly.