Spencer Tracy

Spencer Bonaventure Tracy (5 April 1900 – 10 Junie 1967) was ’n Amerikaanse akteur. Hy was bekend vir sy natuurlike styl en veelsydigheid. In ’n loopbaan wat oor 37 jaar gestrek het, is hy vir nege Oscars benoem vir beste akteur, waarvan hy twee gewen het. Hy deel die rekord vir die meeste benoemings in dié kategorie met Laurence Olivier. Hy was die eerste van nege akteurs wat die prys twee keer gewen het en een van net twee wat dit twee jaar ná mekaar gewen het (die ander een is Tom Hanks).[1]

Spencer Tracy
'n Beeld van die betrokke persoonlikheid.
Publisiteitsfoto vir State of the Union (1948).
Geboortenaam Spencer Bonaventure Tracy
Geboorte (1900-04-05)5 April 1900
Milwaukee, Wisconsin
Sterfte 10 Junie 1967 (op 67)
Beverly Hills, Kalifornië
Nasionaliteit Amerikaans
Beroep(e) Akteur
Aktiewe jare 1922–'67
Rolprente Captains Courageous (1936)
Boys Town (1937)
Guess Who's Coming to Dinner (1967)
Internet-rolprentdatabasis-profiel
Rolprentpryse
PrysJaarKategoriePrent
Gewen
Oscar1937AkteurCaptains Courageous
Oscar1938AkteurBoys Town
Golden Globe1953AkteurThe Actress
Bafta1968AkteurGuess Who's Coming to Dinner (nadoods)
Benoem
Oscar1937AkteurSan Francisco
Oscar1951AkteurFather of the Bride
Oscar1956AkteurBad Day at Black Rock
Oscar1959AkteurThe Old Man and the Sea
Oscar1961AkteurInherit the Wind
Oscar1962AkteurJudgment at Nuremberg
Golden Globe1958AkteurThe Old Man and the Sea
Golden Globe1960AkteurInherit the Wind
Golden Globe1967AkteurGuess Who's Coming to Dinner
Bafta1953Akteur*The Actress
Bafta1956Akteur*The Mountain
Bafta1958Akteur*The Last Hurrah
Bafta1960Akteur*Inherit the Wind
* Buitelandse akteur

Vroeë lewe

Tracy is in Milwaukee, Wisconsin, gebore. Hy was die tweede seun van John Edward Tracy, ’n vragmotorverkoopsman, en Caroline Brown. Hy was ’n moeilike en hiperaktiewe kind[2] wat dikwels stokkiesgedraai het.[3] Rolprente het hom gefassineer en hy het tonele saam met sy bure en vriende opgevoer.[4] By die Marquette-akademie het hy die toekomstige akteur Pat O'Brien ontmoet en die twee het toneelstukke saam bygewoon. Dit het by hom ’n belangstelling in die teater gewek.

Met min belangstelling in sy studies en ’n begeerte om aksie te beleef, het Tracy op 18-jarige leeftyd by die weermag aangesluit. Hy is na die Vlootopleidingstasie in Noord-Chicago gestuur waar hy steeds ’n student was toe die Eerste Wêreldoorlog tot ’n einde kom.[5] Hy is in Februarie 1919 ontslaan.[6] Eindelik het hy aan die Ripon-kolege in Wisconsin beland; hy wou in ’n mediese rigting studeer.[7]

Tracy was gewild op kollege en was by verskeie aktiwiteite betrokke.[8] Hy het sy verhoogdebuut in Junie 1921 gemaak deur die hoofrol in The Truth te speel.[9] Hy het gou versot geraak op die verhoog.[10] Hy het ’n toneelgeselskap saam met vriende gestig en op toer gegaan.[11] Hy het ook aan debatte deelgeneem en tydens ’n debattoer het hy ’n oudisie by die Amerikaanse Akademie vir die Dramatiese Kunste in New York afgelê. Hy het ’n beurs gewen[12] en eindelik sewe jaar op die verhoog deurgebring, onder andere op Broadway.

Loopbaan

Tracy het sy rolprentdeurbraak in 1930 gemaak toe sy hoofrol in die toneelstuk The Last Mile Hollywood se aandag trek. Ná ’n suksesvolle debuut in Up the River, het hy ’n kontrak met die Fox Film Corporation geteken. Ná 25 rolprente by hulle was hy nog redelik onbekend.

In 1935 het Tracy by Metro-Goldwyn-Mayer, Hollywood se voorste rolprentateljee, aangesluit. Sy loopbaan het skielik floreer met ’n paar treffers, en in 1937 en 1938 het hy agtereenvolgens die Oscar gewen vir Captains Courageous en Boys Town. Teen die 1940's was Tracy een van die ateljee se topsterre. In 1942 het hy saam met Katharine Hepburn in Woman of the Year gespeel; dit was die eerste van nege rolprente waarin hulle oor 25 jaar saam verskyn.

Tracy is in 1955 by MGM weg en het as ’n vryskutakteur gewerk. Persoonlik het dit egter nie goed gegaan nie weens sy stryd teen alkoholisme en skuldgevoelens oor sy seun se doofheid. Hy het in die 1930's vervreemd geraak van sy vrou, maar hulle is nooit geskei nie. Hy het in die geheim ’n lang verhouding met Katharine Hepburn gehad. Teen die einde van sy lewe het Tracy feitlik eksklusief vir die regisseur Stanley Kramer gewerk. Hy het sy laaste prent, Guess Who's Coming to Dinner (1967) vir hom gemaak; die laaste tonele is 17 dae voor Tracy se dood geskiet.

Tydens sy loopbaan het Tracy in 75 rolprente verskyn en ’n reputasie gekry as een van die silwerdoek se grootste sterre. In 1999 het die American Film Institute hom geplaas onder die top-10 van hul lys 100 Hollywood-legendes.[13]

Filmografie
Tracy se rol in Captains Courageous (1937) het hom ’n Oscar besorg. Hier is hy saam met sy medester Freddie Bartholomew.
Tracy in Fury (1936).

Van Tracy se prente sluit in:

  • Up the River (1930) saam met Humphrey Bogart
  • 20,000 Years in Sing Sing (1932) saam met Bette Davis
  • The Power and the Glory (1933) saam met Colleen Moore
  • Man's Castle (1933) saam met Loretta Young
  • Whipsaw (1935) saam met Myrna Loy
  • Fury (1936) saam met Sylvia Sidney
  • San Francisco (1936) saam met Clark Gable
  • Libeled Lady (1936) saam met Jean Harlow
  • Captains Courageous (1937) saam met Lionel Barrymore
  • Test Pilot (1938) saam met Clark Gable
  • Boys Town (1938) saam met Mickey Rooney
  • Boom Town (1940) saam met Clark Gable
  • Dr. Jekyll and Mr. Hyde (1941) saam met Ingrid Bergman
  • Woman of the Year (1942) saam met Katharine Hepburn
  • Keeper of the Flame (1942) saam met Katharine Hepburn
  • A Guy Named Joe (1943) saam met Irene Dunne
  • The Seventh Cross (1944) saam met Hume Cronyn
  • Thirty Seconds Over Tokyo (1944) saam met Van Johnson
  • Without Love (1945) saam met Katharine Hepburn
  • The Sea of Grass (1947) saam met Katharine Hepburn
  • State of the Union (1948) saam met Katharine Hepburn
  • Adam's Rib (1949) saam met Katharine Hepburn
  • Father of the Bride (1950) saam met Elizabeth Taylor
  • Father's Little Dividend (1951) saam met Joan Bennett
  • Pat and Mike (1952) saam met Katharine Hepburn
  • Broken Lance (1954) saam met Richard Widmark
  • Bad Day at Black Rock (1955) saam met Robert Ryan
  • Desk Set (1957) saam met Katharine Hepburn
  • The Old Man and the Sea (1958)
  • The Last Hurrah (1958) saam met Jeffrey Hunter
  • Inherit the Wind (1960) saam met Fredric March
  • Judgment at Nuremberg (1961) saam met Burt Lancaster
  • It's a Mad, Mad, Mad, Mad World (1963) saam met Jonathan Winters
  • Guess Who's Coming to Dinner (1967) saam met Katharine Hepburn

Verwysings
  1. "Academy Awards Best Actor" (in Engels). filmsite. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 12 Mei 2020. Besoek op 26 Februarie 2012.
  2. Curtis (2011) p. 31.
  3. Curtis (2011) p. 36.
  4. Curtis (2011) p. 40.
  5. Curtis (2011) p. 45.
  6. Curtis (2011) p. 46.
  7. Curtis (2011) p. 49; Deschner (1972) p. 34.
  8. "Spencer Tracy" (in Engels). Ripon College. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 9 November 2013. Besoek op 30 November 2011.
  9. Curtis (2011) p. 53.
  10. Cutis (2011) p. 55.
  11. Curtis (2011) p. 59.
  12. Curtis (2011) p. 66; Kanin (1971) p. 10.
  13. "AFI's 100 Years ... 100 Stars" (in Engels). American Film Institute. 16 Junie 1999. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 31 Augustus 2019. Besoek op 20 Februarie 2012.

Bronne
  • Bacall, Lauren (2005). By Myself and Then Some. It Books. ISBN 0-06-075535-0.
  • Berg, Scott A. (2004). Kate Remembered: Katharine Hepburn, a Personal Biography. Pocket. ISBN 0-7434-1563-9.
  • Curtis, James (2011). Spencer Tracy: A Biography. Londen: Hutchinson. ISBN 0-09-178524-3.
  • Deschner, Donald (1972 edition). The Films of Spencer Tracy. Secaucus, New Jersey: The Citadel Press. ISBN 0-8065-0272-X. {{cite book}}: Gaan datum na in: |year= (hulp)
  • Hepburn, Katharine (1991). Me: Stories of My Life. Alfred A. Knopf. ISBN 0-679-40051-6.
  • Higham, Charles (2004). Kate: The Life of Katharine Hepburn. New York City, NY: W. W. Norton. ISBN 0-393-32598-9.

Verdere leesstof
  • Loew, Brenda (red.) (2009). Spencer Tracy Fox Film Actor: The Pre-Code Legacy of a Hollywood Legend. Xlibris. ISBN 978-1-4363-4137-0.
  • Wise, James (1997). Stars in Blue: Movie Actors in America's Sea Services. Annapolis, MD: Naval Institute Press. ISBN 1-55750-937-9

Eksterne skakels
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.