Skouergordel

Die skouergordel is ’n versameling van vyf gewrigte wat in twee groepe verdeel kan word. Drie van hierdie gewrigte is ware, of anatomiese, gewrigte en twee is fisiologiese gewrigte. Laasgenoemde word ook "vals" gewrigte genoem omdat hulle nie die eienskappe van "ware" anatomiese gewrigte soos ligamente en ’n omhulsel het nie, maar hulle is steeds gewrigte omdat die glybewegings wat hulle verskaf ’n belangrike biomeganiese rol speel. Binne elke groep word die gewrigte meganies gekoppel sodat albei groepe gelyktydig bydra tot die verskillende bewegings van die skouer.

In die eerste groep is die skouergewrig die anatomiese gewrig wat gekoppel is aan die fisiologiese tweede skouergewrig, sodat bewegings in die tweede skouergewrig lei tot bewegings in die skouergewrig. In die tweede groep is die skapulokostale gewrig die belangrike fisiologiese gewrig wat nie kan funksioneer sonder die twee anatomiese gewrigte in die groep nie – die akromioklavikulêre en sternoklavikulêre gewrigte aan die kante van die sleutelbeen.[4]

Die skouer- of glenohumerale gewrig is die verbinding tussen die kop van die boarmbeen en die gewrigsholte van die skouerblad. Dit is ’n vogkoeëlgewrig wat in die rondte en na die kante kan draai en die beweging van die arms na en van die liggaam, asook swaai- en rotasiebewegings moontlik maak.

Dié gewrig is die verbinding tussen die skouerpunt en die kant van die sleutelbeen. Dit is 'n vlak soort voggewrig. Die skouerpunt draai op die uitsteeksel van die sleutelbeen.

Dit is die verbinding van die boonste deel van die borsbeen en die eerste ribbekraakbeen met die middel van die sleutelbeen. Dit is ’n saaltipe voggewrig, maar funksioneer as ’n vlak gewrig. Die gewrig maak ’n groot reeks bewegings van die skouerblad moontlik en kan tot ’n hoek van 60° gelig word.

Dit is ’n fisiologiese gewrig wat gevorm word deur ’n verbinding van die voorste deel van die skouerblad met die agterste deel van die ribbekas. Dit is ’n veselagtige spier en word hoofsaaklik gevorm deur die monnikskapspier, reticulum rhomboidalis en serratus anterior. Die pectoralis minor speel ook ’n rol in sy bewegings. Die glybewegings van die skapulokostale gewrig is: op, af, terug en vorentoe, asook die rotasie van die skouerblad. Aandoenings van die gewrig is seldsaam en is gewoonlik beperk tot ’n knersende of klapsensasie van die skouerblad teen die agterkant van die ribbes.[5]

Die suprahumerale of tweede skouergewrig is ’n fisiologiese gewrig wat gevorm word deur ’n verbinding van die bindweefsel in die skouergewrig met die kop van die boarmbeen. Dit word gevorm deur die gaping tussen die boarmbeen en die uitsteeksel van die skouerbeen. Dié ruimte is meestal deur weefsel gevul. Die gewrig speel ’n rol tydens ingewikkelde bewegings wanneer die arm uitermate gestrek word by die skouergewrig, soos wanneer ’n gloeilamp vervang of ’n plafon geverf word.

Skouers is ’n algemene plek vir weefselbeserings, veral as ’n mens oorhoofse sport beoefen soos tennis, vlugbal, bofbal, swem, ens. Volgens Bahr se uitgebreide beseringstatistieke is skouerontwrigtings verantwoordelik vir 4% van die beserings by volwassenes tussen 20 en 30 jaar, en 20% van skouerbeserings is breuke.[6] Die erns van skade aan die skouers en omliggende streke kan wissel na gelang van onder meer die persoon se ouderdom, sport, posisie en die voortdurende abnormale werking van die skouers. Algemene skouerbeserings is breuke aan enige bene van die skouergordel, soos die sleutelbeen, die rek van ligamente, beserings aan die draaispiere of kraakbeen in die skouerblad en ander akute of chroniese toestande wat verband hou met die anatomie van die skouer.

Pyn in die skouergordel kan akuut of chronies wees en kan verskeie oorsake hê. Ontsteking of die besering van senings, bene, spiere, senuwees, ligamente en kraakbeen kan pyn veroorsaak. Beserings in die verlede en stres kan ook tot skouerpyn lei.[7]

Scapula alata kom om twee redes voor: die verlamming van die serratus anterior wat veroorsaak word deur ’n letsel aan die lang borssenuwee, wat die algemeenste is, of ’n letsel aan die hulprugsenuwee, wat verlamming van die monnikskapspier veroorsaak. Dié letsels kan veroorsaak word deur ernstige trauma aan die senuwee, die komplikasie van ’n chirurgiese prosedure of die agteruitgang van die serratus anterior of monnikskapspier. Die voorkoms hiervan kan een- of tweesydig wees; albei skouerblaaie hoef nie aantetas te wees nie.

Soos genoem, word dit veroorsaak deur ’n letsel aan die lang borssenuwee, wat lei tot ’n verswakking van die serratus anterior.

Die oorsaak is ’n letsel aan die hulprugsenuwee. Probleme in die monnikskapspier word veroorsaak deur ’n effense losraking van die skouerblad en ’n verskuiwing weg van die rugwerwels.[8]