Skots-Gaelies

Geskatte verspreiding van Skots-Gaelies omstreeks 1400:

   Skots-Gaelies

   Skots

   Norn

Rathlin-eiland langs die noordkus van Noord-Ierland, gesien vanuit die Mull of Kintyre in Skotland

In die eerste eeue van ons tydrekening was die Britse Eilande merendeels Keltiessprekend, alhoewel die bevolkings van Brittanje en Ierland tale uit twee verskillende Keltiese taalfamilies gebesig het. Brittanje is oorheers deur die sogenaamde P-Keltiese of Britoniese tale waaruit moderne Wallies, Kornies en Bretons ontwikkel het. Die Ierse bevolking het merendeels Q-Kelties of Goidelies gepraat waaruit later Skotse en Ierse Gaelies asook die Gaeliese taal van die eiland Man sou ontstaan.

'n Bladsy uit die Boek van Deer met die Evangelie volgens Matteus vanaf 1:18. Die notas regs van en onderaan die teks is van die oudste Gaeliese tekste uit Skotland wat bewaar gebly het
Cambridge University Library

Die abdy van Iona

Taalhistorici neem aan dat Gaelies as gevolg van ooswaartse Ierse migrasie in dele van Wallis, Cornwall, die eiland Man en in die weste van Skotland gevestig is. Net in die twee laasgenoemde gebiede het Gaelies oorleef tot vandag toe. In 'n tyd toe skepe die belangrikste vervoermiddel vir mense en goedere was, het die kort afstande tussen die kuslyne van Noordoos-Ierland en Wes-Skotland nou betrekkinge tussen dié twee streke vergemaklik. Omstreeks 500 n.C. het die klein koninkryk van Dál Riata op seevervoer tussen Ierland en Skotland gesteun. Na sy Gaeliessprekende bewoners het Romeinse skrywers in Latyn as Scotti verwys. In Skotland het Dál Riata tydens sy grootste uitbreiding vanuit die Mull of Kintyre noordwaarts tot Loch Broom gestrek. Na hierdie gebied is in Skotland verwys as Airer Goídel ("Kuslyn van die Gaele"; Earra-Ghàidheal in moderne Skots-Galies waaruit die Engelse Argyll afgelei is).

Met die uitbreiding van hul invloedsfeer in Skotland het Gaeliessprekende Skotte met ander taalgroepe in aanraking gekom. Die belangrikste etniese groep in Noord-Skotland was die Pikte wat vermoedelik 'n P-Keltiese taal gepraat het, net soos die Cumbriese bevolking in die suide. In die suidooste het die Angele, spreker van 'n Germaanse taal waaruit later Skots en Engels sou ontwikkel, hul invloed laat geld. Die Gaeliese taalgebied het in die volgende 600 jaar steeds verder uitgebrei en gaandeweg ander tale verdring, behalwe vir die uiterste noorde en noordweste van Skotland waar Noors vanaf die 9de eeu deur Wiking-setlaars as oorheersende taal gevestig is. Die kerk van Sint Columba (521–597), in Gaelies Colm Cille (Calum Cille in moderne Skots-Gaelies, "Duif van die kerk") genoem, het 'n belangrike bydrae gelewer tot die uitbreiding van Gaelies.

Die klooster op die eiland Iona, wat deur Columba in 563 gestig is, was die uitgangspunt vir verdere stigtings van dogterkloosters, terwyl Skotse en Piktiese sendelinge die Christelike geloof in alle landsdele verkondig het. Die status van Gaelies as kerktaal is tydens dié proses bevestig. So is notas in die Boek van Deer, 'n oorspronklik Latynse werk uit die 10de eeu wat in die vroeë 12de eeu in die klooster Deer in Aberdeenshire met Gaeliese tekste aangevul is en waarin na Deer as 'n regstreekse kloosterstigting vanuit Iona verwys word, in Gaelies geskryf.

Al sou Iona se ligging vanuit 'n moderne Skotse standpunt as afgeleë beskryf kon word, was die abdy in Columba se tyd langs die middelpunt van 'n belangrike seeroete geleë wat gemeenskappe in die weste van Skotland en die noorde van Ierland met mekaar verbind het. Sy godsdienstige en kulturele invloed kan nie onderskat word nie. So het dit 'n beslissende rol gespeel by die kerstening van Pikte en Northumbriërs.

Al toon die spelling van Skotse Gaelies – in teenstelling met Engels – groot reëlmatigheid wat die transkripsie van klanke betref, is daar nogtans sowat 250 reëls wat deur leerders van Gaelies bemeester moet word voordat hulle 'n teks kan lees en akkuraat uitspreek.[9]

Daar word beraam dat sowat sestig persent van die woordeskat van Skots-Gaelies van Gaeliese oorsprong is; veertig persent is ontlenings uit ander tale, waaronder Latyn en Grieks, Oud-Noors en Engels.[10]

Wikimedia Commons bevat media in verband met Skots-Gaelies.

Sien Skots-Gaelies in Wiktionary, die vrye woordeboek.

Aanlynkursus

• LearnGaelic.scot

Ensiklopediese inligting

• (en) "Scots Gaelic language". Encyclopædia Britannica. Besoek op 7 April 2020.