Sint-Pauleiland

Sint-Pauleiland (Frans: Île Saint-Paul) is 'n afgeleē, uiters klein eiland in die Franse Suidelike en Antarktiese Gebiede in die Indiese Oseaan, omtrent 85 km (53 myl) suid van die eiland se groter eweknie, Amsterdameiland. Dit is geleë by 38°43′19″S, 77°31′44″O, ongeveer 3000 km van enige kontinent en omtrent halfpad tussen Suid-Afrika en Australië. Dit is 'n rotsagtige eiland nêrens meer as 12 km (7 myl) in deursnee nie, grootliks ontbrekend in bome en onbewoon. Sint-Pauleiland is 'n vulkaniese eiland wat ontstaan het as gevolg van 'n verskuiwing wat die Indiese Oseaan van die Arktiese Oseaan skei. Die eiland bestaan uit die hoofeiland en die La Roche Quille eilandrots. Sint-Paul het 'n driehoekige vorm en bevat 'n goed bewaarde ronde krater met 'n opening na die see aan die noordoostelike kant. Die kratermure en die noordoostelike kus bestaan uit styl kranse waarvan sommige tot 200 m hoog is. Die hoogste punt op die eiland is 264m hoog.

Sint-Pauleiland
Île Saint-Paul (Frans)
(Vlag van die Franse Suidelike en Antarktiese Gebiede) (Wapen van die Franse Suidelike en Antarktiese Gebiede)
Nasionale leuse: Liberté, égalité, fraternité
Ligging van die Sint-Pauleiland en die Amsterdameiland in die suidelike Indiese Oseaan
Ligging van die Sint-Pauleiland en die Amsterdameiland in die suidelike Indiese Oseaan
Kaart van die Sint-Pauleiland
Kaart van die Sint-Pauleiland
Amptelike tale Frans
Hoofstad Geen
Grootste stad Geen
Oppervlakte
 - Totaal		8 vk km
Bevolking
 - Totaal
 - Bevolkingsdigtheid		0
0/vk km
Geldeenheid Euro (€) (EUR)
Tydsone UTC: UTC +10
Volkslied La Marseillaise

Geskiedenis

Amsterdameiland is reeds op 18 Maart 1522 deur die Spanjaard Juan Sebastien De el Cano aanboord die Victoria ontdek onderweg van Timor na Kaapstad. Byna 'n eeu later op 19 April 1618 gewaar die Nederlandse kaptein Harwick Claesz de Hillegom 'n tweede eiland, en skat die ligging daarvan op breedtegraad 38°50' Suid. Hy doop die eiland wat nou as Sint-Pauleiland bekend staan na sy skip Zeewolf. In 1559 het Evert Gysaerths 'n eiland op sy kaart aangedui teen 38°S met die woorde T.Q. descrobio O nao S. Paulo.

Bevolking

Hoewel daar vandag geen permanente inwoners op die eiland is nie, het klipgeboue behou gebly nadat 300 skipbreukelinge van die Meagara in 1872 onderweg van Kaapstad na Hobart in Australië daar gestrand is, toe een van die eerste Britse ysterrompskepe die eiland net-net bereik het nadat dit reeds naby Kaapstad begin lek het. 'n Span Franse sterrekundiges het die eiland tussen 23 September 1874 en 4 Januarie 1875 besoek om die Venusoorgang waar te neem. Vandag is daar wel 'n wetenskaplike navorsingshut op die eiland.

In 1928 werf die Compagnie Générale des Îles Kerguelen René Bossière om 'n inmaakfabriek op Sint-Paul op te rig — La Langouste Française (die Franse Kreef) — met Bretonse en Malgasiese werkers. In 'n tragiese voorval wat bekend geraak het as Les Oubliés de Saint-Paul ("die vergetenes van Sint-Paul") word 7 werkers op die eiland agtergelaat toe die maatskappy in 1931 bankrot speel, waarvan slegs 2 oorlewendes 3 jaar later gered is. Ruïnes van die fabriek en geroeste masjinerie kan steeds op die eiland aangetref word.

Amsterdam- en Sint-Pauleiland het 'n matige oseaniese klimaat. Oppervlak-seetemperatuur wissel tussen 12,7 °C in Augustus tot 17,4 °C in Februarie. Lugtemperatuur wissel tussen 11,2° in Augustus tot 17 °C in Februarie, met 'n jaarlikse gemiddelde van 13,5 °C. Dit reën 239 dae per jaar, vogtigheid is meestal hoog en reënval beloop gemiddeld 1 114 mm per jaar.

Fauna

Sowat 15 voëlspesies broei op die eiland, insluitend 'n kolonie Suidelike geelkuifpikkewyne (Eudyptes chrysocome moseleyi) (c. 9 000 pare), bruinalbatros (21 pare in 1996) en Geelneusmalmok (Diomedea chlororynchos) ('n paar pare). Die macgillivrayi ras van die Marionwalvisvoël (Pachyptila salvini) is endemies tot La Roche Quille met slegs 100–200 pare wat in 1996 daar gebroei het. Sint-Paul se subtropiese ligging bring mee dat 'n eiesoortige voëllewe ondersteun word wat verskil van die ander Franse subantarktiese eilande. Meeste spesies broei slegs op La Roche Quille aangesien dit tot onlangs die enigste deel van die eiland was wat pesvry is. Nadat rotte en konyne nou ook op die hoofeiland uitgeroei is, is die potensiaal in terme van voëllewe nou heelwat hoër en het sommige spesies die eiland begin herkolonialiseer.


Eksterne skakels
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.