Sinodiese dag

'n Sinodiese dag of sonnedag is die periode wat 'n planeet nodig het om een keer om sy as te draai, soos gemeet vanaf die hemelliggaam waarom die planeet wentel (in die Sonnestelsel is die Son die sentrale hemelliggaam). Dit word ook as die daglengte van die planeet aangedui. 'n Ander metode van meting van 'n daglengte is die sideriese dag, die periode wat 'n planeet relatief tot 'n ster om sy eie as roteer. Die woord "sinodies" is afgelei van die Griekse woord wat bymekaarkom beteken. Vir planete in ons sonnestelsel, word daar na 'n sideriese dag as 'n sonnedag verwys.

Die son en 'n ster soos deur 'n aardgebonde waarnemer gesien na een omwenteling van die Aarde (sideriese dag) en een sonnedag.

'n Sinodiese dag is die tyd wat verloop tussen twee sonsopkomste (as die verskil tussen die seisoene weggelaat word). 'n Sideriese dag daarenteen is die tyd tussen twee opkomste van dieselfde ster. Hierdie twee tydperke is nie dieselfde nie. Die rede hiervoor is dat die Aarde rondom die son wentel, maar nie merkbaar rondom die ander sterre nie. Die aarde draai elke dag 'n klein entjie rondom die son, maar hy staan min of meer stil ten opsigte van die sterre, omdat hulle so vêr weg is. Dus, gesien vanaf die Aarde, lyk dit of die Son elke dag 'n klein stukkie ten opsigte van die sterre skuif. Dit is hierdie skuiwing wat die verskil tussen 'n sinodiese en sideriese dag gee.

Vanaf die Aarde gesien beweeg die Son oor 'n denkbeeldige lyn langs die hemelsfeer, wat die ekliptika (sonnebaan) genoem word. Hierdie beweging van die Son beloop 'n klein bietjie minder as een booggraad per dag (360 grade per jaar; daar is 365,25 dae in 'n jaar). Op planete met 'n lang omlooptyd is die verskil tussen die sideriese en sinodiese dag kleiner.

Op Aarde duur die gemiddelde sinodiese dag 24 uur.