Sindelfingen

• 1155 – Die eerste gedokumenteerde vermelding van Sindelfingen.
• 1263 – Sindelfingen word deur graaf Rudolf Scherer van Tübingen-Herrenberg gestig. [3]
• 1351 is die stad aan Württemberg verkoop.
• Middeleeue – Merkwaardige weefbedryf
• 1535 – Toegang tot die Protestantse Hervorming
• 1944 – Die Stuttgart/Sindelfingen-olieraffinadery word gebombardeer deur die Olieveldtog van die Tweede Wêreldoorlog
• 1958 – Vennootskap met die Franse stad Corbeil-Essonnes
• 1962 – Sindelfingen word 'n Große Kreisstadt (stad met spesiale regeringsverantwoordelikhede in die administratiewe distrik of Landkreis waarin dit geleë is en wat normaalweg deur die distriksowerheid waargeneem word wat onafhanklik van die stadsregering bestaan) )
• 1971 – munisipale anneksasie van die buurdorpe Maichingen en Darmsheim
• In 1987 is die finale tradisionele Sindelfinger Volksfest gehou (die terrein is later benodig vir 'n tuinbou- en landskapsuitstalling op staatsvlak)
• In 2013 het Sindelfingen sy 750ste bestaansjaar gevier sedert sy stigting [4]

Die weefbedryf het goed oorleef totdat die grootste deel van Europa se tekstielbedryf deur Asiatiese invoer vernietig is. Sommige tekstielverspreidingsentrums bestaan nog in die stad. Voormalige weefmeulens is nog in die stadsgebied te vinde, maar word nou as kantore vir die rekenaarbedryf benut. Dit is te danke aan die oorname van Hollerith deur IBM wat die ponskaarttegnologie van die weefmeulens gebruik het.

Aangrensende dorpe en stede: Böblingen (aangrensend), Stuttgart (15 km), Leonberg. Die hoogste punt is 531 meter bo seespieël en in die noorde is die Glemswald (Natuurreservaat).

Die Mercedes-Benzfabriek in Sindelfingen

Die fabriek is in 1915 gestig deur Daimler Motoren Gesellschaft om vliegtuigmotore te vervaardig, daarom het die aanleg aanvanklik 'n aanloopbaan gehad wat ter plaatse geleë was. Na die Eerste Wêreldoorlog is die eerste passasiersmotor vervaardig na die samesmelting met Benz & Cie, gestig deur Karl Benz. In 1926 is die hele bakwerkaanleg van die nuwe Daimler-Benz-groep na die Sindelfingen-aanleg verskuif, wat die aanlegbestuurder Wilhelm Friedle in staat gestel het om die volgende jaar massaproduksie op monteerlyne in te stel, en in 1929 word die eerste perswinkel geopen.

Teen 1938 het die fabriek ongeveer 6 500 mense in diens gehad, en in die aanloop tot die Tweede Wêreldoorlog was die meeste produksie in lyn met militêre kontrakte, hoofsaaklik vragmotors soos die LC 3000; die produksie van passasiersmotors is in 1942 gestaak. Teen 1944 was byna die helfte van Daimler Benz se 63 610 werknemers burgerlike dwangarbeiders. Na die Tweede Wêreldoorlog het Daimler-Benz sy bande met die Nazi-bewind erken en by die Duitse Nywerheidstigting se inisiatief "Herinnering, Verantwoordelikheid en Toekoms" betrokke geraak. [5] Weens swaar geallieerde bomaanvalle op die stad en die aanleg, is produksie van die Mercedes-Benz W136 eers laat in 1946 hervat.

Vanaf 1950 word tweeskofproduksie ingestel met die hervestiging van die finale motorproduk by die fabriek, wat beteken dat teen 1955 80 500 motors vervaardig is. Die Mercedes-Benz W116 is die eerste keer in 1972 vervaardig, die eerste model van die Mercedes-Benz S-klas, wat die fabriek vandag nog vervaardig as die huidige Mercedes-Benz W224-model. Tot en met 2015 was die aanleg die bedrywigste fabriek van Daimler AG met 319 000 voertuie wat per jaar vervaardig is. Dit is hierna deur die Bremenfabriek met 324 000 eenhede verbygesteek.