Nanna

Nanna in Sumeries (wigskrif: 𒀭𒋀𒆠) en Sin in Akkadies (𒂗𒍪) is die maangod in die Mesopotamiese mitologie van Akkadië, Assirië en Babilonië. Hy is die seun van Enlil en Ninlil. Die twee hoofsetels van sy kultus is Ur in die suide van Mesopotamië en Harran in die noorde.

Nanna/Sin
Wigskrif: 𒀭𒋀𒆠 of 𒂗𒍪
’n Afdruk van die silinderseel van Ḫašḫamer, die goewerneur van Iškun-Sin, c. 2100 v.C. Die sittende figuur is waarskynlik koning Ur-Nammu. Sin/Nanna kom voor in die vorm van die sekelmaan.
’n Afdruk van die silinderseel van Ḫašḫamer, die goewerneur van Iškun-Sin, c. 2100 v.C. Die sittende figuur is waarskynlik koning Ur-Nammu. Sin/Nanna kom voor in die vorm van die sekelmaan.
Soort god Mesopotamies
God vandie Maan
Kultussentrum Ur, Harran
SimboolBul, sekelmaan, driepoot
OuersEnlil en Ninlil
MetgeselNingal
KindersUtu/Sjamasj en Inanna/Isjtar

Naam

Die oorspronklike betekenis van die naam Nanna is onbekend. Die vroegste spelling wat in Ur en Uruk aangetref is, is DLAK-32.NA (waar "NA" vermoedelik ’n fonetiese aanvulling is). Die naam Ur, gespel LAK-32.UNUGKI=URIM2KI, is self hiervan afgelei en beteken "die tuiste (UNUG) van Nanna (LAK-32)".

Die voorklassieke teken LAK-32 versmelt later met ŠEŠ (die ideogram vir "broer"), en die klassieke Sumeriese spelling is DŠEŠ.KI, met die fonetiese uitspraak na-an-na. Die tegniese term vir die sekelmaan, DU4.SAKAR, kan ook na dié god verwys. Later word die naam DNANNA gespel.

Die Semitiese maangod, Su'en/Sin, was oorspronklik ’n aparte god, maar van die Akkadiese tydperk af is hy en Nanna met mekaar verbind en het hulle een god geword.

Agtergrond
’n Voorstelling van die Ziggurat van Ur, Nanna se hooftempel, gebaseer op die rekonstruksie in 1939 deur Leonard Woolley (Ur Excavations vol. V, fig. 1.4)

Nanna/Sin word gewoonlik "heer van wysheid" genoem. In die tyd toe Ur ’n belangrike stad in die Eufraatvallei was (c. 2600-2400 v.C.), is Sin algemeen beskou as die hoof van die goderyk. In dié tyd is hy name genoem soos "vader van die gode", "hoof van die gode", "skepper van alle dinge", ensovoorts. Die "wysheid" verwys waarskynlik na die wetenskap van die sterrekunde of die praktyk van astrologie waarin die fases van die maan belangrik is.

Sy vrou was Ningal ("Groot Dame") en hul kinders was Utu/Sjamasj ("Son") en Inanna/Isjtar (die godin van die planeet Venus). Die neiging om die magte van die heelal te sentraliseer het gelei tot die skepping van triades (groepe van drie gode) wat in dié geval bestaan het uit Nanna/Sin en sy kinders.

Sin het op ’n gevleuelde bul gery. Dit was een van sy simbole, saam met die sekelmaan en driepoot (wat dalk ’n lampstaander was). Hy word uitgebeeld as ’n man met ’n baard en die sekelmaansimbool.

’n Belangrike Sumeriese teks, Enlil en Ninlil,[1] vertel hoe Enlil en Ninlil, swanger met Nanna/Sin, afdaal na die onderwêreld. Van daar af het Nanna/Sin weer na die wêreld opgestyg.

Nanna se hooftempel by Ur was E-gish-shir-gal ("Huis van die groot lig"). Hier het die rol van die En-priesteres ontstaan. Dit was ’n magtige posisie wat waarskynlik deur ’n prinses soos Enheduanna, dogter van koning Sargon van Akkad, beklee is en was die belangrikste kultusrol wat met Nanna/Sin verbind word.[2]

Sin het ook ’n tempel in die stad Harran gehad met die naam E-khul-khul ("huis van vreugdes"). Die kultus het later na ander groot stede van Babilonië en Assirië versprei en tempels is ook daar vir hom gebou.

Verwysings
  1. "Enlil and Ninlil: translation" (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 15 Julie 2019. Besoek op 2 Augustus 2015.
  2. Hall, M. D. ''A Study of Sumerian Moon God Nanna/Suen. Phd-tesis, Universiteit van Pennsilvanië, 1985, p. 227

Eksterne skakels
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.