Simon Petrus

Simon Petrus, ook genoem Petrus of Sefas, is 'n persoon uit die Bybel en een van die twaalf apostels van Jesus Christus. Die Rooms-Katolieke Kerk beskou hom as die eerste pous.

Petrus
Geboortenaam Simon/Simeon bar Jona
Pontifikaat begin 30
Pontifikaat eindig 64
Voorganger geen
Opvolger Linus
Gebore 1 v.C.
Bethsaida
Sterf 64
Rome, Italië
Sint Petrus
Apostel, prediker, pous, patriarg en martelaar
Gebore Bethsaida, Gaulanitis, Sirië, Romeinse Ryk
Sterfte 64, Rome, Italië
Vereer in Alle Christelike kerke wat heiliges vereer
Pelgrimsoord Sint Pieterskerk
Feesdag Hooffees (saam met Paulus van Tarsus)
29 Junie (Rooms-Katolieke Kerk, Oosters-Ortodokse Kerk, Oriëntale Ortodoksie, Anglikaanse Gemeenskap, Lutheranisme)
Stoel van Sint Pieter in Rome 18 Januarie (Pre-1960 Romeinse Kalender)
Belydenis van Sint Pieter 18 Januarie (Anglikanisme)
Stoel van Sint Pieter 22 Februarie (Rooms-Katolieke Kerk)
Sint Pieter in kettings 1 Augustus (Pre-1960 Romeinse Kalender)
Attribute Sleutels van die Hemel, pallium, pouslike klere, haan, man onderstebo gekruisig, gevestig as 'n apostel met 'n boekrol, Ikonografies is hy uitgebeeld met 'n ruie wit baard en wit hare.
'n Latere uitbeelding van Petrus

Volgens die Bybel was Petrus 'n visser op die Meer van Tiberias (genoem see van Genesaret) en is hy oorspronklik Simeon bar Jona genoem: Simon, seun van Jona. Sy broer Andreas het hom na Jesus gelei, wie se prediking toe maar net begin het, en van Hom het Simon sy nuwe naam Sefas of Petrus, 'rots' gekry.

Petrus word in die Nuwe Testament beskryf as die belangrikste dissipel van Jesus. Na Jesus se dood het Petrus as woordvoerder van die eerste Christene opgetree. Die naam Petrus is die Griekse vertaling van die Arabiese woord kefa, wat "rots" beteken.

Die apostel wat onder hierdie naam bekend geword het, het aanvanklik Simon geheet, maar Jesus het hom Petrus genoem. Hy was uit Betsaida in Galilea afkomstig, maar het later na Kapernaum verhuis, waar hy as visserman 'n bestaan gemaak het. Petrus het deur sy broer Andreas met Jesus kennis gemaak. In die lys van Jesus se dissipels, wat vier keer in die Nuwe Testament voorkom, word Petrus altyd eerste genoem. Van die drietal Petrus, Jakobus en Johannes, wat ʼn besondere plek onder die dissipels ingeneem het, het Petrus die meeste op die voorgrond getree.

Toe Jesus gevange geneem is, het Petrus Hom verloën, maar tog was hy die eerste dissipel wat 'n ontmoeting met die verrese Jesus gehad het. Met Christus se verskyning by die meer van Tiberias is Petrus se apostoliese opdrag uitdruklik bekragtig. Uit die eerste helfte van die Bybelboek Handelinge blyk dat Petrus regstreeks by byna al die gebeurtenisse in die vroegste geskiedenis van die Christendom betrokke was.

Petrus het 'n belangrike rol gespeel as verkondiger van die Evangelie. Na 'n visioen in Joppe (Jaffa) het hy hom na die huis van die Romeinse hoofman Cornelius in Cesarea laat bring sodat hy die Evangelie daar kon verkondig. Hierna het die eintlike sendingwerk begin. Op bevel van koning Herodus is Petrus in Jerusalem gevange geneem, maar hy is volgens die Bybel op wonderbaarlike wyse deur Goddelike ingryping bevry.

Hy het daarna na 'n onbekende bestemming vertrek, maar dit is bekend dat hy in Antiochië gewerk het, in Korinthe en Babilon was en ook weer die kerkvergadering in Jerusalem, die sogenaamde Apostelraad (49 n.C.), bygewoon het.

Rome

Aan die einde van sy lewe was Petrus in Rome werksaam. Markus, die neef van Barnabas, het hom bygestaan en sy prediking in die Evangelie volgens Markus opgeteken. Volgens oorlewering is Petrus deur keiser Nero (tussen 64 en 67) gevange laat neem en onderstebo gekruisig.

Opgrawings wat sedert 1940 onder die St. Pieterskerk in Rome gedoen is, het bewyse gelewer dat Petrus wel in Rome was. In die Nuwe Testament kom twee briewe voor wat aan Petrus toegeskryf word. Daar is ook 'n paar apokriewe geskrifte, waarvan sommige net in fragmente bewaar gebly het.

Petrus word onafskeidelik verbind aan die vraagstuk van die primaat (oppergesag) van die pous en sy bevoegdheid oor die hele Rooms Katolieke Kerk. Petrus word die rots genoem waarop die Kerk gebou moet word (Matt. 16). Die vraag is of hierdie woorde net vir Petrus bedoel was en of dit ook geld vir die pous, wat as die opvolger van Petrus gesien word.

Aangesien daar aanvaar word dat Petrus by sy dood biskop van Rome was, word die biskoppe van Rome as die opvolgers van Petrus beskou. Hierop word die primaat gegrond. Die primaat behels die hoogste wetgewende gesag, die hoogste geregtelike mag en die hoogste gesag ten opsigte van leer in die Rooms-Katolieke Kerk.

Die oppergesag van die pous is op die raad van Florence (1439) amptelik bevestig en op die eerste Vatikaanse raad is hierdie leer verder versterk deur die proklamering van die dogma van die pous se onfeilbaarheid.

Opvolging
Voorafgegaan deur
geen		 Biskop van Rome
30 – 64		 Opgevolg deur
Linus

Bronne
Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Nederlandse Wikipedia vertaal.
   
Klik vir info oor hierdie sjabloon.
  • Wêreldspektrum, 1982, ISBN 090840963X, volume 22, bl. 179
  • Maxwell-Stuart, P.G. (1997). Chronicle of the Popes. Thames Hudson Ltd., London. ISBN 0-500-01798-0

Eksterne skakels
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.