Sesjat

Sesjat (ook gespel Seshat, Safchet, Sesjata ens.) was in die Egiptiese mitologie die godin van wysheid, kennis en skrif. Sy is beskou as ’n skriba en boekhouer en die een wat skrif ontdek het. Sy is ook later verbind met landbou, sterrekunde, astrologie, bouwerk, wiskunde en landmeting. Dit is alles beroepe wat op haar talente staatmaak. In sommige laat tekste is sy Safech-Aoebi genoem.[1]

Sesjat
Sesjat, uitgebeeld in ’n tiervel, het die bewindsjare van die farao's op ’n palmtak aangeteken.
Sesjat, uitgebeeld in ’n tiervel, het die bewindsjare van die farao's op ’n palmtak aangeteken.
Soort godin Egipties
Godin vanSkrif en wysheid
Naam in hiërogliewe
S29N37G1X1G7
SimboolOnbekende simbool met sewe punte
OuersRa (soms)
SibbesDalk Maät
MetgeselThoth (soms)
Portaal  Portaalicoon   Antieke Egipte

Mitologie
Die godin Sesjat op die agterkant van die troon van ’n standbeeld van farao Ramses II.

Sesjat is ook die "meesteres van die huis van boeke" genoem, want haar priesters was in beheer van die biblioteek, waarin perkamentrolle met die belangrikste kennis gehou is en waar towerspreuke bewaar is.

In kuns is sy uitgebeeld as ’n vrou met ’n sewepuntige simbool op haar kop. Dit is nie bekend waarvoor die simbool staan nie.[2][3] Farao Toetmoses III (1479-1425 v.C.) het haar godin Sefchet-Abwy genoem, of "sy van die sewe punte". In die Kistekste word gesê: "Sesjat maak die deur van die hemel vir jou oop."

Sy word gewoonlik uitgebeeld met ’n palmtak met merke, wat dui op die aantekening van die verloop van tyd, veral die tyd van die farao se lewe. Sy het dikwels ’n tiervel aan, wat die simbool was van begrafnispriesters.

Sesjat het die farao bygestaan met die "rek van die tou"-ritueel. Dit hou verband met die lê van die fondamente van tempels en ander belangrike geboue om presisie te verseker. Dié talent was ook nodig om opmetings te doen ná die jaarlikse oorstromings van die Nylrivier om weer die land se grense vas te stel.

Baie van haar kennis was taamlik heilig is nie buite die kringe van argitekte en boekhouers gedeel nie. Sy was ook verantwoordelik vir die aantekening van die farao se toesprake tydens sy kroning, asook die goedkeuring van die inventaris van buitelandse gevangenes en buit tydens militêre veldtogte. Tydens die Nuwe Ryk was sy betrokke by die Sed-fees, waarmee die farao se bewind van 30 jaar of langer gevier is.

Later, toe die kultus van die maangod, Thoth, belangrik geword het en hy as ’n god van wysheid geïdentifiseer is, is sy met hom verbind – eers as sy dogter en later as sy vrou.

Verwysings
  1. Encyclopedia of Religion and Ethics – James Hastings – Google Boeken. Books.google.com. Besoek op 23 Januarie 2013.
  2. Wilkinson, Richard H. (2003). The Complete Gods and Goddesses of Ancient Egypt. Thames & Hudson. p. 166. ISBN 0-500-05120-8.
  3. In Search of Cosmic Order: Selected Essays on Egyptian Archaeoastronomy. Red.: Juan Antonio Belmonte, Mosalam Shaltout. American University in Cairo Press, 2010. ISBN 9789774794834.

Eksterne skakels
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.