Süleymaniye-moskee

Die Süleymaniye-moskee (Turks: Süleymaniye Camii) is ’n Ottomaanse keiserlike moskee geleë op die tweede heuwel van Istanboel, Turkye. Dit is die tweede grootste moskee in die stad en een van die bekendste besienswaardighede.

Süleymaniye-moskee
Die Süleymaniye-moskee gesien vanaf Karaköy aan die oorkant van die Goue Horing.
Die Süleymaniye-moskee gesien vanaf Karaköy aan die oorkant van die Goue Horing.
Ligging Istanboel, Turkye
Voltooi 1558
Argitek(te ) Mimar Sinan
Spesifikasies 
Minaret(te) 4
Minarethoogte 72 m
Koepeldeursnee 26 m
Styl Ottomaans

Geskiedenis
Die moskee in 1890.

Die moskee is op bevel van sultan Süleyman die Manjifieke laat bou deur een van die Ottomaanse Ryk se grootste argitekte, Mimar Sinan. Bouwerk het in 1550 begin en is in 1558 voltooi. Sinan wou ’n moskee bou wat nog groter was as die Bisantynse Aya Sophia, wat onder Mehmet II in ’n moskee verander is en die model was vir baie Ottomaanse moskees in Istanboel. Die Süleymaniye lyk wel groter as die Aya Sophia omdat dit so hoog geleë is, maar is in werklikheid kleiner.

Die Süleymaniye is in 1660 deur ’n brand verwoes en is deur sultan Mehmet IV laat restoureer. ’n Deel van die koepel het weer tydens die aardbewing van 1766 ineengestort. Herstelwerk wat daar aangebring is, het skade aangerig aan wat oor was van Sinan se oorspronklike versierings (onlangse skoonmaakwerk het gewys dat Sinan eers met blou geëksperimenteer het voordat hy rooi die oorheersende kleur van die koepel gemaak het).

Tydens die Eerste Wêreldoorlog is die binnehof as ’n wapendepot gebruik. Toe van die ammunisie aan die brand slaan, het nog ’n brand die moskee beskadig. Herstelwerk is eers in 1956 eindelik voltooi.

Argitektuur
Die binnekant van die Süleymaniye.
Die koepels binne.

Soos by ander keiserlike moskees in Istanboel is daar ’n enorme binnehof (avlu) aan die westekant. Op die vier hoeke van die binnehof is die vier minarette met hul altesaam 10 galerye (serifes), wat volgens tradisie aandui dat Süleyman I die 10de Ottomaanse sultan was.

Die binneversiering is subtiel, met matige gebruik van Iznik-teëls. Alles is eenvoudig ontwerp.

Nes die ander moskees in Istanboel is die Süleymaniye gebou as ’n religieuse en kulturele kompleks met skole, ’n hospies, Turkse baddens, ’n karavanserai en ’n openbare kombuis wat kos aan armes verskaf het. Baie van dié geboue word vandag nog gebruik.

In die tuin agter die hoofmoskee is twee mausoleums, wat die graftombes van sultan Süleyman I, sy vrou, Hürrem Sultan, en ander familielede insluit.

Verwysings
Hierdie artikel is merendeels vertaal vanaf die Engelse Wikipedia-artikel en:Süleymaniye Mosque
  • Goodwin G., "A History of Ottoman Architecture"; Thames & Hudson Ltd., Londen, herdruk 2003; ISBN 0-500-27429-0
  • Faroqhi, Suraiyah (2005). Subjects of the Sultan: Culture and Daily Life in the Ottoman Empire. I B Tauris. ISBN 1-85043-760-2.
  • Freely, John (2000). Blue Guide Istanbul. W. W. Norton & Company. ISBN 0-393-32014-6.
  • Rogers, J.M. (2007). Sinan: Makers of Islamic Civilization. I B Tauris. ISBN 1-84511-096-X.

Eksterne skakels

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.