Rutherfordium

Rutherfordium is ’n superswaar, kunsmatige element met die atoomgetal 104 en simbool Rf. Dit kom nie in die natuur voor nie, kan net in ’n laboratorium vervaardig word en is radioaktief. Die stabielste bekende isotoop, rutherfordium-267, het ’n halfleeftyd van ongeveer 1,3 uur.

104 lawrensium ← rutherfordium → dubnium Hf ↑ Rf ↓ (Upo) Periodieke tabel
Algemeen
Naam, simbool, getal	rutherfordium, Rf, 104
Chemiese reeks	oorgangsmetaal
Groep, periode, blok	4, 7, d
Atoommassa	(267) g/mol
Elektronkonfigurasie	[Rn] 5f14 6d2 7s2[1][2]
Elektrone per skil	2, 8, 18, 32, 32, 10, 2
Kristalstruktuur	heksagonaal, dig gepak; voorspel[3]
CAS-registernommer	53850-36-5
Fisiese eienskappe
Toestand	voorspel;[1][2] vastestof
Smeltpunt	2 400 K (2 100 °C)
Kookpunt	5 800 K (5 500 °C)
Digtheid (naby k.t.)	voorspel; 23,2 g/cm³
Atoomeienskappe
Oksidasietoestande	4,[1] (3), (2)[2][4]
Ionisasie-energieë	1ste: 579,9 kJ/mol
	2de: 1 389,4 kJ/mol
	3de: 2 296,4 kJ/mol
Geskiedenis
Ontdek	1964, 1969
Ontdek deur	Gesamentlike Instituut vir Kernnavorsing; Lawrence Berkeley Nasionale Laboratorium
Genoem na	Ernest Rutherford
Datum van naam	1997
Vernaamste isotope
Hoofartikel: Isotope van rutherfordium iso NV halfleeftyd VM VE (MeV) VP 261Rf sin 70 s[5] >80% α 8,28 257No <15% EV - 261Lr <10% SS - -- 263Rf sin 15 min.[5] <100% SS - -- ~30% α 7,90 ? 259No 265Rf sin 1 min. SS - -- 266Rf sin 23 s? SS - -- 267Rf sin 1,3 h[5] SF - --
Portaal Chemie

Ernest Rutherford.

Op die periodieke tabel lê dit in die d-blok, in groep 4 en periode 7. Dit is dus die tweede lid van die 6d-reeks oorgangsmetale. Chemiese eksperimente het bevestig dit tree op soos die swaarder homoloog van hafnium net bo dit. Sy eienskappe stem baie ooreen met dié van ander elemente in groep 7, titaan, sirkonium en hafnium. Daar kan egter ook groot verskille wees vanweë relavistiese effekte.

In die 1960's is klein hoeveelhede rutherfordium vervaardig deur beide die Gesamentlike Instituut vir Kernnavorsing in die Sowjetunie en die Lawrence Berkeley Nasionale Laboratorium in Kalifornië.[6] Albei spanne het ’n naam voorgestel en ’n lang dispuut het gevolg. In 1997 het die IUPAC eindelik aangekondig die amptelike naam is "rutherfordium", genoem na die Nieu-Seelandse kernfisikus Ernest Rutherford.