Rudolf Barschai

Rudolf Borissowitsch Barschai (Russies: Рудольф Борисович Баршай, Afrikaanse transkripsie: Roedolf Barisowitsj Barsjai; 28 September 1924 - 2 November 2010)[1][2][3] was 'n Sowjet- en Russiese dirigent en altviolis.

Rudolf Barschai
Agtergrondinligting
Gebore(1924-09-28)28 September 1924
Stanitsa Labinskaja,
Krasnodar-krai, Sowjetunie
Sterf2 November 2010 (op 86)
Basel, Switserland
GenresKlassieke musiek
Beroep(e)Altviolis, dirigent, bewerker
InstrumenteAltviool
EtiketteEMI, Decca Records, Melodija en andere

Lewe

Barschai is op 28 September 1924 in Stanitsa Labinskaja, Krasnodar-krai, in die hedendaagse Rusland gebore. Hy het aan die Moskouse Konservatorium onder Ljef Tseitlin en Wadim Borisofski studeer. Hy het opgetree as solis saam met Swjatoslaf Richter en David Oistrakh, en as lid van 'n trio saam met Mstislaf Rostropowitsj en Leonid Kogan. Gedurende sy loopbaan het Barschai talle Sowjet- en internasionale kompetisies gewen. Hy was in 1945 die stigterslid (viool) van die Borodin-kwartet,[4] waarvan hy tot in 1953 lid van gebly het. Hy het later dirigeerlesse geneem onder die dirigent Ilja Moesin aan die Leningradse Konservatorium.

In 1955 stig Barschai die Moskouse Kamerorkes, wat hy sou lei en dirigeer totdat hy in 1977 na die Weste geëmigreer het. Hy was van 1978 tot 1981 die artistieke direkteur van die Israelse Kamerorkes. Van 1981 tot 1982 was Barschai hoofdirigent van die Vancouver-simfonieorkes en van 1985 tot 1986 hoofgasdirigent van die Orchester National de France (Nasionale Orkes van Frankryk). Hy was ook van 1982 tot 1988 die hoofdirigent van die Bournemouth-simfonieorkes, asook permanente gasdirigent van verskeie orkeste in Europa, Kanada, die VSA, Taiwan en Japan. Barschai het tot sy dood in 2010 in Switserland gewoon.

Barschai se eerste vrou was Nina Barschai (1947-1953), wat tweede violiste van die Borodin-kwartet geword het. Hulle het 'n seun genaamd Lev Barschai gehad (1946-2014). In 1954 het Barschai met Anna Martinson (1954-1963), 'n Russiese skilder en kostuumontwerper en dogter van die Sowjet komediant Sergei Martinson, getrou. Hulle het 'n seun genaamd Walter Barschai gehad (gebore in 1955). Die egpaar is in 1963 geskei. In 1968 het Barschai met die Japannese vertaler Teruko Soda (1968-1974) getrou. Hulle het 'n seun genaamd Takeshi gehad (gebore op 10 Januarie 1967). In 1980 het Barschai met die klavesimbelspeler en orrelis Elena Raskova getrou. Hulle het in Switserland naby Basel gewoon.

'n Biografiese rolprent oor Barschai met die titel "The Note" is in 2010 deur Oleg Dorman gemaak. In 2013 het die verhaal in die boek The Noteverskyn. In 2015 het die Engelse plate-etiket ICA CLASSICS 'n gedenkprojek uitgereik, getiteld 20-CD A Tribute to Rudolf Barshai." [5]

Werke

Barschai het bekendheid verwerf as musikale interpreteerder van Sjostakowitsj en Prokofiëf se musiek. Hy is veral bekend vir sy rangskikkings van die strykkwartette van Sjostakowitsj, veral sy Strykkwartet No. 8 vir kamerorkes.[6] In 2000 het Barschai 'n weergawe van Mahler se Tiende simfonie vir uitvoering gemaak, welke werk by die dood van Mahler onvoltooid gelaat is. Hy het ook talle werke van Sjostakowitsj opgeneem, waaronder die wêreldpremiêre opname van die komponis se Veertiende Simfonie. Verskeie van sy opnames het kritiese lof ontvang en internasionale toekennings gewen, insluitende:

  • 1988 Gramophone-toekennings - Concerto: Tsjaikofski, Klavierconcerto nr. 2, Rudolf Barschai (dirigent), Bournemouth Simfonieorkes; solis: Donohoe (EMI)
  • 2003 Cannes Klassieke toekennings: Orkeswerke van die 20ste eeu: Sjostakowitsj: volledige Simfonieë; Barschai (dirigent), WDR Simfonieorkes Cologne (Brilliant Classics)
  • Redakteurstoekenning vir 2003 (ClassicsToday.com): Album van die jaar: Sjostakowitsj: volledige simfonieë; Barschai (Brilliant Classics).

Opnames

Solo
  • Ivan Khandoshkin: Concerto vir Altviool en Orkes (in C Majeur). Moskouse Kamerorkes, Rudolf Barschai , dirigent en altiool. Moderato, Canzona: Andante, Rondo: "La Chasse", Allegretto
  • J.S. Bach, Partita No.2 in D Mineur, BWV 1004, rangskik vir die altviool deur Rudolf Barschai . Gespeel op 'n altviiol deur Stradivarius, opgeneem in 1960.
  • J.S. Bach, Brandenburg Concerto No.6 for 2 altviole. Moskouse Kamerorkes, lewendige konsertopname by die Moskouse Konservatorium. Rudolf Barschai , dirigent en altviool.
  • Schumann (1810-1856) Märchenbilder vir altviool en klavier, Op.113. Rudolf Barschai , solo altviool, begelei deur die klavierspel van Vladimir Shreibman.
  • Prokofiëf (1891-1953) Vyf stukke uit Romeo en Juliet, rangskik vir altviool en klavier deur R. Barschai
  • Händel/Casadesus Concerto vir altviool in B mineur (rangskik. R. Barschai ). Moskouse Kamerorkes, R. Barschai , altviool en dirigent
  • Glinka, Mikhail Ivanovich (1804-1857), Sonate vir Altviool en Klavier in D mineur. Rudolf Barschai , altviool, Tatiana Nikolayeva, klavier

Ensembles
  • Beethoven - Trios vir Strykinstrumente, Op. 9, No. 1 in G en No. 3 in C mineur, met Leonid Kogan, Rostropovich. 1958/1958 Melodiya SUCD 10-00552
  • Glinka - Sonate vir Altviool en Klavier in D mineur, met Tatyana Nikolayeva. Multisonic 310236
  • Fauré - Klavierkwartet No. 1 in C, Op. 15, met Emil Gilels, L. Kogan, M. Rostropovich. 1958/1958
  • Sjostakowitsj - Strykkwartet No.3 in F, Op. 73. 1954/1955 Russian Revelation RV10016
    • Tsjaikofski - Sekstet vir Strykinstrumente in D mineur. Multisonic 310182

As dirigent
  • Albinoni - Concerto vir Hobo, strykinstrumente en klavesimbel B-mol, Op. 7, No. 3. Russian Disc RD CD 10 062
  • J.Baur - Simfonie Metamorfose, Cologne Radio-Simfonieorkes. 1994 THROFON CTH2270
  • Beethoven - Simfonieë Nos. 1-8, Orkes bestaande uit lede van die Moskouse Kamerorkes. 1969 - 1975/1970 - 1976
  • Berg - Kamerkonsert, O. Kagan, S. Richter, All-Union Radio & TV Large Sym. Orchestra. 1972/UR
  • J.S. Bach - Brandenburg Con. 1, 2, 3 (Rostropovich, tjello, 1958), 4 (D. Oistrakh, viool, 1957), 5, 6. 1973/76
    • “We're sich Selbst erhöhet”, Kantate BWV 47, Pisarenko, Vedernikov, Yurlov-koor. 1965/1966
    • “Gott Soll Allein Mein Herze Haben”, aria uit Kantate BWV 68, ”Murre night, Lieber Christ”, aria uit Kantate BWV 144, ”Erbarme Dich”, aria uit “Matthäus Passie” BWV 244, Dolukhanova. 1958
  • Revol Bunin - Simfonieë No. 5, Op. 45, MPO. 1968/1970
  • Biber - Sonate a 6 vokaal in B-mol, T. Dokshitser, trompet, MCO. 1968/1970
  • Boccherini - Simfonieë in E-mol, MCO. 1960/1960
  • Brahms – Simfonieë No. 2 & 4, Cologne Radio Simfonieorkes, 1999. Laurel Record LR-903
  • Britten - Simple Symphony, Op. 4, MCO. 1962/1963
  • Bellini - Hoboconcerto in E-mol, E. Nepal, MCO. 1968/1970 Russian Disc RD CD 10 062
  • Debussy - Twee Danse vir Harp & Strykinstrumente, O. Nardelli. 1965/1965
  • Hindemith - Ein Jäger Aus Kurpfalz, Op. 45, No. 3, MCO. 1964/1965
  • Hummel - Trompetconcerto in E-mol, T. Dokshitser, MCO. 1968/1970 BMG/RCA Victor #32045
  • Haydn - Simfonieë Nos. 45 ”Totsiens”, 94 ”Verrassing”, 95, 100 ”Militêr”, 101 ”Klok”, 102, 104 “Londen”, MCO. 1965-1973/1965-1991 Melodiya SUCD 10-00224
  • M. Haydn - Simfonie in G, MCO. 1976/1991
  • Händel - Concerto Grosso Op. 3, Nos. 4a & 5, en Op. 6, Nos. 10 & 12. 1959-1976/1959-1991
  • K. Karaev - Simfonie No. 3, MCO. 1966/1966
  • Yu. Levitin - Hoboconcerto in E mineur, Op. 50, Nepalo, MCO. 1967/1969
  • A. Lokshin - Simfonieë Nos. 5, 7, 10, Songs of Margaret, MCO. 1971-1976/1971-UR Laurel Record LR-901
  • Mahler - Simfonie. No. 5, Junge Deutsche Philharmonie. 1999 Brilliant Classics
    • Simfonie. No. 10 (weergawe deur R. Barschai ), Junge Deutsche Philharmonie. 2003 Brilliant Classics – 94040
    • Simfonie No. 9 in D, Moskouse Radio-simfonieorkes. 1993 BIS – BIS-CD-632
  • Mozart - Simfonieë Nos. 1, 10, 18, 20, 22, 24, 25, 28-41, in D, in B-mol, in G, MCO. 1961-1973/1961-1974
  • Moessorgski - Nag op 'n Kaal Berg, Vancouver Simfonieorkes. 1989 CBC 2-5083
  • Pergolesi - Stabat Mater, Pisarenko, Arkhipova,Yurlov Choir, MCO. 1966/1966
  • Prokofiëf - Visions Fugitives, Op. 22, Nos. 1-15, bewerk deur Barschai Barschai , MCO. 1962/1963
    • Klavierconcerto No. 3 in C majeur, Op. 26, Mark Zeltser (klavier), Cologne R.S. Orch. Laurel Record LR-904
  • J. Rääts - Concerto for Strings, Op. 16, MCO. 1963/1963
  • Rachmaninoff - Rapsodie op 'n Tema deur Paganini, Op. 43, Mark Zeltser (klavier), Cologne R.S. Orch. Laurel Record LR-904
  • Schubert - Simfonie No. 5 in B-mol, D485, MCO. 1964/1964
  • Shostakowitsj - Simfonie No. 14, Op. 136, Miroshnikova, Vladimirov. MCO 1970/1970
  • Boris Tsjaikofski - Kamersimfonie in G-E, MCO. 1968/1969
  • P.Tsjaikofski - Simfonie No. 6, Vancouver Simfonieorkes. 1989 CBC 2-5083
    • Klavierconcertos Nos. 2 & 3, Peter Donohoe (klavier), Nigel Kennedy (viool), Steven Isserelis (tjello), Bournemouth Simfonieorkes. 1986,1987,1989 EMI CDC 7499392
  • Telemann - Concerto vir 3 Hobos, 3 Viole & Strykinstrumente in B-mol. 1965/1967 EMI 724356534025
  • Torelli - Vioolconcerto in A mineur, Op. 8, No. 9, Spivakov, solo, MCO. 1972/1973
  • M. Vainberg - Simfonie No. 7, Op. 81, MCO. 1967/1969 OLYMPIA OCD 472
  • Vivaldi - Concerto in G mineur RV577, MCO. 1971/1971
  • Verdi - Mis, lewendig in Waldbüne, Berlyn, Wêreld Simfonieorkes, Maryland-koor, Shinyu-Kai-koor, Sveshnikov-koor. 11 Junie 1994; IPPNW-Concerts 2-CD

Verwysings
  1. Sterfkennis[dooie skakel], The Globe and Mail
  2. Sterfkennis, The Daily Telegraph, 5 November 2010.
  3. Fox, Margalit (10 November 2010). "Rudolf Barshai, Orchestral Conductor, Dies at 86". The New York Times (in Engels (VSA)). ISSN 0362-4331. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 12 Junie 2020. Besoek op 14 April 2018.
  4. David Nice (19 Desember 2008). "Obituary: Valentin Berlinsky". The Guardian (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 11 Junie 2020. Besoek op 13 September 2009.
  5. "Дискография | Памяти Рудольфа Баршая". www.barshaimemorial.com (in Russies). Besoek op 1 April 2018.
  6. Tim Ashley (22 Maart 2003). "Philharmonia/Ashkenazy (Royal Festival Hall, Londen)". The Guardian (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 11 Junie 2020. Besoek op 13 September 2009.

Eksterne skakels
Kulturele poste
Voorafgegaan deur
Luciano Berio		 Israelse Kamerorkes
1976–1981		 Opgevolg deur
Uri Segal
Voorafgegaan deur
Uri Segal		 Hoofdirigent, Bournemouth Simfonieorkes
1982–1988		 Opgevolg deur
Andrew Litton
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.