Rote Kapelle

Die Rote Kapelle, (Afrikaans Die Rooi Orkes), soos dit in Duitsland bekend gestaan het, was die naam wat die Abwehr-afdeling III.F gegee het aan anti-Nazi-versetgroepe in Augustus 1941. Dit het hoofsaaklik verwys na 'n los netwerk van versetgroepe, verbind deur persoonlike kontakte, wat honderde teenstanders van die Nazi-regime verenig het. Dit sluit groepe vriende in wat saam met baie ander gesprekke gevoer het met Harro Schulze-Boysen, Adam Kuckhoff en Arvid Harnack die sentrale figure in Berlyn. Hulle het verbode pamflette, plakkate en plakkers gedruk en versprei in die hoop om burgerlike ongehoorsaamheid aan te wakker. Hulle het Jode en weerstandlede gehelp om van die regime te ontsnap, die gruweldade van die Nazi's gedokumenteer en militêre intelligensie aan die Geallieerdes oorgedra. In teenstelling met die legende, is die Rooi Orkes nie deur Sowjet-kommuniste gelei nie en was ook nie onder een leiding nie. Dit was 'n netwerk van groepe en individue wat dikwels onafhanklik gefunksioneer het. Tot op hede is ongeveer 400 lede by die naam bekend.[1][2]

Die term is ook deur die Duitse Abwehr gebruik om na nie-verbonde Sowjet-intelligensienetwerke te verwys, wat in België, Frankryk en die lae lande werk, wat deur Leopold Trepper opgebou is namens die Sowjet Militêre Intelligensie (GRU).[3] Trepper het 'n reeks klandestiene selle vir organiserende agente bestuur.[4] Trepper gebruik die nuutste tegnologie, in die vorm van klein radio's, om met Sowjet-intelligensie te kommunikeer. [4] Alhoewel die monitering van die radio-uitsendings deur die Funkabwehr uiteindelik tot die vernietiging van die organisasie sou lei, het die gesofistikeerde gebruik van die tegnologie die organisasie in staat gestel om as 'n netwerk op te tree, met die vermoë om taktiese verrassing te bewerkstellig en intelligensie van hoë gehalte te lewer, insluitend die waarskuwing van Operasie Barbarossa. [4]

Tot vandag toe word die Duitse openbare opvatting van die "Rooi Orkes" gekenmerk deur die belange van historiese revisionisme van die na-oorlogse jare en propagandapogings van beide kante tydens die Koue Oorlog.[5]