Röntgenium

Röntgenium is ’n superswaar, kunsmatige element met die atoomgetal 111 en simbool Rg. Dit kom nie in die natuur voor nie en kan net in ’n laboratorium vervaardig word. Die stabielste bekende isotoop, röntgenium-282, het ’n halfleeftyd van 2,1 minute.

111 darmstadtium röntgenium copernicium
Au

Rg

(Uhp)
Algemeen
Naam, simbool, getal röntgenium, Rg, 111
Chemiese reeksOnbekend, moontlik ’n
oorgangsmetaal
Groep, periode, blok 11, 7, d
Atoommassa(282) g/mol
Elektronkonfigurasievoorspel;[1][2] [Rn] 5f14 6d9 7s2
Elektrone per skilvoorspel; 2, 8, 18, 32, 32, 17, 2
CAS-registernommer54386-24-2
Fisiese eienskappe
Toestandvoorspel;[3] vastestof
Digtheid (naby k.t.)voorspel; 28,7 g/cm³
Atoomeienskappe
Oksidasietoestandevoorspel;[2][4] 5, 3, 1, -1
Ionisasie-energieë 1ste: 1 022,7 kJ/mol
2de: 2 074,4 kJ/mol
3de: 3 077,9 kJ/mol
Geskiedenis
Ontdek8 Desember 1994[5]
Ontdek deurSentrum vir Swaarioonnavorsing,
Darmstadt, Duitsland
Genoem naWilhelm Röntgen
Datum van naam19 Februarie 2010
Vorige naamunununium (Uuu)
Vernaamste isotope
Hoofartikel: Isotope van röntgenium
iso NV halfleeftyd VM VE (MeV) VP
282Rg sin 2 min. α 9 278Mt
281Rg sin 17 s 90% SS - --
10% α - 277Mt
280Rg sin 4 s α 9,75 276Mt
279Rg sin 0,1 s α 10,37 275Mt
Portaal Chemie
Wilhelm Röntgen.

Dit is in 1994 deur die Sentrum vir Swaarioonnavorsing naby Darmstadt, Duitsland, sinteties vervaardig en genoem na die fisikus Wilhelm Röntgen, die ontdekker van X-strale.

Op die periodieke tabel lê dit in die d-blok, in groep 11 en periode 7. Geen chemiese eksperimente is egter al uitgevoer om te bevestig dat dit optree soos die swaarder homoloog van goud net bo dit op die periodieke tabel nie.

Daar word gereken röntgenium het soortgelyke eienskappe as sy ligter homoloë, koper, silwer en goud, hoewel dit ook in sekere opsigte van hulle kan verskil.

Verwysings

  1. Turler, A. (2004). "Gas Phase Chemistry of Superheavy Elements" (PDF). Journal of Nuclear and Radiochemical Sciences. 5 (2): R19–R25. Geargiveer vanaf die oorspronklike (PDF) op 11 Junie 2011. Besoek op 28 Januarie 2017.
  2. Hoffman, Darleane C.; Lee, Diana M.; Pershina, Valeria (2006). "Transactinides and the future elements". In Morss; Edelstein, Norman M.; Fuger, Jean (reds.). The Chemistry of the Actinide and Transactinide Elements (3rd uitg.). Dordrecht, Nederland: Springer Science+Business Media. ISBN 1-4020-3555-1.
  3. Östlin, A.; Vitos, L. (2011). "First-principles calculation of the structural stability of 6d transition metals". Physical Review B. 84 (11). Bibcode:2011PhRvB..84k3104O. doi:10.1103/PhysRevB.84.113104.
  4. Fricke, Burkhard (1975). "Superheavy elements: a prediction of their chemical and physical properties". Recent Impact of Physics on Inorganic Chemistry. 21: 89–144. doi:10.1007/BFb0116498. Besoek op 4 Oktober 2013.
  5. Hofmann, S.; Ninov, V.; Heßberger, F. P.; Armbruster, P.; Folger, H.; Münzenberg, G.; Schött, H. J.; Popeko, A. G.; Yeremin, A. V.; Andreyev, A. N.; Saro, S.; Janik, R.; Leino, M. (1995). "The new element 111" (PDF). Zeitschrift für Physik A. 350 (4): 281–282. Bibcode:1995ZPhyA.350..281H. doi:10.1007/BF01291182. Geargiveer vanaf die oorspronklike (PDF) op 16 Januarie 2014. Besoek op 28 Januarie 2017.

Eksterne skakels

H He
Li Be B C N O F Ne
Na Mg Al Si P S Cl Ar
K Ca Sc Ti V Cr Mn Fe Co Ni Cu Zn Ga Ge As Se Br Kr
Rb Sr Y Zr Nb Mo Tc Ru Rh Pd Ag Cd In Sn Sb Te I Xe
Cs Ba La Ce Pr Nd Pm Sm Eu Gd Tb Dy Ho Er Tm Yb Lu Hf Ta W Re Os Ir Pt Au Hg Tl Pb Bi Po At Rn
Fr Ra Ac Th Pa U Np Pu Am Cm Bk Cf Es Fm Md No Lr Rf Db Sg Bh Hs Mt Ds Rg Cn Nh Fl Mc Lv Ts Og
Alkalimetale Aardalkalimetale Lantaniede Aktiniede Oorgangsmetale Hoofgroepmetale Metalloïde Niemetale Halogene Edelgasse Chemie onbekend
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.