Renium

Renium is 'n chemiese element met simbool Re.

75 wolfram ← Renium → osmium Tc ↑ Re ↓ Bh Periodieke tabel
Algemeen
Naam, simbool, getal	Renium, Re, 75
Chemiese reeks	oorgangsmetale
Groep, periode, blok	7, 6, d
Atoommassa	190,23(1) (1) g/mol
Elektronkonfigurasie	[Xe] 4f14 5d5 6s2
Elektrone per skil	2, 8, 18, 32, 13, 2
Fisiese eienskappe
Toestand	vastestof
Digtheid (naby k.t.)	21,92 g/cm³
Vloeistof digtheid teen s.p.	18,9 g/cm³
Smeltpunt	3459 K (3186 °C)
Kookpunt	5903 K (5630 °C)
Smeltingswarmte	60,43 kJ/mol
Verdampingswarmte	704 kJ/mol
Warmtekapasiteit	(25 °C) 25,48 J/(mol·K)
Dampdruk P/Pa 1 10 100 1 k 10 k 100 k teen T/K 3303 3614 4009 4500 5127 5954
Atoomeienskappe
Oksidasietoestande	7, 6, 5, 4, 3, 2, 1, 0, −1, -3 (effe suur oksied)
Elektronegatiwiteit	1,9 (Skaal van Pauling)
Ionisasie-energieë	1ste: 760 kJ/mol
	2de: 1260 kJ/mol
Atoomradius	137 pm
Kovalente radius	151±7 pm
Diverse
Magnetiese rangskikking	paramagneties
Elektriese resistiwiteit	(20 °C) 193 nΩ·m
Termiese geleidingsvermoë	(300 K) 48,0 W/(m·K)
Termiese uitsetting	(25 °C) 6,2 µm/(m·K)
Spoed van klank (dun staaf)	(20 °C) 4290 m/s
Young se modulus	463 GPa
Skuifmodulus	178 GPa
Massamodulus	370 GPa
Poissonverhouding	0.30
Mohs se hardheid	7.0
Vickers hardheid	1350-2500 MPa
Brinell hardheid	1320-2500 MPa
CAS-registernommer	7440-15-5
Portaal Chemie

Renium is in 1925 deur Ida Tacke-Noddack, Walter Noddack en Otto Calr Berg ontdek. Hulle het die element spektroskopies in platinumertse en die minerale kolumbiet, gadoliniet en molibdeniet aangetoon. Dit is 'n taamlik seldsame element. In die aardkors is net ongeveer 0,7 ${\displaystyle \mu g}$ per kilogram teenwoordig. Vandag word dit as byproduk van die suiwering van koper en molibdeen vervaardig.[1]