Refleksologie

Refleksologie is 'n skynwetenskaplike alternatiewe mediese terapie wat gebaseer is op die oortuiging dat die massering van sekere punte op die pasiënt se voete of hande genesende effekte op die liggaam het, omdat die punte deur sommige ongedefinieerde energie lyne aan ander dele van die liggaam gekoppel word.

Hierdie artikel is deel van 'n reeks oor
Alternatiewe medisyne, pseudomedisyne en skynwetenskappe

Daar is geen oortuigende bewyse dat refleksologie effektief vir enige mediese toestand is nie.[1]

Beginsels

Refleksologie is 'n skynwetenskap wat berus op dieselfde beginsel as akupunktuur, naamlik dat die hele liggaam en sy organe verbind word met ongedefinieerde energiebane waardeur ongedefinieerde energie vloei. Praktisyne van refleksologie glo dat blokkasies in hierdie stelsel siektes en ongesteldhede veroorsaak. Daar is geen bewyse van die bestaan van die energie of die effekte daarvan op die liggaam nie.[2]

In refleksologie word gefokus op die sleutelpunte aan die onderkante van die voete. Deur spesifieke sleutelpunte te masseer, glo praktisyne dat die blokkasies verwyder word en organe wat daarmee verbind word, genees word. Daar is geen bewys dat die behandeling beter as 'n plasebo werk nie.[2]

Daar is sowat 650 reflekspunte in elke voet. Praktisyne glo dat die effek van refleksologie is om die bloedsomloop (vervoer en verskaffing van voedingstowwe en verwydering van afval- en gifstowwe) te verbeter asook die senuvervoer te verbeter. Dit word geglo dat refleksologie die liggaam aanmoedig om homself te help en die normale werking van die liggaam ondersteun en bevorder. Daar is geen bewys dat die massering van die voete of hande ander dele van die liggaam aansienlik beïnvloed nie.[2]

Refleksologie maak gebruik van slegs 10 sones (tussen vertikale meridiaan-lyne), waar akupunktuur gebruik maak van 12 sones.

Meganisme

Daar is geen konsensus tussen refleksoloë oor hoe refleksologie veronderstel is om te werk nie; 'n verenigende tema is die idee dat areas op die voet ooreenstem met dele van die liggaam, en dat deur hierdie te manipuleer die gesondheid deur die Qi kan verbeter.[3] Refleksoloë verdeel die liggaam in tien gelyke vertikale sones, vyf regs en vyf aan die linkerkant.[4] Mediese persone is bekommerd dat wanner potensiële ernstige siektes met refleksologie behandel word, wat geen bewese doeltreffendheid het nie, kan dit die soeke na toepaslike mediese behandeling vertraag.[5]

Refleksoloë beweer dat die blokkeer van 'n energieveld, onsigbare lewensmag, of Qi, genesing kan voorkom. Nog 'n beginsel van refleksologie is die oortuiging dat praktisyns stres en pyn in ander dele van die liggaam kan verlig deur middel van die manipulasie van die voete. Een beweerde verduideliking is dat die druk wat in die voete ontvang word, seine kan stuur wat die senuweestelsel "balanseer" of chemikalieë vrylaat, soos endorfiene wat stres en pyn verminder. Hierdie hipotese word deur die mediese gemeenskap verwerp, weens 'n gebrek aan wetenskaplike bewyse en die goed getoets "kiemteorie van siekte".[4]

Refleksologie se eis om energie te manipuleer (Qi) word nie deur die wetenskap ondersteun nie; Daar is geen wetenskaplike bewyse vir die bestaan ​​van lewenergie (Qi), 'energiebalans', 'kristallyne strukture' of 'paaie' in die liggaam nie.[2]

Geskiedenis

Refleksologie is in 1913 in die VSA ingevoer deur Dr. William H. Fitzgerald, (1872-1942), 'n oor neus en keel spesialis (Otolaringoloog), en Dr. Edwin Bowers. Fitzgerald beweer as druk toegepas word, 'n pynstillende effek op die areas van die liggaam sal voorkom.[3]

Refleksologie is verder ontwikkel deur Eunice D. Ingham (1899-1974), 'n verpleegsuster en fisioterapeut, in die 1930's en 1940's.[6][7] Ingham beweer dat die voete en hande besonder gevoelig is, en het die hele liggaam in refleksareas ingedeel en die relevansies op 'n kaart aangeteken. Dit was die tyd toe "soneterapie" hernoem is na refleksologie, en die aantal toestande waarvoor die behandeling gehelp het, het vermeerder.

Moderne refleksoloë in die VSA, Engeland en ook in Suid-Afrika leer aan die begin meestal die Ingham's metode. Daar is ook ander nuwer metodes ontwikkel.[4]

Refleksologie '(Pad)-Kaart'

'n Refleksologiekaart wys die sogenoemde "reflekssones" wat aan die sole van elke voet gevind word. Soortgelyke kaarte bestaan ook vir die posisies van die reflekspunte in die hande.

In hierdie kaart, wys die verskillende kleure die organe en liggaamsdele uit:

        Brein        Maag                    Sinus        Milt
       Stembande        Lewer        Pituêre klier        Galblaas
       Nek en Slukderm                    Byniere        Oë        Pankreas
       Ore        Niere        Armpit        Ureter
       Skouer en Arm        Blaas        Long en Bors        Kolon
       Hart        Dunderm        Tiroiëdklier en Bronchial              Stuitjie
       `Solar Plexus`        `` Siatika        Diafragma        Peyer's Patches
       Blindederm 

Sien ook

Verwysings
  1. Ernst E (2009). "Is reflexology an effective intervention? A systematic review of randomised controlled trials". Med J Aust (in Engels). 191 (5): 263–6. PMID 19740047.
  2. Barrett, Stephen (25 September 2004). Reflexology: A close look (Engels). Quackwatch. URL besoek op 12 Julie 2019.
  3. Norman, Laura; Cowan, Thomas (1989). The Reflexology Handbook, A Complete Guide (in Engels). Piatkus. p. 17. ISBN 0-86188-912-6.
  4. Reflexology (Engels). Aetna IntelliHealth (6 Mei 2008). Argief geskep van die oorspronklike op 21 Februarie 2012. URL besoek op 12 Julie 2019.
  5. "Reflexology" (in Engels). National Council Against Health Fraud. 1996. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 7 Mei 2020. Besoek op 27 Januarie 2007.
  6. Benjamin, Patricia (1989). "Eunice D. Ingham and the development of foot reflexology in the U.S.". American Massage Therapy Journal (in Engels).
  7. (dooie skakel) Massagenerd.com Bied 'n geskiedenis van massering, terapieë en reëls aan (Engels) (pdf). URL besoek op 12 Oktober 2007.

Eksterne skakels

Professionele liggame en organisasies

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.