Queen's House

Die Queen's House is ’n voormalige koninklike woning wat tussen 1614 en 1617 gebou is in Greenwich, wat toe ’n paar kilometer met die Teemsrivier langs van Londen was en nou ’n stadsdistrik is. Dit is ontwerp deur Inigo Jones, vir wie dit ’n belangrike eerste kommissie was, vir Anna van Denemarke, die koningin van Jakobus I. Jones het dit omstreeks 1635 verander vir Henrietta Maria van Frankryk, die koningin van Karel I.[1][2]

Die Queen's House met die suilegange weerskante.

Die Queen's House is een van die belangrikste geboue in Britse argitektuur omdat dit die eerste bewustelik klassieke gebou is wat in Brittanje gebou is. Voorheen is daar by die klassieke styl geleen, maar dit was beperk tot klein detail. Die huis moes rewolusionêr gelyk het vir die Britte van dié tyd. Jones kry ook die krediet vir die bekendstelling van Palladianisme met die bou van die huis, hoewel hy afgewyk het van die matematiese beperkings van Palladio. Vandag is die huis deel van die Britse maritieme museum en word dit gebruik vir uitstallings van die museum se aansienlike versameling maritieme skilderye en portrette.

Vroeë geskiedenis

Die Queen's House is as ’n uitbreiding van die Greenwichpaleis gebou, wat later deur koning Hendrik VII herontwikkel is as die Paleis van Placentia. Dit is gebruik deur die koningin en haar binnekring. Binne sewe jaar nadat die veranderings vir Henrietta Maria aangebring is, het die hoflewe egter verdwyn met die begin van die Engelse Burgeroorlog in 1642. Van die binnekant van die oorspronklike huis het net drie plafonne en ’n paar muurversierings oorgebly.

Van die skilderye wat Karel I vir die huis laat skilder het, is nou in ander geboue soos Marlborough House[3] en die Nasionale Galery in Londen.[4]

Die Greenwichhospitaal
Die Ou Koninklike Vlootkollege met die Queen's House daaragter.

Hoewel die huis nog in ’n amptelike hoedanigheid gebruik is, is die hoofpaleis van die 1660's tot die 1690's mettertyd gesloop en vervang deur die Greenwichhospitaal (amptelik die Koninklike Hospitaal vir Seemanne) wat van 1696 tot 1751 gebou is volgens ’n meesterplan van sir Christopher Wren. Dit word nou die Ou Koninklike Vlootkollege genoem, na aanleiding van sy latere gebruik van 1873 tot 1998. Koningin Maria II het gelas dat die Queen's House sy uitsig op die rivier behou (wat verkry is ná die sloping van die hoofpaleis). Wren het toe ’n gebou ontwerp met twee ooreenstemmende dele en ’n oop stuk tussenin wat net so breed soos die huis is. Die geheel is ’n indrukwekkende argitektoniese ensemble wat strek van die Teems-rivier tot by Greenwich-park en het daartoe gelei dat dit in 1997 ’n Unesco-wêrelderfenisgebied geword het.

19de-eeuse aanbouings
Die Tulptrap, die eerste spiraaltrap in Engeland wat nie in die middel gestut is nie.

Van 1806 af was die huis self die middelpunt van wat in 1892 die Koninklike Hospitaalskool vir die seuns van seemanne geword het. Daarvoor is nuwe vleuels vir verblyf aangebou wat met die huis verbind is met suilegange van 1807 en latere aanbouings van tot 1876.

In 1933 het die skool na ’n nuwe terrein geskuif. Die geboue is opgeknap en het deel van die maritieme museum geword.

Onlangse jare

Die huis is tussen 1986 en 1999 verder gerestoureer, nie altyd oordeelkundig nie.[5] Dit word nou hoofsaaklik gebruik vir uitstallings van die maritieme museum se aansienlike versameling maritieme skilderye en portrette uit die 17de tot 20ste eeu en vir ander private geleenthede. Dit is oop vir die publiek.

Die naam "Queen's House" is ook in ’n stadium vir Buckingham-paleis gebruik tydens die bewind van George III voor dit in ’n paleis omskep is.

Verwysings
  1. Survey of London, Howard Colvin, red. The History of The King's Works, Volume IV, 1485–1660, Deel II 9, London County Council
  2. Bold, John. Greenwich: An Architectural History of the Royal Hospital for Seamen and the Queen's House. Yale University Press, 2000
  3. R.W. Bissell, Orazio Gentileschi and the Poetic Tradition in Caravaggiesque Painting, 1981, kat.no. 70, ble. 195–98.
  4. "National Gallery". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 7 Januarie 2009. Besoek op 25 Maart 2012.
  5. "Greenwich grotesquerie", The Burlington Magazine 137 No. 1112, November 1995:719

Eksterne skakels

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.