Pubiese hare

Pubiese hare of skaamhare is growwe liggaamshare wat in die genitale streek van tieners en volwasse mense voorkom. Dit word op en om die geslagsdele aangetref, en soms aan die boonste deel van die binnebobene. Dit groei ook aan die manlike skrotum en die vroulike vulva.

Pubiese hare by ’n man en ’n vrou.

Hoewel fyn vellushare by kinders teenwoordig is, word pubiese hare beskou as die dikker, growwer en langer hare wat tydens puberteit ontwikkel as gevolg van die hoër vlakke van androgene in mans en estrogene in vroue. In baie kulture word pubiese hare as eroties beskou. In sommige kulture is die norm dat die hare verwyder word, veral by vroue, en word die praktyk as deel van persoonlike higiëne beskou. In ander kulture kan die vertoon van pubiese hare, soos wanneer ’n swemkostuum gedra word, as onesteties of embarrasserend beskou word en word die hare korter geknip om te voorkom dat dit sigbaar is.

Ontwikkeling
Tannerskaal – mans.

Pubiese hare ontwikkel in reaksie op die toenemende vlakke van testosteroon in beide seuns en meisies. Die haarsakkies wat in androgeensensitiewe streke geleë is, word gestimuleer en ontwikkel pubiese hare.[1] Die Tannerskaal beskryf die ontwikkeling van dié hare. Voor puberteit het die genitale streek van seuns en meisies fyn vellushare (Tannerfase 1).[2] Wanneer puberteit begin, neem die vlakke van sekshormone toe en in reaksie begin die vel van die genitale streek om dikker en growwer, soms krullerige, hare met ’n vinniger groeitempo te produseer.[3][4]

By mans verskyn die eerste pubiese hare as ’n paar yl, gewoonlik dun, hare aan die skrotum of basis van die penis (fase 2). Binne ’n jaar is hare aan die basis van die penis volop (fase 3). Binne drie tot vier jaar vul hare die pubiese streek (fase 4) en word dit baie dikker en donkerder, en binne vyf jaar versprei dit na die binnekant van die bobene en opwaarts na die abdomen en naeltjie (fase 5).[5]

Tannerskaal – vroue.

Ander streke van die vel is net so, of effens minder, sensitief vir androgene, en hare verskyn gewoonlik ’n rukkie later daar. Nog dele wat sensitief vir androgene is, is die armholtes, perineum, bolip, wange, tepels, die middel van die bors, die nek onder die ken, die baardstreek, arms en skouers, rug en boude. Pubiese hare kan van bynierandrogene alleen ontwikkel en kan dus groei al is die eierstokke of testikels defektief en onfunksioneel. Daar is min, indien enige, verskille in die vermoë van die manlike en vroulike liggaam om hare te ontwikkel in reaksie op androgene.

Die kleur van pubiese en armholtehare kan aansienlik verskil van dié van die kophare. By die meeste mense is dit donkerder, maar dit kan ook ligter wees. In die meeste gevalle stem die kleur ooreen met dié van die wenkbroue.[6] Die haartekstuur wissel van kroeserig tot heeltemal reguit, en stem nie noodwendig met die kophare ooreen nie.[6][7]

Die patroon van pubiese hare kan verskil van ras tot ras, etnisiteit tot etnisiteit[7] en geslag tot geslag. By die meeste vroue vorm die pubiese hare ’n driehoek en bedek die vulva en skaamheuwel. By die meeste mans word die haarpatroon dunner na bo en vorm ’n punt na die naeltjie, rofweg ’n driehoek wat na bo wys.[6] Nes by armholtehare, word pubiese hare verbind met ’n konsentrasie van oliekliere in die streek.

Gemeenskap en kultuur

Vir baie meisies aan die begin van hulle puberteitsjare is die skielike ontwikkeling van hare ontstellend omdat hulle nog nie voorheen pubiese hare gesien het nie.[8] Jong seuns het meer dikwels voorheen hul pa se hare gesien en dit is nie vir hulle so ontstellend nie.[8]

In ’n Amerikaanse studie deur Alfred Kinsey is bevind 75% van die deelnemers is nie as kinders tuis aan naaktheid blootgestel nie, 5% het gesê daar was selde naaktheid in die huis, 3% het gesê dikwels en 17% het gesê dit was algemeen. In dié studie is bevind daar was nie ’n groot verskil tussen mans en vroue oor naaktheid tuis in hulle kinderjare nie.[9]

In ’n 1995-resensie van geskrifte het Paul Okami tot die gevolgtrekking gekom daar is geen betroubare bewyse wat blootstelling aan ouers se naaktheid verbind met enige negatiewe uitwerking nie.[10] Drie jaar later het sy span ’n 18 jaar lange studie voltooi wat gewys het sulke blootstelling is eerder effens voordelig, veral vir seuns.[11]

Sedert openbare swemplekke vroeg in die 20ste eeu in Wes-Europa en die Middellandse See-gebied algemeen geraak het, was daar groter blootstelling aan albei geslagte se pubiese streke en ná die aansienlike verkleining van kostuums vir mans én vroue, soos toe die bikini ná die 1940's gewild geraak het, het dit ook in die mode geraak om pubiese hare naby die some te skeer of met waks te verwyder.[12]

Verwydering
Die skeer van ’n vrou se pubiese hare.
Geskeerde manlike geslagsdele.

In die 1980's het sommige ontkleedanseresse en vroulike pornosterre hulle pubiese hare korter begin skeer, onder meer uit vrees vir seksueel oordraagbare infeksies soos MIV/vigs en platluise. Nog ’n rede wat genoem is, was om "tegniese oorwegings van kinematografie".[13] Later het dit gewild geraak om al die hare af te skeer.[14] Dié praktyk is deur ander vroue gevolg.[15][16]

Vir sommige mense is dit eroties en esteties, terwyl ander dink dit lyk onnatuurlik. Sommige mense verwyder hulle pubiese hare om erotiese of seksuele redes of omdat hulle en hulle seksmaats die pubiese streek sonder hare verkies.[17][18]

Stilering

Benewens om dit af te skeer kan alle hare verwyder word met ’n waks wat vir dié doel ontwerp is. "Ontharing" is wanneer al die hare bo die vel verwyder word, en met "haarontworteling" word die hele haar verwyder. Skoonheidsalonne bied verskei soorte waksdienste. Dit word soms pubiese snoeiing (pubic topiary) genoem.[19][20][21]

Verwysings
  1. Colvin, Caroline Wingo; Abdullatif, Hussein (1 Januarie 2013). "Anatomy of female puberty: The clinical relevance of developmental changes in the reproductive system". Clinical Anatomy (in Engels). 26 (1): 115–129. doi:10.1002/ca.22164. ISSN 1098-2353. PMID 22996962.
  2. Green 1998, p. 200.
  3. Lawrence S. Neinstein, M.D.: Adolescent Medicine - Children's Hospital Los Angeles Geargiveer 7 Maart 2016 op Wayback Machine
  4. Rogol 2002, pp. 25–29.
  5. Neill & Lewis 2009, p. 25.
  6. Sherrow 2006, p. 315.
  7. Morris 2007, pp. 192-202.
  8. Morris, Desmond (2007). "The Pubic Hair". The Naked Woman. pp. 192–202. ISBN 978-0-09-945358-1. {{cite book}}: Onbekende parameter |chapterurl= geïgnoreer (hulp)
  9. John Bancroft (2003), Sexual Development in Childhood, Indiana University Press, pp. 146–147, ISBN 0-253-34243-0
  10. Okami, P. (1995), "Childhood exposure to parental nudity' parent-child co-sleeping' and 'primal scenes': A review of clinical opinion and empirical evidence", Journal of Sex Research 32: 51–64, doi:10.1080/00224499509551774.
  11. Okami, P.; Olmstead, R.; Abramson, P.; Pendleton, L. (1998), "Early childhood exposure to parental nudity and scenes of parental sexuality ('primal scenes'): An 18-year longitudinal study of outcome", Archives of Sexual Behavior 27 (4): 361–384, doi:10.1023/A:1018736109563, PMID 9681119, archived from the original on 12 Junie 2009, https://web.archive.org/web/20090612054642/http://www.taasa.org/library/pdfs/TAASALibrary52.pdf, besoek op 5 November 2019.
  12. Tschachler, Devine & Draxlbauer 2003, pp. 61-62.
  13. Turner, Beverley (15 November 2013). "Pubic hair is back". The Daily Telegraph (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 1 Januarie 2014.
  14. Friedland, Roger (13 Junie 2013). "Looking Through the Bushes: The Disappearance of Pubic Hair". The Huffington Post.
  15. Hsu, Christine (28 November 2012). "French Study Reveals Why an Increasing Number of Women Are Tuning in to Porn" (in Engels). Medical Daily. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 5 November 2019.
  16. Shire, Emily (4 Oktober 2014). "Waxing: Damned if You Do and Damned if You Don't: How Pubic Hair Became Political". The Daily Beast (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 20 Mei 2017. Besoek op 5 November 2019.
  17. The Hair Down There Geargiveer 24 Julie 2018 op Wayback Machine. University of California, Santa Barbara's SexInfo. Besoek op 4 Mei 2007.
  18. Rowen, Tami S.; Gaither, Thomas W.; Awad, Mohannad A.; Osterberg, E. Charles; Shindel, Alan W.; Breyer, Benjamin N. (2016). "Pubic Hair Grooming Prevalence and Motivation Among Women in the United States". JAMA Dermatology. 152 (10): 1106–1113. doi:10.1001/jamadermatol.2016.2154. ISSN 2168-6068. PMID 27367465.
  19. The Fuzz That Was. Willamette Week.
  20. Belle de Jour's naughty notebook. The Telegraph.
  21. Pubic-Hair Topiary. The Stranger.

Bronne

Eksterne skakels
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.