Ploïdie

Ploïdie is die getal chromosome in die kern van ’n biologiese sel. ’n Gameet (eier- of spermsel) bevat gewoonlik ’n volle stel chromosome wat ’n enkele kopie van elk van die chromosome insluit. Die gametiese of haploïede getal (n) is die getal chromosome in ’n gameet. Twee gamete vorm ’n diploïede sigoot met dubbel dié getal chromosome (2n), dus twee kopieë van elk van die chromosome. Vir die mens, ’n diploïede spesie, is x = n = 23. ’n Tipiese menslike somatiese of liggaamsel bevat dus 46 chromosome: 2 volle haploïede stelle, wat 23 pare chromosome uitmaak.

Diploïede selle het twee keer die getal chromosome as haploïede selle.

Omdat die chromosoomgetal gewoonlik net deur meiose verminder word, erf en handhaaf die selle van die liggaam die chromosoomgetal van die sigoot.

Selle word beskryf na aanleiding van die getal chromosoomstelle (die ploïede vlak) wat hulle bevat: monoploïed (1 stel), diploïed (2 stelle), triploïed (3 stelle), tetraploïed (4 stelle) ens.[1]