Pinyin

Hanyu pinyin (Vereenvoudigde Chinees: 汉语拼音, Tradisionele Chinees: 漢語拼音, pinyin: Hànyǔ pīnyīn, uitspraak: [pʰín ín]) is die amptelike stelsel waarmee Chinese karakters in die Volksrepubliek China, Taiwan (Republiek China),[1] Singapoer en Maleisië in die Latynse alfabet getranskribeer word. Dit word algemeen gebruik om Standaard-Chinees te leer en om Chinese name in buitelandse publikasies te spel. Dit word ook as 'n invoermetode gebruik om Chinese karakters (汉字 / 漢字, hànzì) op rekenaars te skryf.

Die pinyinstelsel is in die 1950's ontwikkel en is op vroeë vorme van romanisering gebaseer. Dit is in 1958 deur die Chinese regering gepubliseer en is sedertdien etlike male hersien.[2] Die Internasionale Standaardeorganisasie het pinyin in 1982 as die standaard aanvaar.[3] Die stelsel is in 2009 in Taiwan in gebruik geneem, waar dit algemeen as die Nuwe Fonetiese Stelsel bekend staan en slegs vir romanisering en nie vir opvoedkundige of rekenaarinvoerdoeleindes gebruik word nie.[4][5]

Hànyǔ beteken die gesproke taal van die Han-mense, en pinyin beteken "gespelde klank" (fonetiek).[6]

Die teenoorgestelde proses, d.i. transkripsie van Latynse letters na Chinees, geniet slegs semi-amptelike status en is hewig inkonsekwent weens die groot aantal homofone in Mandaryn-Chinees.

Verwysings
  1. Snowling, Margaret J.; Hulme, Charles (2005). The science of reading: a handbook. Blackwell handbooks of developmental psychology). Vol. 17. Wiley-Blackwell. pp. 320–22. ISBN 1-4051-1488-6.
  2. "Pinyin celebrates 50th birthday" (in Engels). Xinhua News Agency. 11 Februarie 2008. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 24 April 2020. Besoek op 20 September 2008.
  3. "ISO 7098:1982 – Documentation – Romanization of Chinese" (in Engels). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 3 Maart 2016. Besoek op 1 Maart 2009.
  4. "Hanyu Pinyin to be standard system in 2009" (in Engels). Taipei Times. 18 September 2008. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 22 Mei 2020. Besoek op 20 September 2008.
  5. "Government to improve English-friendly environment". The China Post. 18 September 2008. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 19 September 2008. Besoek op 20 September 2008.
  6. Harbaugh, Richard (1998). "中文字普 (Chinese Characters: A Genealogy and Dictionary)" (in Japannees). Zhongwen.com. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 26 April 2015. Besoek op 27 April 2008.

Verdere leesstof
  • Yin Binyong 尹斌庸 en Mary Felley (1990). Chinese romanisering. Uitspraak en ortografie (Hanyu pinyin he zhengcifa 汉语拼音和正词法). Beijing: Sinolingua. ISBN 7-80052-148-6 / ISBN 0-8351-1930-0.
  • Gao, J. K. (2005). Pinyin shorthand: a bilingual handbook = [Pinyin su ji fa]. Dallas, TX: Jack Sun. ISBN 1-59971-251-2
  • Kimball, R. L. (1988). Quick reference Chinese: a practical guide to Mandarin for beginners and travelers in English, Pinyin romanization, and Chinese characters. San Francisco, CA: China Books & Periodicals. ISBN 0-8351-2036-8
  • Uy, Dr. Tim en Jim Hsia (ed.) (2009). Webster's Digital Chinese Dictionary: Advanced Reference Edition. Mountain View, CA: Loqu8 Press. {{cite book}}: |first= has generic name (hulp)
  • Wu, C.-j. (1979). The Pinyin Chinese–English dictionary. Hong Kong: Commercial Press. ISBN 0-471-27557-3

Eksterne skakels
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.