Phil Bennett
Phil Bennett (24 Oktober 1948 – 12 Junie 2022) was 'n Walliese internasionale rugbylosskakel van 1969 tot 1978. Sy aanvoeling en reeks truuks, insluitend sy beroemde systap en uitswaai, het hom 'n gunsteling onder skares gemaak.
| |||||
 | |||||
| Volle naam | Phil Bennett | ||||
|---|---|---|---|---|---|
| Geboortedatum | 24 Oktober 1948 | ||||
| Geboorteplek | Felinfoel, Carmarthenshire, Wallis | ||||
| Sterftedatum | 12 Junie 2022 (op 73) | ||||
| Sterfteplek | Felinfoel, Carmarthenshire, Wallis | ||||
| Lengte | 1,70 m | ||||
| Massa | 72 kg | ||||
| Rugbyloopbaan | |||||
| Loopbaan as speler | |||||
| Posisie(s) | Losskakel | ||||
| Amateurspanne | |||||
| Jare | Klub / span | Weds | (pte) | ||
1966–1981 1970–1980 |
Felinfoel RFC Llanelli RFC Barbarians |
414 20 |
(2 535) (181) | ||
| Nasionale span(ne) | |||||
| Jare | Land | Weds | (pte) | ||
| 1969–1978 1974–1977 |
 Wallis Britse en Ierse Leeus |
29 8 |
(166) (44) | ||
Rugbyloopbaan
Bennett, gebore in Felinfoel, Carmarthenshire, het sy debuut vir Wallis op 22 Maart 1969 teen Frankryk in Parys op die ouderdom van 20 gemaak toe hy die eerste Walliese plaasvervanger in internasionale rugby geword het deur die beseerde Gerald Davies te vervang. Bennett het aanvanklik in verskillende posisies gespeel, insluitend heelagter en senter, maar het in 1972 in die losskakelposisie gevestig. Hy het die legendariese Barry John in daardie posisie opgevolg.
Bennett se vorm het beteken dat hy by die Britse en Ierse Leeus aangesluit het op hul beroemde toer na Suid-Afrika in 1974 en 103 punte daarin aangeteken het. Sy 50-meter-drie teen Suid-Afrika in Pretoria op daardie toer was 'n loopbaanhoogtepunt.
Tog was 'n plek in Wallis se span nie altyd vir hom gewaarborg nie. In 1975 is hy laat vaar vir John Bevan en het eers 'n beseerde Bevan in die wedstryd by die Murrayfield-toets vervang. Hy het 'n deurslaggewende rol gespeel in die laaste wedstryd van daardie seisoen teen Ierland op Cardiff Arms Park, in 'n rekordoorwinning van 32–4.
In 1976 het Bevan 'n besering opgedoen en Bennett is teruggeroep. Na die besering van die destydse Walliese kaptein Mervyn Davies, het Bennett hierdie rol oorgeneem, wat daartoe gelei het dat hy kaptein van die Britse en Ierse Leeus op die 1977-toer geword het. In Augustus 1977 het die Britse en Ierse Leeus eers by Fidji langs gestop op pad huis toe van hul toer deur Nieu-Seeland. Fidji het hulle met 25–21 op Buckhurst Park, Suva, geklop.
Bennett het in 1978 uit internasionale rugby getree, nadat hy in 29 wedstryde gespeel het. Hy het in klassieke styl afgetree deur twee drieë teen Frankryk in 'n oorwinning van 16–7 te druk. Die oorwinning het verseker dat Wallis hul derde Grand Slam van die 1970's gewen het, en hul tweede in drie seisoene.
Hy het sy klubrugby by Llanelli RFC gespeel, waar hy 16 seisoene gespeel het. Hy het ook 20 keer vir die Barbarians gespeel, insluitend die bekende wedstryd teen die All Blacks in Januarie 1973. In daardie wedstryd was hy die katalisator vir Gareth Edwards se drie vroeg in die wedstryd, wat fynproewers van die spel steeds beskou as een van die beste wat nog gedruk is. Phil het 'n bal wat hoog oor sy kop en in sy eie 22 geskop is, gevang en vier spelers met sy kenmerkende systap ontglip voordat hy die bal na John Williams uitgegee het om die lopie te begin. Dit het kort gevolg op nog 'n bepalende oomblik in sy loopbaan toe hy deur 'n uitsonderlike taktiese skopvertoning sy geliefde Llanelli tot 'n 9–3-oorwinning oor dieselfde toer All Blacks in Oktober 1972 gehelp het.
Sy outobiografie is getiteld Everywhere for Wales. Hy het later rugbykommentaar gelewer op televisie.
In November 2015 is Phil Bennett opgeneem in Wêreldrugby se Heldesaal en in 2007 in die Walliese Sportheldesaal.
Bronne
- (en) David Smith; Gareth Williams (1980). Fields of Praise: The Official History of The Welsh Rugby Union. Cardiff: University of Wales Press. ISBN 0-7083-0766-3.
- (en) Phil Bennett (2015). Phil Bennett: The Autobiography. HarperCollins Publishers. ISBN 978-0-00-816121-7. Besoek op 31 Julie 2022.
