Petrus Swart

Ds. Petrus Hermanus Jacobus Swart (9 Julie 1913 distrik Kestell – 11 Oktober 1977 in Bloemfontein) was leraar in die Nederduitse Gereformeerde Kerk, onder meer die eerste leraar van die NG gemeente Die Vlakte nadat dit in 1939 van NG gemeente Rondebosch afgestig het.

Petrus Swart
Naam	Petrus Hermanus Jacobus Swart
Geboorte	9 Julie 1913 Kestell
Sterfte	11 Oktober 1977 (op 64) Bloemfontein
Kerkverband	Nederduits Gereformeerd
Gemeente(s)	Rondebosch Die Vlakte Bethanie Soutpan Otjiwarongo Hertzogville
Jare aktief	1938-1975
Kweekskool	Stellenbosch

Swart is in 1913 in die distrik Kestell in die Vrystaat gebore, maar op vroeë leeftyd verhuis die gesin na Ventersburg, waar hy sy skoolopleiding voltooi en daarna vir sy voorbereidende studie na die destydse Universiteitskollege van die Oranje-Vrystaat gaan. Sy teologiese opleiding ontvang hy aan die Kweekskool op Stellenbosch en word in 1938 gelegitimeer.

Hy word dadelik hulpprediker in die NG gemeente Rondebosch en toe die NG gemeente Die Vlakte van die moedergemeente afstig, word hy op 5 Augustus 1939 die nuwe gemeente se eerste leraar. Hy bly in Kaapstad tot 1944 en bedien daarna Bethanie in Suidwes-Afrika, Soutpan (1949) in die Vrystaat, Otjiwarongo (1956) en toe vanaf 1960 Hertzogville, waar hy bly tot hy op 18 Januarie 1975 moet emeriteer wees verswakte gesondheid. Daarna help hy egter nog in talle gemeentes in Bloemfontein, waar hy gaan woon het, en elders.

Op Soutpan het ds. Swart ongekende sukses met geldinsameling vir die kerkgebou behaal. Die jaar 1951 was vir baie gemeentes 'n rekordjaar wat insamelings betref, maar die gemeente Soutpan span die kroon. Iets groots het in die gemeente gebeur. Ds. Swart het die gemeente deurgegaan met die oog op die bou van 'n kerk en 'n ruim bydrae van die gemeente gevra. Die antwoord van die gemeente was verbasend. Die klein gemeente van 300 lidmate het gedurende April en Mei vir dankoffer en boufonds die groot som van £12 000 belowe en gegee. Dit beteken 'n gemiddelde van £40 per lidmaat of £95 per huisgesin.

Hy was die eerste aktuarius van die nuwe Sinode van Suidwes-Afrika, wat op 5 Maart 1957 selfstandig geword het. Buiten sy werk in talle kommissies in rings- en sinodale verband, dien hy ook in die Raad van die Kerke, voorloper van die eerste Algemene Sinode in 1962.