Peter Turchin

Peter Valentinovich Turchin (Russies: Пётр Валенти́нович Турчи́н; gebore 1957) is 'n Russies-Amerikaanse wetenskaplike wat spesialiseer in kulturele evolusie en kliodinamika - wiskundige modellering en statistiese ontleding van die dinamika van historiese samelewings. Hy is professor aan die Universiteit van Connecticut in die Departement Ekologie en Evolusionêre Biologie, sowel as in die Departement Antropologie en in die Departement Wiskunde. Hy is die vise-president van die Evolution Institute.

Peter agter sy vader Valentin (1977)

Vroeë lewe en opvoeding

Peter Turchin is in 1957 in Obninsk, Sowjetunie, gebore en in 1964 verhuis hy met sy gesin na Moskou.

In 1975 skryf hy in by die Fakulteit Biologie aan die Moskouse Staatsuniversiteit en studeer daar tot 1977, toe sy vader, die andersdenkende Valentin Turchin, uit die Sowjetunie verban is.

In 1980 ontvang Peter Turchin 'n B.A. (cum laude) in biologie aan die Universiteit van New York, en in 1985 'n Ph.D. in dierkunde van die Duke-universiteit.

Werk
Die geskiedenis Muse, Klio— detail uit "Die Allegorie van Skilder" deur Johannes Vermeer

Turchin het bydraes gelewer tot die velde van bevolkingsielkunde, kulturele evolusie en historiese dinamika. Hy is een van die grondleggers van kliodinamika, die wetenskaplike dissipline oor die kruising van historiese makrososiologie, kliometrie en wiskundige modellering van sosiale prosesse. Turchin het 'n oorspronklike teorie ontwikkel wat verduidelik waarom groot historiese ryke ontwikkel deur die meganisme van multivlakkeuses.[1] Sy navorsing oor sekulêre siklusse[2] het bygedra tot ons begrip van die ineenstorting van komplekse samelewings, asook sy herinterpretasie van Ibn Khaldun se asabiyya-begrip as 'kollektiewe solidariteit'.[3][4]

Van besondere belang, is sy studie van die hipotese dat bevolkingsdigtheid 'n verhoogde kans op oorlogvoering veroorsaak. Hierdie hipotese is op empiriese gronde gekritiseer. Studies wat gefokus het op spesifieke historiese samelewings en ontledings van kruiskulturele gegewens kon nie daarin slaag om 'n positiewe verband tussen bevolkingsdigtheid en voorkoms van oorlogvoering te vind nie. Turchin, in samewerking met Andrey Korotayev, het getoon dat sulke negatiewe resultate nie noodwendig die bevolking-oorlogvoering hipotese weerlê nie.[2] Bevolking en oorlogvoering is dinamiese veranderlikes. As hul interaksie volgehoue ossillasies veroorsaak, verwag ons in die algemeen nie om 'n sterk korrelasie te vind tussen die twee veranderlikes wat gelyktydig gemeet word nie (aangesien dit uitgestel word). Turchin en Korotayev het wiskundig ondersoek wat die dinamiese patrone van interaksie tussen bevolking en oorlogvoering (met die fokus op interne oorlogvoering) in staatlose en staatssamelwewings kan wees. Vervolgens het hulle die modelvoorspellings in verskeie empiriese gevallestudies getoets: vroeë-moderne Engeland, Han en Tang China en die Romeinse ryk. Hul empiriese resultate het die bevolking-oorlogvoeringsteorie ondersteun: Turchin en Korotayev het gevind dat daar 'n neiging is na ossilasie tussen bevolkingsgetalle en interne oorlogvoeringintensiteit met dieselfde tydperk, maar wissel in fase (met oorloghoogtepunte na bevolkingshoogtepunte). Verder het hulle getoon dat die tempo van verandering van die twee veranderlikes nougeset optree soos voorspel deur die teorie: bevolkingstempo van verandering word negatief beïnvloed deur oorlogvoeringsintensiteit, terwyl oorlogvoeringsverandering positief beïnvloed word deur bevolkingsdigtheid.[2]

In 2010 het Turchin navorsing gepubliseer deur gebruik te maak van 40 gesamentlike sosiale aanwysers om te voorspel dat daar wêreldwye sosiale onrus in die 2020's sou wees.[5][6] Vervolgens noem hy die sukses van Donald Trump se presidensiële veldtog in 2016 as bewys dat 'negatiewe neigings blyk te versnel' en dat daar 'n 'ongekende ineenstorting van sosiale norme vir beskaafde diskoers was'.[7]

Publikasies

Turchin het meer as 200 wetenskaplike artikels gepubliseer (waaronder meer as 'n dosyn in Nature, Science of PNAS) en minstens sewe boeke.

Boeke

  • Turchin, P. (2016), Ages of Discord, Beresta Books, ISBN 978-0996139540
  • Turchin, P. (2016), Ultrasociety: How 10,000 Years of War Made Humans the Greatest Cooperators on Earth, Beresta Books, ISBN 978-0996139519
  • Turchin, P.; Nefedov, S. (2009), Secular Cycles, Princeton University Press, ISBN 978-0691136967
  • Turchin, P. (2006), War and Peace and War: The Rise and Fall of Empires, Plume, ISBN 978-0452288195
  • Turchin, P. (2003), Historical Dynamics: Why States Rise and Fall, Princeton University Press, ISBN 978-0691116693
  • Turchin, P. (2003), Complex Population Dynamics: a Theoretical/Empirical Synthesis, Princeton University Press, ISBN 978-0691090214
  • Turchin, P. (1998), Quantitative Analysis of Movement: Measuring and Modeling Population Redistribution in Animals and Plants, Sinauer Associates Inc, ISBN 978-0878938476

Geselekteerde joernaal artikels

  • Whitehouse, H.; François, P.; Savage, P.; Currie, T.; Feeney, K.; Cioni, E.; Purcell, R.; Ross, R.; Larson, J.; Baines, J.; Ter Haar, B.; Covey, A.; Turchin, P. (2019). "Complex societies precede moralizing gods throughout world history". Nature. 568 (7751): 226–229. Bibcode:2019Natur.568..226W. doi:10.1038/s41586-019-1043-4. hdl:10871/36936. PMID 30894750.
  • Turchin, P.; Currie, T.E.; Turner, E.A.; Gavrilets, S. (2013). "War, space, and the evolution of Old World complex societies". Proc Natl Acad Sci U S A. 110 (41): 16384–9. Bibcode:2013PNAS..11016384T. doi:10.1073/pnas.1308825110. PMC 3799307. PMID 24062433.
  • Turchin, P.; Scheidel, W. (2009), "Coin Hoards Speak of Population Declines in Ancient Rome", PNAS 106 (4): 17276–17279, doi:10.1073/pnas.0904576106, PMID 19805043, PMC 2762679, Bibcode: 2009PNAS..10617276T, archived from the original on 12 Oktober 2013, https://web.archive.org/web/20131012192912/http://cliodynamics.info/PDF/HoardCens_PNAS.pdf, besoek op 25 September 2020
  • Turchin, P. (2009), "Long-term population cycles in human societies", in Ostfeld, R. S.; Schlesinger, W. H., The Year in Ecology and Conservation Biology, 2009, pp. 1–17, archived from the original on 21 Julie 2011, http://cliodynamics.info/PDF/RevSEC.pdf, besoek op 25 September 2020
  • Turchin P. (2006). Population Dynamics and Internal Warfare: A Reconsideration. Social Evolution & History 5(2): 112–147 (with Andrey Korotayev).
  • Burtsev, M.; Turchin, P. (2006), "Evolution of cooperative strategies from first principles", Nature 440 (7087): 1041–1044, doi:10.1038/nature04470, PMID 16625195, Bibcode: 2006Natur.440.1041B
  • Turchin, P.; Oksanen, L.; Ekerholm, P.; Oksanen, T. & Henttonen, H. (2000), "Are lemmings prey or predators?", Nature 405 (6786): 562–565, doi:10.1038/35014595, PMID 10850713, Bibcode: 2000Natur.405..562T
  • Turchin, P.; Taylor, A. D. & Reeve, J. D. (1999), "Dynamical role of predators in population cycles of a forest insect: an experimental test", Science 285 (5430): 1068–1071, doi:10.1126/science.285.5430.1068, PMID 10446053

Verwysings
  1. Turchin, P (2009). "A Theory for Formation of Large Empires" (PDF). Journal of Global History. 4 (2): 191–207. doi:10.1017/s174002280900312x. Geargiveer vanaf die oorspronklike (PDF) op 13 Desember 2020. Besoek op 25 September 2020.
  2. Turchin P. and Korotayev A. 2006. Population Dynamics and Internal Warfare: A Reconsideration. Social Evolution & History 5(2): 112–147; Turchin P. and Nefedov S. 2009. Secular Cycles. Princeton University Press.
  3. Turchin, P. (2003), Historical Dynamics: Why States Rise and Fall, Princeton University Press.
  4. Korotayev A.V., Khaltourina D.A. Introduction to Social Macrodynamics: Secular Cycles and Millennial Trends in Africa. Moscow: URSS, 2006. ISBN 5-484-00560-4.
  5. Turchin, Peter (4 Februarie 2010). "Political instability may be a contributor in the coming decade". Nature. 463 (607): 608. Bibcode:2010Natur.463..608T. doi:10.1038/463608a. PMID 20130632.
  6. "Will the US Really Experience a Violent Upheaval in 2020?". Live Science. 3 Augustus 2012.
  7. "Social Instability Lies Ahead, Researcher Says". UConn Today (in Engels (VSA)). 27 Desember 2016. Besoek op 17 Julie 2019.

Eksterne skakels
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.