Ottomaanse Ryk

Die Ottomane was Islamitiese Turke wat genoem is na hul stigter, Osman I (ook vertaal as Othman of Ottoman). Osman was die seun van 'n Turkse hoofman en het 'n reputasie as vaardige krygsman en leier opgebou tydens plundertogte op vestings van die Bisantynse Ryk in noordwes-Turkye (destyds Anatolië genoem). Duisende Turke en Arabiere het hulle by hom aangesluit en mettertyd het hy en sy opvolgers 'n magtige ryk opgebou en die Bisantyne stelselmatig teruggedryf.

Vlag van die Ottomaanse Ryk (1453–1844)

Die Ottomaanse Ryk in 1683

Die verowering van Konstantinopel op 29 Mei 1453

دَوْلَتِ عَلِيّهٔ عُثمَانِیّه
Devlet-i ʿAliyye-i ʿOsmâniyye
Yüce Osmanlı Devleti
Ottomaanse Ryk / Turkse Ryk

← 1299 – 1923 →
Vlag Wapen
Leuse: دولت ابد مدت Devlet-i Ebed-müddet
Volkslied: Mahmudiye Marşı (1829–1839, 1918–1922) (Ottomaans vir: "Mars van Mahmoed") Mecidiye Marşı (1839–1861) (Ottomaans vir: "Mars van Abdülmecid") Aziziye Marşı (1861–1876) (Ottomaans vir: "Mars van Abdülaziz") Hamidiye Marşı (1876–1909) (Ottomaans vir: "Mars van Abdülhamid") Reşadiye Marşı (1909–1918) (Ottomaans vir: "Mars van Mehmet Resad")
Ligging of Ottomaanse Ryk Die Ottomaanse Ryk in sy grootste uitbreiding in 1683 onder sultan Mehmet IV.
Hoofstad	Söğüt (1302–1326) Bursa (1326–1365) Edirne (1365–1453) Istanboel/Konstantinopel (1453–1922)
Taal/Tale	Turks
Godsdiens	Islam
Regering	Monargie
Historiese tydperk	Nuwe tyd
- Stigting van die Osman-dinastie deur Osman I	1299
- Verdrag van Lausanne	24 Julie 1923
Oppervlakte
- 1595	20 000 000 km2 7 722 043 sq mi
Bevolking
- 1856 skatting	35 350 000
Geldeenheid	Akche Kurush Lira Sultani

Op 29 Mei 1453 het die Ottomane onder sultan Mehmet II die Bisantynse Ryk die finale nekslag toegedien met die verowering van Konstantinopel, hoofstad van die Bisantyne. Dié stad se naam is verander na Istanboel (grootste stad van hedendaagse Turkye) en alle Christelike kerke, soos die bekende Hagia Sophia (Kerk van die Heilige Wysheid), is in Islamitiese moskees verander.

Die Ottomaanse Ryk het sy hoogtepunt bereik onder Süleyman die Manjifieke (1520–1566), toe die grootste deel van die Nabye Ooste, Noord-Afrika, Wes-Asië, die Balkan-lande en Hongarye onder sy beheer was. Süleyman I het sy sukses beskou as 'n beloning van Allah omdat hy Islam bevorder het. Hy het daarom ook baie moeite gedoen om Islam op alle gebiede, insluitende die kuns, opvoeding, en argitektuur, te bevorder en uit te brei.

In daardie stadium was net sowat die helfte van die bevolking van die Ottomaanse Ryk Moslems. Anders as in die vroeë Islamitiese Ryk, was die Ottomane egter baie verdraagsaam teenoor alle ander godsdienste. Nie-Moslems is toegelaat om hulself te bestuur in sake rakende godsdiens, opvoeding en regspraak, mits hulle belasting (jizya) aan die owerheid betaal het.

Die Ottomaanse Ryk, een van die magtigste in die geskiedenis van die mensdom, het vir sowat 450 jaar voortbestaan en eers tydens die Eerste Wêreldoorlog (1914–1918) finaal tot 'n val gekom. Hoewel dit nie 'n suiwer Islamitiese Ryk en teokrasie was soos tydens die Oemajjad- en Abbasidiese dinastieë nie, was Islam die amptelike godsdiens van die Ottomane en het hulle grootliks daartoe bygedra om dié godsdiens te bevorder.