Onafhanklike Party

Die Onafhanklike Party was 'n politieke party links van die destydse regerende Nasionale Party in Suid-Afrika van 1987 tot 1989.

Dr. Denis Worrall was die enigste leier van die Onafhanklike Party, wat 'n jaar na sy ontstaan in die Demokratiese Party opgeneem is.

Suid-Afrika se destydse ambassadeur na Groot Brittanje, dr. Denis Worrall, het in 1987 uit sy amp bedank om tot die politiek toe te tree en die regering teen te staan weens die stadige pas van hervorming en die herhaalde noodtoestande gedurende die middel-tagtigerjare. Worrall staan as onafhanklike kandidaat in die Kaapse kiesafdeling Helderberg (in die omgewing van Somerset-Wes) teen Chris Heunis, minister van grondwetlike beplanning, en kry die steun van invloedryke mense soos dr. Anton Rupert, Jannie Momberg en vooraanstaande sakelui. Hy verloor met net 39 stemme, veral danksy die Konserwatiewe Party se deelname aan die verkiesing in Helderberg wat die behoudende stem verdeel het. Terselfdertyd wen nog 'n onafhanklike kandidaat, Wynand Malan, die kiesafdeling Randburg teen die N.P. se Glenn Babb, eweneens 'n voormalige ambassadeur. In Stellenbosch verloor die onafhanklike kandidaat Esther Lategan, maar lok baie stemme weg van die N.P., wat toe al dekades lank telkens Stellenbosch gewen het.

Ná die verkiesing stig Worrall, Momberg en andere in Februarie 1988 die Onafhanklike Party, maar weens persoonlike verskille sluit Malan hom nie by die party aan nie, maar gaan sy eie gang in die Nasionale Demokratiese Beweging saam met Esther Lategan. Die Onafhanklike Party kry 'n onverwagse hupstoot toe die Nuwe Republiek Party, erfgenaam van die eens magtige Verenigde Party wat net een setel in 1987 kon wen, op 'n vergadering in Scottburgh in Natal in Maart 1988 besluit om te ontbind na 11 jaar van kwynende steun. Die nasionale leier, Bill Sutton, raai die net meer as 40 000 kiesers wat die jaar vantevore vir die party gestem het, om die Onafhanklike Party te ondersteun.

Skaars 'n jaar na die O.P. se stigting smelt die party, die N.D.B. en die Progressiewe Federale Party op 8 April 1989 saam in die Demokratiese Party, met Worrall, Malan en Zach de Beer as die drie medeleiers.