Omaha-strand

Omaha-strand was een van die vyf strande wat die Geallieerdes gebruik het op D-dag tydens Operasie Overlord tydens die Tweede Wêreldoorlog op 6 Junie 1944. Dit is die tweede mees westelike van die vyf strande. Amerikaanse troepe het hier aan land gegaan.

Soldate in die kake van die dood

Die strand is een van die wêreld se wydste getyvlaktes. Tydens die beplanningsfase in 1943 is Omaha geïdentifiseer as 'n landingplek omrede dit bykans nie op daardie stadium enige verdediging gehad het nie. Selfs 'n maand voor D-dag het intelligensie nog aangedui dat die situasie nog dieselfde was. Daar is verwag dat die Geallieerdes se bomaanval, gevolg deur bombardering van die vloot, die meeste van die Duitse verdedigers uit die weg sou ruim. Wat egter vir hulle gewag het was 85 masjiengeweer-neste, 38 vuurpyle-basisse, 35 bunkers, 18 anti-tenk kanon posisies, agt versterkte kanon-batterye, ses mortier-putte en vier veld-artillerie posisies. Al die posisies was verbind met loopgrawe. Die Duitse soldate wat al die stellings beman het was veterane van die Russiese oosfront.

Die eerste landingskepe het reeds om 06:30 soldate begin aflaai en 27 van die 32 amfibiese tenks het gesink as gevolg van die onstuimige see. Die res is vernietig voor hulle enige bydra tot die landing kon maak. Die lugmag se bombardering het egter hulle teikens gemis met dodelike gevolge. Die eerste golf soldate het 1 uit 18 manskappe verloor. Teen 09:00 het 5 000 soldate reeds geland. Eers teen 11:00 het die Amerikaanse soldate die oorhand begin kry en teen 20:30 was alle Duitse teenstand uitgewis. Teen 22:30 het 30 000 troepe reeds aan land gegaan. Daar het egter 2000 troepe gesneuwel op die dag.

Die ander vier strande is Juno, Gold, Sword en Utah.