Oeserkaf

Oeserkaf (ook Oesercheres of Oeserkara) was ’n Egiptiese farao en die stigter van die 5de Dinastie tydens ’n tydperk bekend as die Ou Ryk. Hy was die farao wat die tradisie begin het om sontempels by Aboesir te laat bou.[2] Sy naam beteken "sy siel (ka) is magtig".[3] Hy het van 2494 tot 2487 v.C. regeer[1] en het die Piramide van Oeserkaf by Saqqara laat bou.

Oeserkaf
Oesercheres, Oeserkara
Die kop van Oeserkaf, uit sy sontempel by Aboe Goerob.
Die kop van Oeserkaf, uit sy sontempel by Aboe Goerob.
Farao van die 5de Dinastie
Periode2494 – 2487 v.C.[1]
VoorgangerSjepseskaf
OpvolgerSahoere
Oorlede2487 v.C.
MonumentePiramide van Oeserkaf
Oeserkaf in Egiptiese hiërogliewe
Serech of Horusnaam
G5
irU2Aa11
t
Nebty-naam
G16
irU2Aa11
t
Goue Horus-naam
G8
nfr G5
nbw
Nomen of geboortenaam
G39N5
 
wsrskA
f
Portaal  Portaalicoon   Antieke Egipte

Familie
Die cartouchenaam van Oeserkaf op die Abydos-koningslys.

Oeserkaf kan die kleinseun van Djedefre wees by dié se dogter, Neferhetepes.[4] Dit is onbekend wie sy pa was. Ander geleerdes glo sy ma was Chentkaoes I (of sy was sy vrou voor hy die troon bestyg het).[5]

Nog ’n vrou van Oeserkaf was ’n vrou met dieselfde naam, Neferhetepes, wat die ma van Sahoere was.[6][7] Oeserkaf kon ook die pa van Neferirkare Kakai by Chentkaoes I gewees het.

Sahoere, Oeserkaf se opvolger, was dus waarskynlik sy seun.

Bewind

Die presiese lengte van Oeserkaf se bewind is onbekend. Volgens die Turynse Koningslys is dit sewe jaar, terwyl dit blykbaar volgens Manetho 28 jaar was. Daar word egter geglo dit kon nie langer as 12 of 14 jaar gewees het nie.[8]

Bedrywighede

Nikaankh, ’n amptenaar tydens Oeserkaf se bewind, het ’n koninklike verordening van Oeserkaf laat kopieer in sy mastaba. Daarvolgens het Oeserkaf verskeie koninklike gebiede geskenk vir die onderhoud van die kultus van Hathor.[9] Hy het skynbaar ook begin om die tempel van El-Tod te laat bou, waar hy die oudste genoemde farao is.

Tydens Oeserkaf se bewind kon die handel tussen Egipte en sy Mediterreense buurstate ook hervat gewees het danksy ’n reeks vlootekspedisies wat in sy dodetempel uitgebeeld word.[10]

Monumente
’n 3D-weergawe van Oeserkaf se sontempel.

Oeserkaf se mees innoverende monument is ongetwyfeld sy sontempel by Aboe Gorab. Deeglike uitgrawings is in 1954 deur Herbert Ricke gedoen. Die terrein van die tempel kon gekies gewees het vanweë die nabyheid daarvan aan Sacheboe, ’n kultussentrum van Ra. Die tempel het ’n gebied van 44 × 83 m beslaan[11] en is genoem

ra
O48		 O25

Nḫn Rˁ.w, die Fort van Ra.

Daar word geglo die bou van die sontempel dui op ’n skuif van die koninklike kultus van die vroeë 4de Dinastie na dié van die songod, Ra. Die koning is nie meer direk as ’n god beskou nie, maar eerder as die seun van Ra.

Die ruïnes van die Piramide van Oeserkaf by Saqqara.

Anders as sy voorganger, Sjepseskaf, het Oeserkaf vir hom ’n piramide by Saqqarah laat bou, naby die Piramide van Djoser. Aangesien die kompleks voltooi is, word aanvaar sy bewind was langer as die sewe jaar wat volgens die Turynse Koningslys die geval was.

Verwysings
  1. Shaw, Ian, red. (2000). The Oxford History of Ancient Egypt. Oxford University Press. p. 480. ISBN 0-19-815034-2.
  2. Quirke, Stephen (2001). The Cult of Ra: Sun Worship in Ancient Egypt. Thames & Hudson. p. 127
  3. Clayton, Peter. Chronicle of the Pharaohs, Thames & Hudson Ltd, 1994. p.61
  4. Ian Shaw The Oxford history of ancient Egypt p.98
  5. Aidan Dodson & Dyan Hilton, The Complete Royal Families of Ancient Egypt: A Genealogical Sourcebook of the Pharaohs, Thames & Hudson, 2004. bl. 65
  6. "Archaeogate Egittologia: Sahure's Causeway". Geargiveer vanaf die oorspronklike op 16 Julie 2011. Besoek op 25 Julie 2014.
  7. Clayton, p.61
  8. Cf. J.H. Breasted § 153-160, p.68-69
  9. Cf. J.H. Breasted § 216-230, p.100-106
  10. cf. J. Ph. Lauer et A. Labrousse
  11. Herbert Ricke. The sun temple of King Userkaf 2 vols; Cairo 1965–1969

Bronne
  • Mariette, Auguste (1889). Les mastabas de l’Ancien Empire. Paris. AM.{{cite book}}: AS1-onderhoud: plek sonder uitgewer (link) ;
  • Sethe, Kurt Heinrich (1903). Urkunden des Alten Reich. Vol. 1. Leipzig: J.C. Hinrichs'sche Burchhandlung. KHS. ;
  • Jean-Philippe Lauer & Audran Labrousse (2000). Les complexes funéraires d'Ouserkaf et de Néferhétepès. IFAO. LL..
  • Breasted, James Henry (1906). Ancient records of Egypt historical documents from earliest times to the persian conquest, collected edited and translated with commentary. The University of Chicago press. JHB.
  • Daressy, Georges (1916). La Pierre de Palerme et la chronologie de l'Ancien Empire. Cairo: BIFAO. GD.
  • Hellouin de Cenival, Jean-Louis; Paule Posener-Krieger (1968). The Abusir Papyri, Series of Hieratic Texts. London: British Museum. ;
  • Posener-Krieger, Paule (1976). Les Archives du temple funéraire de Néferirkarê-Kakai (Les Archives d'Abousir). IFAO. ;

Eksterne skakels
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.