Mauritiusduif

'n Mauritiusduif in die San Diego-dieretuin

'n Volgroeide duif is 32 cm lank van bek tot stert en weeg 350 gram. Mauritiusduiwe het pienk vere op hul kop, skouers en buik, saam met pienk pote en 'n pienk snawel. Hulle het donkerbruin vlerke, en 'n breë, rooibruin stert. Hulle het donker bruin oë omring deur 'n ring van rooi vel.

Pas uitgebroeide kuiken het yl, donsige wit vere en toe oë.

Aanvanklik is die Mauritiusduif geklassifiseer as 'n ware duif, maar later is dit deur Tommaso Salvadori as 'n monotipiese genus geherklassifiseer. Onlangse DNA-ontleding dui daarop sy naaste verwante lid op die filogenetiese boom die geografies-nabygeleë Madagaskar tortelduif (Streptopelia picturata) is, en word dus in die genus Streptopelia geplaas wat meestal tortelduiwe bevat. Maar die twee spesies vorm 'n afsonderlike groep wat nie onomwonde aan óf Streptopelia óf Columba toegeskryf kan word nie. Inderdaad, die plasing van die twee spesies in Nesoenas weerspieël die feit dat hulle van dieselfde evolusionêre afkoms blyk te wees (Johnson et al., 2001).

Die teelseisoen begin in Augustus-September, hoewel die voëls die hele jaar kan broei. Die mannetjie maak die wyfie die hof met 'n "stappie en buiging"-vertoning. Paring is gewoonlik monogaam, met die paartjie wat 'n vlak platformnes maak en 'n klein gebied rondom dit beskerm (selfs al het die duiwe aanvanklik geen natuurlike roofdiere gehad nie).

Die wyfie lê gewoonlik 2 wit eiers, en inkubasie duur twee weke. Die mannetjie broei gedurende die dag, en die wyfie gedurende die nag en vroeë dag. Hulle broei baie dikwels en lê 5 tot 10 eiers per seisoen. Rusperiodes in die natuur is slegs terwyl hulle verveer. Hulle ondergaan óf 'n volle ververing óf slegs 'n kopververing.