Nazi-saluut

Die Romeinse saluut, Bellamy-saluut, Nazi-saluut of Olimpiese saluut is 'n saluut met 'n uitgestrekte arm en die hand na onder. Die saluut is onder ander deur antieke Romeine, Hitler se Nazi's, en vir die Amerikaanse Getrouheidseed (Pledge of Allegiance) gebruik. Dit is ook tydens die Olimpiese spele gebruik en verskeie instansies gebruik dit steeds as groetvorm of as gebaar van vriendskap en getrouheid.

Standbeeld van 'n persoon wat die Olimpiese saluut uitvoer.
Kinders salueer die Amerikaanse vlag.

Romeinse saluut

Die Romeinse saluut (Italiaans: "Saluto Romano") is tydens die 17de of 18de eeu deur toneelspelers gebruik en is so met die Romeine geassosieer. Tydens die regering van die Italiaanse diktator Benito Mussolini word die groet afgestof en in sekere gevalle selfs as verpligtend voorgeskryf. Die saluut is vergesel met die woord "ave" (Latyns vir "gegroet").

Olimpiese saluut

Die Olimpiese saluut is 'n variasie van die Romeinse saluut. Die arm word gewoonlik hoër en effens uitwaarts na regs gelig.[1][2] Hierdie groetvorm is sigbaar op die amptelike plakkate van die Spele van 1924 in Parys[1] en die van 1936 in Berlyn.[3]

Bellamy-saluut
Skoolkinders wat die Bellamy-saluut in Mei 1942 uitvoer.

Francis Bellamy, wat die Amerikaanse Getrouheidseed opgestel het, het die Bellamy-saluut daarmee saam beskryf. Gedurende die tyd wat dit gebruik is, het dié gebaar ook as die vlag-saluut bekend gestaan. Gedurende die 1920's en 1930's begin Italiaanse fasciste en Nazi's 'n saluut met dieselfde vorm gebruik. Dit lei tot omstredenheid in die Verenigde State en die saluut word op 22 Desember 1942 deur die Kongres na die "hand-oor-hart"-saluut gewysig.[4]

Nazi-saluut
Die Nazi-saluut word deur kinders van die Hitler-jeugbeweging in Duitsland uitgevoer.

Die Nazi-saluut is as 'n groetvorm in Nazi-Duitsland gebruik. Dit word saam met die woorde "Sieg Heil!" of "Heil Hitler!" gebruik. Dit is in die 1930's deur die Nazi-party ingestel om onderdanigheid aan die party se leier, Adolf Hitler te demonstreer. Die saluut was verpligtend vir burgerlikes,[5] maar meestal opsioneel vir militêre personeel, wat die tradisionele militêre saluut tot kort ná die mislukte aanslag op Hitler in 1944 behou het.[6]

Sedert die Tweede Wêreldoorlog word die gebruik van die saluut as 'n kriminele oortreding in Duitsland, Oostenryk en Tsjeggië beskou. Die saluut word egter steeds deur Neo-Nazi en neo-Fascistiese bewegings gebruik.

Omstredenheid

Sommige mense ervaar die saluut (in al sy vorme) as negatief omdat hulle dit met Hitler en die wreedhede van die tyd koppel. Ander sien dit weer as 'n oordrewe reaksie wat eerder met die baie positiewe gebruike daarvan geassosieer moet word. Dit word ook soms deur politici as 'n politieke speelbal gebruik om teenstaanders, wat gewoonlik niks met Naziïsme te doen het nie, verdag te maak. Soortgelyk word dit dikwels deur joernaliste ingespan om sensasie te skep.[7]

Sien ook

Verwysings
  1. Droit, Jean (192?). "Paris 1924 – Jeux Olympiques". From Olympic Games Museum (in Engels). French Olympic Committee. Geargiveer vanaf die oorspronklike op 17 Oktober 2015. Besoek op 15 Maart 2010. {{cite web}}: Gaan datum na in: |date= (hulp)
  2. Schaap, Jeremy (2007). Triumph: the untold story of Jesse Owens and Hitler's Olympics. Houghton Mifflin Harcourt. pp. 163–166. ISBN 978-0-618-68822-7.
  3. Geargiveer 14 November 2015 op Wayback Machine 1936 Olympics affiche
  4. Leepson, Marc (2006). Flag: An American Biography. Macmillan. p. 171. ISBN 0-312-32309-3.
  5. Kershaw (2001) p.60
  6. Büchner, Alex (1991). German Infantry Handbook, 1939–1945: Organization, Uniforms, Weapons, Equipment, Operations. Schipper Publishing. ISBN 978-0-88740-284-5
  7. Brief: ‘Nazi-saluut’ uit verband geruk, Beeld, 26 Februarie 2014
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.