Naghekse

Naghekse (Duits: die Nachthexen; Russies: Ночные ведьмы, Notsjnije Wedmi) was gedurende die Tweede Wêreldoorlog 'n Duitse bynaam vir alle vroulike militêre vlieëniers van die 588ste Nagbomwerpersregiment, later bekend as die 46ste Taman-nagwagbomwerperslugregiment, van die Sowjetlugmag. Alhoewel vroue destyds verbied is om te veg, het majoor Marina Raskowa haar posisie en persoonlike kontakte met die Sowjetleier, Josef Stalin, gebruik om toestemming te kry om vroulike gevegseenhede te vorm. Op 8 Oktober 1941 is 'n bevel uitgereik om drie vrouelugmageenhede, waaronder die 588ste Regiment, te ontplooi. Die regiment, geskep deur Raskowa en gelei deur majoor Jewdokija Bersjanskaja, is hoofsaaklik saamgestel uit vroulike vrywilligers in hul laat tienerjare en vroeë twintigerjare.[1]

'n Polikarpof Po-2, die vliegtuig wat deur die Naghekse gebruik is

'n Aanvalstegniek van die nagtelike bomwerpers was om die enjin naby die teiken te laat luier en na die bomaanvalsposisie te sweef met slegs windgeraas om hul teenwoordigheid te verklap. Duitse soldate het die geluid met besemstokke vergelyk en die vlieëniers dus "Naghekse" genoem.[1][2] As gevolg van die massa van die bomme en die lae vlieghoogte het die vlieëniers eers in 1944 valskerms beskikbaar gehad.[3][4]

Toe die regiment in Junie 1942 aan die frontlinie ontplooi is, het die 588ste Nagbomwerpersregiment deel geword van die 4de Lugleër van die Suidfront. In Februarie 1943 is die regiment vereer met die aanwysing van die Wagtetoekenning en geherorganiseer as die 46ste Nagbomwerpersregiment in die 325ste Nagbomwerperslugdivisie, 4de Lugleër, 2de Belo-Russiese Front; in Oktober 1943 word dit die 46ste Taman-nagbomwerpersregiment.[5] "Taman" verwys na die eenheid se betrokkenheid by die Noworossijisk-Taman-operasies op die Taman-skiereiland gedurende 1943.

Geskiedenis en taktiek

Die regiment het van 1942 tot aan die einde van die Tweede Wêreldoorlog teisterings- en presisiebomsendings teen die Wehrmacht gevlieg. Op sy grootste het die regiment bestaan uit 40 tweepersoonspanne. Die regiment het meer as 23 000 sendings gevlieg en meer as 3 000 ton bomme en 26 000 brandbomme laat val.[6][7] Dit was die mees bekroonde vroue-eenheid in die Sowjetlugmag, met baie vlieëniers wat teen die einde van die oorlog meer as 800 sendings gevlieg het, en 23 het die toekenning Held van die Sowjetunie ontvang. Altesaam 32 van sy lede is in die oorlog dood.[8]

Die regiment het met hout-en-seil-Polikarpof U-2-tweedekkers gevlieg, 'n ontwerp van 1928 wat bedoel is om te gebruik as opleidingsvliegtuig (vandaar die oorspronklike utsjebni-voorvoegsel van "U-") en vir gewasbespuiting, wat ook 'n spesiale U-2LNB-weergawe gehad het vir die soort nagteisteringsendings wat die 588ste Regiment gevlieg het. Hierdie vliegtuie bly tot vandag toe die mees vervaardigde houtdubbeldekkervliegtuie in die lugvaartgeskiedenis.

Die vliegtuig kon net twee bomme tegelyk dra, dus was dikwels agt of meer sendings per nag nodig.[9] Alhoewel die vliegtuig verouderd en stadig was, het die vlieëniers gebruik gemaak van sy besondere beweeglikheid; dit het ook 'n maksimum spoed gehad wat laer was as die stollingsnelheid van sowel die Messerschmitt Bf 109 as die Focke-Wulf Fw 190, wat dit vir Duitse vlieëniers baie moeilik gemaak het om hul neer te skiet, met die uitsondering van die bobaasvlieënier Josef Kociok, wat die regiment vir 'n hele nag op die grond gehou het deur drie of vier van hul vliegtuie in die nag van 31 Julie - 1 Augustus 1943 af te skiet.[10][11][12][13]

Verwysings
  1. "Nadezhda Popova, WWII 'Night Witch' dies at 91". The New York Times. 14 Julie 2013.
  2. Noggle 1994, pp. 18–21.
  3. Axell, Albert (2002). Russia's Heroes 1941–45. New York: Carroll & Graf Publishers. pp. 60–62. ISBN 0-7867-1011-X.
  4. Noggle 1994, p. 19.
  5. Erokhin, Evgeny (2008). "65-летие 4-ой Армии ВВС и ПВО − Ростов-на-Дону, 25–26 мая 2007" [The 65th anniversary of the 4th Red Army Air Force and Air Defence Forces − Rostov-on-Don, 25–26 May 2007]. missiles.ru (in Russies). Geargiveer vanaf die oorspronklike op 10 Junie 2007. Besoek op 29 Junie 2016.
  6. Maslov, Mikhail (2016). Прославленный ПО-2 : "небесный тихоход", "кофемолка", "чокнутый будильник" [The renowned PO-2: "Heavenly slug", "coffee grinder", "crazy alarm clock"]. Moskou: IAuza EKSMO. ISBN 9785699902668. OCLC 981761317.
  7. "Nadezhda Vasilyevna Popova". Encyclopædia Britannica Online. (28 April 2016). Encyclopædia Britannica Inc..
  8. Noggle, Anne; White, Christine (2001). A Dance with Death: Soviet Airwomen in World War II. College Station, Texas: Texas A&M University Press. pp. 20–21. ISBN 1-58544-177-5.
  9. Garber, Megan (15 Julie 2013). "Night Witches: The Female Fighter Pilots of World War II". The Atlantic. Besoek op 29 Junie 2016.
  10. Rakobolskaya & Kravtsova 2005, p. 149.
  11. Rakobolskaya & Kravtsova 2005, p. 80-82.
  12. Noggle 1994, p. 65-67.
  13. Obermaier, Ernst (1989). Die Ritterkreuzträger der Luftwaffe Jagdflieger 1939 – 1945 [The Knight's Cross Bearers of the Luftwaffe Fighter Force 1939 – 1945] (in Duits). Mainz, Duitsland: Verlag Dieter Hoffmann. p. 147. ISBN 978-3-87341-065-7.

Eksterne skakels
Hierdie artikel is in sy geheel of gedeeltelik vanuit die Engelse Wikipedia vertaal.
   
Klik vir info oor hierdie sjabloon.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.