NG gemeente Kraaifontein

Oorspronklik was die gemeente ’n buitewyk, deels van Stellenbosch en deels van die Paarl, ongeveer vyftien myl van die hoofkerk. In die dertigerjare is Durbanville-gemeente vergroot om ook die wyk Kraaifontein (ongeveer vyf myl ver) in te sluit. Van vroeë jare af is elke maand ’n diens in die skoolgeboutjie gehou, en hierdie gebruik het voortgeduur nadat Kraaifontein onder Durbanville geressorteer het. Toe het die destydse tak van die CJV op die gedagte gekom om ’n kerksaaltjie daar te stel op ’n stuk grond wat jare tevore vir kerklike gebruik geskenk is. Toestemming is van die kerkraad van Durbanville verkry, wat ook ’n kommissie aangestel het om toesig te hou; en op 22 Desember 1934 is die hoeksteen van die kerksaal deur ds. P.J. van der Merwe, destyds leraar van Durbanville, gelê.

Die gemeentelede in die wyk Kraaifontein het hulle verantwoordelik gehou en beywer om die saal af te betaal, en enige maande later kon dit tot diens van die gemeente ingewy word teen ’n koste van £450. Vanaf Omstreeks 1942 is die dienste halfmaandeliks gehou en die Heilige Nagmaal elke drie maande daar gevier.

Ds. J.H. van Wyk was Kraaifontein se eerste leraar.

In 1944 is die wyk Brackenfell van Kuilsrivier en die wyk Kraaifontein van Durbanville afgestig om saam ’n nuwe gemeente, Kruispad, te vorm. Deur die vinnige uitbreiding van die gemeente is Kraaifontein egter op 30 Junie 1948 met 350 lede tot ’n afsonderlike gemeente afgestig. In 1949 is ’n deel van Stellenbosch-gemeente daarby gevoeg.

Ds. J.H. van Wyk, die eerste leraar van die gemeente Kraaifontein, is op 23 Julie 1949 bevestig. Die ledetal het nog steeds toegeneem, ten spyte van ’n aansienlike “vlottende populasie”. Die gemeente het met sy stigting grotendeels bestaan uit spoorwerkers, ’n ruim aantal kantoorwerkers – hierdie twee groepe werk veral in Kaapstad en sy voorstede — en ’n aantal boere. Daarby was daar ’n groot padkamp op Kraaifontein solank die nasionale pad van Kaapstad na Paarl in aanbou was.

Die dienste is geruime tyd in die kerksaal gehou, wat egter vir die behoeftes van die gemeente te klein geword. Vanweë die groeiende ledetal en met die oog op meer doeltreffende bearbeiding, is die kerkraad ook geleidelik vergroot van twaalf in 1948 tot twintig in 1951. Die finansiële toestand van die jong gemeente was gesond, ten spyte van ’n lening van £2500 wat aangegaan moes word om ’n pastorie aan te koop. In 1951 het die medewerker van Ons gemeentelike feesalbum geskryf: “Hoewel nog jonk, het hierdie gemeente reeds gepresteer en daar skuil groot moontlikhede vir die toekoms.”

• Olivier, ds. P.L., Ons gemeentelike feesalbum. Kaapstad en Pretoria: N.G. Kerk-uitgewers, 1952.