Millwood

Die ontdekking in 1876 van ‘n goudklont in die Karatararivier deur James Hooper het ‘n toestroming van delwers van so ver as Kalifornië en Australië tot gevolg gehad. C.F. Osborne, ‘n padingenieur, het spoelgoud in die Millwood-gebied gevind. In 1886 is die aanwesigheid van ‘n goudrif in die heuwels vasgestel. Gevolglik word in Januarie 1887 340 hektaar grond by Millwood amptelik as een van die eerste goudveld in Suider-Afrika geproklameer. Om koningin Victoria se 50 jaar op die Britse troon te herdenk, word in dieselfde jaar die spoelgouddelwerye tot Victoria Jubilee Creek herdoop.

Millwood het op daardie stadium bestaan uit ‘n aantal woonhuise, losieshuise, kerke, winkels, ‘n doktersspreekkamer, ‘n bank, ‘n skool, ‘n poskantoor en ‘n staatskantoor en het ‘n permanente inwonertal van nagenoeg 400 gehad. Goudproduksie was egter baie laag en teen die einde van 1887 was dit reeds duidelik dat die voortsetting daarvan nie lonend was nie. Delwers het na die nuwe goudvelde van Barberton en die Witwatersrand vertrek om daar hul geluk te soek. Teen 1890 was Millwood feitlik verlate.

In 1924 is die Millwood-goudveld gedeproklameer en die gebied is vandag deel van Sanparke. Twee huise staan nog. Buiten die begraafplaas kan oorgroeide skagte, fondamente van huise en strate en ou mynboutoerusting gesien word. Dalene Matthee verwys in Kringe in 'n bos na Meulbos wat waarskynlik die Afrikaans vir Millwood is.

• Duff, Allen: The story of the Millwood/Knysna goldfield. George: Uitgegee deur die skrywer, 2020. ISBN 978-0-620-89180-6