Mike Hoare

Hoare is gebore in Brits-Indië. Hy dien in Noord-Afrika as 'n pantseroffisier in die Britse Leër gedurende die Tweede Wêreldoorlog en bereik die rang van kaptein. Na die oorlog emigreer hy na Durban, waar hy onder meer safari's reël.

Gedurende die Kongo-krisis het Mike Hoare twee huursoldaatgroepe georganiseer en gelei:

• 1960–1961. "Majoor" Mike Hoare se eerste huursoldaat-aksie was in Katanga, 'n provinsie wat gepoog het om van die nuut onafhanklike Kongo af te skei. Die eenheid was bekend as "Kommando 4". Gedurende hierdie tyd het hy met Phyllis Simms, 'n lugwaardin, getrou.
• 1964. Katanga se president Moise Tshombe het "Kolonel" Mike Hoare gewerf om 'n huursoldaateenheid te vorm wat as "Kommando 5" bekend gestaan het en uit ongeveer 300 mans bestaan het, waarvan die meeste van Suid-Afrika afkomstig was. Hoare en sy huursoldate het in Operation Dragon Rouge saamgespan met Belgiese valskermsoldate, Kubaanse uitgeweke vlieëniers en ander om 1 600 mense (meeste Europeërs en sendelinge) in Stanleyville uit die hande van die Simba-rebelle te red.

Gedurende die Nigeriese Burgeroorlog (1967–1970) het Mike Hoare as huursoldaat aan die Biafraanse kant geveg.

In 1978 het uitgewekenes van die Seychelle, wat in Suid-Afrika gebly het, namens die voormalige president James Mancham gesprekke met Suid-Afrikaanse regeringsamptenare oor 'n moontlike staatsgreep teen die nuwe president France-Albert René gevoer. Die besluit om militêre geweld aan te wend is in Washington, D.C. geneem aangesien die Amerikaanse regering besorgd was oor die vrye toegang tot sy nuwe militêre basis op die eiland Diego Garcia. President René was immers nie baie vriendelik gesind teenoor die Amerikaners nie.

Die operasie is toevertrou aan Hoare wat in Suid-Afrika as 'n siviele persoon gewoon het. Onder die 53 persone wat gewerf is vir die staatsgreep was lede van die Suid-Afrikaanse Spesiale Magte (Verkenningskommandos), verskeie voormalige Rhodesiese soldate en voormalige Kongolese huursoldate.

Hoare en 53 huursoldate het die dekking van toeriste gebruik, naamlik rugbyspelers en lede van 'n bier-drinkende groep bekend as die Ancient Order of Frothblowers. Hulle het in 'n Royal Swazi-vliegtuig op Mahé aangekom, tesame met hul wapens. Nege huursoldate (lede van Hoare se voorspan) was reeds op die eiland die aand van Woensdag, 25 November 1981.

Die staatsgreeppoging is onverwags aan die gang gesit toe doeanebeamptes 'n AK-47-aanvalsgeweer in die bagasie van een van die huursoldate ontdek het.

Die huursoldate was betrokke by 'n kortstondige skietgeveg by die lughawe en 45 van hulle vlug na 'n Air India-vliegtuig (Air India Boeing Vlug 224) wat op daardie stadium op die aanloopbaan was. Hulle het die vliegtuig gekaap en dit gedwing om na Durban te vlieg. Een huursoldaat, die vier-en-twintigjarige Johan Fritz van Westcliff, het gesterf tydens die geveg. Vyf huursoldate, 'n vroulike meeloper en ook Martin Dolinchek (alias Anton Lubic) is agtergelaat. Die huursoldate het gyselaars geneem wat later ongedeerd vrygelaat is. 'n Polisiesersant is gewond en 'n 2de luitenant in die leër, David Antat, is gedood.

Die Seychelle-regering het die sewe (6 mans en 1 vrou), wat agtergebly, in hegtenis geneem en die mans tussen Junie en Julie 1982) verhoor. Die aanklagtes teen die vrou is laat vaar. Vier van die ses aangeklaagdes is ter dood veroordeel (Brooks, Carey, England en Puren), Dolinchek is veroordeel tot 20 jaar tronkstraf en Sims tot 10. Ná onderhandeling is almal uiteindelik na Suid-Afrika teruggestuur teen die middel van 1983.

In Januarie 1982 het 'n Internasionale Kommissie, aangestel deur die VN-Veiligheidsraad, 'n ondersoek geloods na die insident. Die VN-verslag het tot die gevolgtrekking gekom dat die Suid-Afrikaanse verdedigingsagentskappe betrokke was by die mislukte staatsgreep deur wapens en ammunisie aan die huursoldate te voorsien.

Hoare en sy huursoldate is verhoor na hul terugkeer na Suid-Afrika, nie vir hul poging om 'n buitelandse regering omver te werp nie, maar ingevolge oortredings van die Burgerlugvaart-Oortredingswet van 1972. Hoare het teen die einde van die verhoor sy eie verdediging waargeneem.

Regter Neville James het in die hof verklaar dat Hoare "'n beginsellose man was met 'n hoogs onverskillige houding teenoor die waarheid." Hoare is tot tien jaar tronkstraf gevonnis, Peter Duffy, Mike Webb, Tullio Moneta en Pieter Doorewaard (waarskynlik die mees ervare van die Verkenningskommando-reserviste) is veroordeel tot 5 jaar, Ken Dalgliesh tot 1 jaar, en Charles Goatley tot 2 1/2 jaar.

• Congo mercenary, London: Hale (1987), ISBN 0709043759
• Congo Warriors, London: Hale (1991), ISBN 0709043694
• The road to Kalamata: a Congo mercenary's personal memoir, Lexington, Mass.: Lexington Books (1989), ISBN 0669207160
• The Seychelles affair, Bantam, ISBN 0593011228
• Three years with Sylvia, London: Hale, ISBN 0709161948

• (en) Mike Hoare