Mev. Ples

Mev. Ples is die gewilde naam van Sts 5, die volledigste kopbeen van ’n Australopithecus africanus wat nog in Suid-Afrika ontdek is. Baie fossiele van hierdie spesie, wat beskou word as die verre verwante van mense, is in die Sterkfontein-gebied gevind in die Unesco-wêrelderfenisgebied bekend as die Wieg van die Mensdom. Dit is op 18 April 1947 deur Robert Broom en John T. Robinson gevind. Die breinkapasiteit is sowat 485 cm³.[1]

Argeoloë by die Sterkfontein-grot, waar Mev. Ples gevind is.
Mev. Ples se kopbeen in die Ditsong Nasionale Natuurhistoriese Museum, Pretoria.
Mev. Ples
'n Beeld van die fossiel.
Algemene naam Mev. Ples
Katalogusnommer Sts 5
Spesie Australopithecus africanus
Ouderdom 2,05 miljoen jaar
Plek ontdek Sterkfontein,
Suid-Afrika
Datum ontdek 18 April 1947
Ontdek deur Robert Broom,
John T. Robinson

Die bynaam is afgelei van die wetenskaplike naam Plesianthropus transvaalensis ("amper-man van Transvaal"), wat Broom aanvanklik aan die kopbeen gegee het. Dit is deur medewerkers van Broom "Mev. Ples" gedoop.

Die geslag van die fossiel is nie heeltemal seker nie en dit kan dalk "Mnr. Ples" wees. Verder het X-strale van die kopbeen daarop gedui die tandwortels is dalk nie dié van 'n volwassene nie; dus is die naam "Jongeheer Ples" ook moontlik. Sommige navorsers redeneer dat die asynsuur wat gebruik is ter voorbereiding van die fossielondersoek sedert 1947 die rotsbeen in die skedel en die hoektandkaste genoegsaam beskadig het dat die deursnee van die tandkaste verklein is, en so verwar is met dié van 'n vroulike Australopithecus africanus.[2]

Sommige kenners meen dat 'n gedeeltelike geraamte wat in dieselfde jaar naby die kopbeen gevind is, dalk aan Mev. Ples behoort – dit kan Mev. Ples die Suid-Afrikaanse weergawe van die beroemde fossiel Lucy maak.

Die ouderdom van die kopbeen word geraam op sowat 2,05 miljoen jaar.

Sien ook

Verwysings
  1. Endocranial Capacity of Early Hominids, Charles A. Lockwood, William H. Kimbel. Science 1 Januarie 1999:Vol. 283 no. 5398 bl. 9
  2. https://www.sajs.co.za/article/view/4347?ct=t(3/4_SAJS_2017)

Bronne
  • Herries, A.I.R., Shaw, J. 2011. Palaeomagnetic analysis of the Sterkfontein palaeocave deposits; age implications for the hominin fossils and stone tool industries. J. Human Evolution. 60, 523-539.
  • Herries, A.I.R.., Hopley, P., Adams, J., Curnoe, D., Maslin, M. 2010. Geochronology and palaeoenvironments of the South African early hominin bearing sites: ’n antwoord op Wrangham et al., 2009: Shallow-Water Habitats as Sources of Fallback Foods for Hominins Am. J. Phys. Anthro. 143, 640–646.
  • Tattersall, Ian, Schwartz, Jeffery (2000). Extinct Humans. Westview Press, Boulder CO. pp. 65–66. ISBN 0-8133-3482-9.{{cite book}}: AS1-onderhoud: meer as een naam (link)

Eksterne skakels
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.