Metis (maan)

Metis (Grieks: Μήτις), ook bekend as Jupiter XVI, is die heel binneste maan van Jupiter en die tweede kleinste van die planeet se vier binnemane. Dit is in 1979 deur Stephen P. Synnott ontdek op foto's deur Voyager 1 en is aanvanklik S/1979 J 3 genoem. In 1983 is dit hernoem na Metis, die eerste vrou van Zeus (die Romeinse god Jupiter se naam in die Griekse mitologie). In vroeg 1996 en September 2003 het die Galileo-ruimtetuig foto's van die maan se oppervlak geneem.

Metis   
Metis
Metis, tussen November 1996 en Junie 1997 afgeneem deur die Galileo-ruimtetuig.
Ontdekking
Ontdek deur S. Synnott
Datum 4 Maart 1979
Alternatiewe nameJupiter XVI
Wentelbaaneienskappe
Periapside 127 974 km (geraam)
Apoapside 128 026 km (geraam)
Wentelbaanradius 128 000 km (1,792 RJ)
Eksentrisiteit 0,0002
Wentelperiode 0,294780 dae
Gem. omwentelingspoed 31,501 km/s
Inklinasie 0,06° (tot Jupiter se ewenaar)
Satelliet van Jupiter
Fisiese eienskappe
Afmetings 60×40×34 km³
Gem. radius 21,5 ± 2,0 km
Volume ~42 700 km3
Massa 3,6 ×1016 kg (geraam)
Gem. digtheid 0,86 g/cm3
Oppervlak-
aantrekkingskrag		 0,005 m/s2
Ontsnapping-
snelheid		 0,012 km/s
Rotasieperiode sinchronies
Aksiale neiging Zero
Temperatuur ~123 Kelvin

Die maan is baie asimmetries – die een deursnee is amper twee keer so lank as die kortste een. Dit is een van net drie mane in die sonnestelsel wat om ’n planeet wentel in ’n korter tyd as daardie planeet se dag; die ander twee is Adrastea (Jupiter) en Phobos (Mars).

Metis se wentelbaan val binne dié van Jupiter se hoofring en verskaf vermoedelik baie van die materiaal vir die planeet se ringe. Die maan se oppervlak is donker en het baie kraters, en lyk of dit ’n rooierige kleur het.

Dit wentel sowat 128 000 km van Jupiter af, binne-in die hoofring, om die planeet. Dit draai sinchronies met sy wentelperiode. Die wentelbaan word al hoe kleiner en die maan sal eindelik teen Jupiter bots.

Bronne
  • "Jupiter's Ring-Moon System". Jupiter: The Planet, Satellites and Magnetosphere. (2004). Cambridge University Press. 241–262. ISBN 978-0-521-81808-7.
  • Evans, M. W.; Porco, C. C.; Hamilton, D. P. (2002). "The Orbits of Metis and Adrastea: The Origin and Significance of their Inclinations". Bulletin of the American Astronomical Society. 34: 883. Bibcode:2002DPS....34.2403E. {{cite journal}}: Onbekende parameter |month= geïgnoreer (hulp)
  • Marsden, Brian G. (26 Augustus 1980). "Satellites of Jupiter". IAU Circular. 3507. Besoek op 28 Maart 2012.
  • Marsden, Brian G. (30 September 1983). "Satellites of Jupiter and Saturn". IAU Circular. 3872. Besoek op 28 Maart 2012.

    Eksterne skakels
    This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.