Meesterstoernooi

Sedert 1949 word 'n groen baadjie aan die kampioen toegeken, wat dit 'n jaar na sy oorwinning aan die klub moet teruggee, hoewel dit sy persoonlike eiendom bly en saam met ander kampioene se baadjies in 'n spesiaal aangewese kleedkamer gebêre word. In die meeste gevalle mag slegs 'n eerste en die huidige kampioen sy baadjie van die klubterrein verwyder. 'n Gholfspeler wat die byeenkoms herhaaldelik wen, gebruik dieselfde groen baadjie wat toegeken is met sy eerste oorwinning (tensy hy weer met 'n nuwe baadjie uitgerus moet word).[4]

Sedert 1963 was die gewoonte in meeste jare om die toernooi te begin met 'n ere-bofhou op die eerste putjie, gewoonlik deur een of meer legendariese spelers. Die oorspronklike eregaste was Jock Hutchison en Fred McLeod; hierdie twee het elke toernooi vanaf 1963 tot 1973 geopen.

In 2007, 2008 en 2009 neem Arnold Palmer die ere-opening waar.[5] By die Meestertoernooie van 2010 en 2011 het Jack Nicklaus hom by Palmer aangesluit as 'n ere-medebeginner vir die geleentheid. In 2012 het Gary Player by hulle aangesluit. Palmer het in Maart 2016 aangekondig dat 'n langdurige skouerprobleem hom sou verhoed om aan die 2016-afslaan deel te neem. Palmer was egter steeds teenwoordig vir die seremonie.

Na die dood van Palmer in 2016 het die 2017- seremonie hulde aan hom gebring; sy groen baadjie is oor 'n leë wit stoel gedrapeer, terwyl almal wat aanwesig was, 'Arnie's Army'-lapelwapens gedra het.[6]

Die Champions' Dinner word elke jaar op die Dinsdagaand wat Donderdag se eerste ronde voorafgaan, gehou. Die eerste dinee is in 1952 deur die verdedigende kampioen, Ben Hogan, aangebied om die oudkampioene van die toernooi te vereer.[7] Destyds was 15 toernooie reeds gespeel, en die aantal vorige kampioene was 11. Amptelik bekend as die "Masters Club", bevat dit slegs wenners van die Meesters, alhoewel geselekteerde lede van die Augusta National Golf Club as erelede opgeneem is, gewoonlik die voorsitter.

Die verdedigende kampioen, as gasheer, kies die spyskaart vir die dinee. Meesterskampioene het gereeld geregte uit hul vaderland bedien wat voorberei is deur die Meestersjef. Merkwaardige voorbeelde hiervan is haggis, wat in 1989 deur die Skot Sandy Lyle voorgesit is,[8] en bobotie, 'n Suid-Afrikaanse gereg, wat op versoek van die 2008-kampioen, Trevor Immelman, bedien is. Ander voorbeelde is die Duitser Bernhard Langer met Wiener schnitzel uit 1986, die Britse vis-en-skyfies van Nick Faldo, die Kanadees Mike Weir se eland en wildevark, en Vijay Singh se seekos tom kah en hoender panang-kerrie. Die 2011-ete van Phil Mickelson was 'n Spaanse dis, in die hoop dat Seve Ballesteros dit sou bywoon, maar hy was reeds te siek en is enkele weke later oorlede.[9]

Tot in 1983 moes alle deelnemers aan die Meesters gebruikmaak van die dienste van 'n Augusta National Club-joggie, wat volgens klubtradisie altyd 'n Afro-Amerikaanse man was. Inderdaad word beweer dat Clifford Roberts, medestigter van die klub, gesê het: "Solank ek nog leef, sal gholfspelers wit wees en joggies swart wees." Sedert 1983 – ses jaar na Roberts se dood in 1977 – word spelers die opsie gegee om hul eie joggie na die toernooi te bring.

Die Meesters vereis dat joggies 'n uniform dra wat bestaan uit 'n wit oorpak, 'n groen Masters-pet en wit tekkies. Die van, en soms die eerste voorletter, van elke speler word op die rug van sy joggie-uniform aangetref. Die verdedigende kampioen ontvang altyd joggie-nommer "1": ander gholfspelers kry hul joggienommers in die volgorde waarin hulle vir die toernooi registreer. Die ander grotes en 'n paar PGA Tour-byeenkomste het voorheen 'n soortgelyke beleid ten opsigte van joggies gehad tot in die 1970's.