Mecklenburg-Voorpommere

Dikwels word die afkorting MV, soms ook MPV, gebruik om na die deelstaat te verwys. In die Duitse omgangstaal – en hier veral in ander deelstate – word soms die akroniem Meck-Pomm [ˌmɛkˈpɔm] vir Mecklenburg-Voorpommere gebruik.

Die woord Mecklenburg word soos [meːklənbuɐç] uitgespreek. Die „e“ word vanweë die sogenaamde Noord-Duitse verlengingsteken "c" lang uitgespreek, die "g" word sag uitgespreek. Die moderne Hoogduitse taal gebruik dikwels 'n variant waarin die "e" kort en die "g" soos die Afrikaanse "gh" uitgespreek word.

Die Nederduitse taal gebruik eerder "Mäkelborg".

Die oudste historiese dokument, waarin die naam Mecklenburg (destyds Mikelenburg) gebruik is, dateer uit die jaar 995. In die Oud-Saksiese taal het mikil "groot" beteken, en in die 10de en 11de eeu is na die vesting van Mecklenburg as die Mikilinborg of "groot burg" verwys. Gedurende die Middeleeue het die naam verander na die Nederduitse Mekelenborch en later uiteindelik na Meklenburg en Mecklenburg.

Müritz: Sononder naby Waren

Die naam Voorpommere is eers in die 16de en 17de eeu ingeburger en het na die gebiede van die Hertogdom Pommere verwys wat wes van die Oderrivier geleë was. Die naam Pommere het sy oorsprong in die Slawiese po morje ("by die see"). Hierdie polities-geografiese term is net so oud soos die naam Mecklenburg en is aanvanklik onder meer deur die Pole gebruik. Gedurende die Middeleeue het die term na die gebiede verwys wat deur die Poolse Griffioene-dinastie oorheers is.

Die naam Mecklenburg-Voorpommere het met die vereniging van die Vrystaat Mecklenburg met die gebiede van die Pruisiese provinsie Pommere wes van die Oder-Neiße-grenslyn gebruiklik geword. Hierdie vereniging is in Julie 1945 op bevel van die Militêre Sowjet-Administrasie in Duitsland deurgevoer. Aanvanklik het mense na die nuwe administratiewe gebied ook verwys as "Mecklenburg-Pommere" en soms net "Mecklenburg". Die laasgenoemde naam is deur die Sowjet-administrasie vanaf 1947 verpligtend gemaak.

As gevolg van die Duitse hereniging en die herskepping van deelstate op die gebied van die voormalige Duitse Demokratiese Republiek (DDR) is die Oos-Duitse noordelike distrikte Rostock, Schwerin en Neubrandenburg op 3 Oktober 1990 onder die naam "Mecklenburg-Voorpommere" verenig.

Krytrotse op die eiland Rügen

Mecklenburg-Voorpommeren se kuslyn is met 'n totale lengte van sowat 1 700 kilometer die langste van alle Duitse deelstate. Die grootste gedeelte hiervan beslaan die kuslyn van Voorpommeren met sy talle strandmere (Duits: Bodden en Haff).

Die landskap van Mecklenburg-Voorpommere maak deel uit van die Noord-Duitse Vlakte en is veral gedurende die Weichseliaanse Ystydperk (Pleistoseen) gevorm. Die belangrikste landskapsvorme vanuit die noordooste in suidwestelike rigting is die Noordoostelike Vlakte (wat min of meer gelykstaan aan die vasteland van Voorpommere), die gebied wat aan die Mecklenburgse Mereplato aangrens (met dele van Voorpommere en die noordweste van Mecklenburg), die Baltiese Landrug (Duits: Baltischer Landrücken) met die Mereplato (wat van die noordweste van Mecklenburg tot by die suidooste strek), die Suidwestelike Voorland van die Mereplato ('n gebied suidwes van die hoofstad Schwerin) en 'n klein gedeelte van die Elbe-vallei.

Die huis "Alter Schwede" in Wismar pronk met Laat-Gotiese baksteenargitektuur

Die Mecklenburgse Mereplato (Duits: Mecklenburgische Seenplatte) behels die grootste mere van die deelstaat soos die Müritz, die Schwerinse Meer (Duits: Schweriner See) en die Plause Meer (Duits: Plauer See). Daar is altesaam 2 028 mere met 'n totale oppervlakte van 738 vierkante kilometer.

Mecklenburg-Voorpommere word deur vlaktes en heuwelland oorheers. Die hoogste bergspitse is die Helpter Berge (179 meter), die Ruhner Berge (176,6 meter), die Piekberg op Rügen (161 meter) en die Brohmer Berge (153 meter).

Danksy die deelstaat se drie nasionale parke, sewe natuurparke, een globale Unesco-geopark, twee biosfeerreservate en talle natuur-, voël- en landskapreservate word byna 35 persent van Mecklenburg-Voorpommere se oppervlakte beskerm. Dat groot dele van die deelstaat se natuurlike landskappe bewaar gebly het, is juis aan die voormalige Duitse Demokratiese Republiek se beleid te danke om staatsjaggebiede en grenssones tot spergebiede te verklaar, maar ook aan die bestaan van Sowjet-Russiese militêre oefenterreine wat almal ontoeganklik vir die gewone bevolking was. Die Oos-Duitse owerheid het egter ook begin om natuurlike landskappe vroegtydig te beskerm.[5]

Mecklenburg-Voorpommere se kuslyn word deur die progressiewe verlaging van die kuslyn en die styging van die seespieël bedreig. Die laasgenoemde proses sal volgens die voorspelling van geowetenskaplikes in die volgende dekades nog versnel.[6]

Die Oossee se spieël het sedert 1850 met 'n gemiddeld van een millimeter per jaar gestyg. In die volgende eeu word volgens sommige klimaatmodelle 'n verdere styging van tussen 25 en 30 sentimeter voorspel. Mecklenburg-Voorpommere se steil kuste en laagliggende kusgebiede krimp tans met 'n gemiddeld van 35 sentimeter per jaar, en dié proses sal moontlik nog versnel mits die kus nie deur geskikte maatreëls beskerm word nie. Veral die laagliggende kusgebiede in die noorde van die eiland Usedom, Fischland-Darß-Zingst, Hiddensee asook rivierlope naby die kuslyn word tans bedreig.

Die suidelike Oosseekuslyne word egter nie net deur die proses van aardverwarming bedreig nie – sogenaamde isostatiese kompensasiebewegings speel eweneens 'n beslissende rol by hierdie ontwikkeling. Toe dik lae van gletserys in Skandinawië ná die einde van die laaste kouetydperk begin smelt het, het die landmassa daar begin styg. Hierdie styging is in die aardkors deur die daling van omliggende gebiede gekompenseer – en dié natuurlike proses duur langs die Duitse Oossee-kuslyn steeds voort.

Die belangrikste maritieme nywerhede en ondernemings is die rederye Deutsche Seereederei in Rostock, Scandlines en Weiße Flotte in Stralsund. Daar is ook 'n aantal skeepswerwe langs die kus soos byvoorbeeld die Volkswerft in Stralsund, Aker MTW in Wismar, Aker-Werft in Rostock, Peene-Werft in Wolgast en die Hanse Yachts AG in Greifswald. In 2004 het die maritieme sektor 28 000 werksgeleenthede gebied.

Die toerisme in Mecklenburg-Voorpommere het danksy die strande van die Oossee en die natuurskoon van die Mecklenburgse Mereplato tot die belangrikste sektor van die plaaslike ekonomie ontwikkel. Die gewildste bestemmings is die skiereilande en eilande soos Rügen, Usedom, Fischland-Darß-Zingst en Hiddensee, en strandoorde soos Heiligendamm, Graal-Müritz en Kühlungsborn, die Mereplato met sy 2 000 mere, Mecklenburg-Voorpommere se vier nasionale parke en honderde van natuurbewaringsgebiede. Daarnaas lok ook die tradisionele Hansestede soos Rostock, Stralsund, Wismar en Greifswald talle besoekers.

Die toerisme in die deelstaat lewer 8,5 persent van die plaaslike bruto geografiese produk op – die hoogste persentasie in Duitsland (die gemiddelde van alle Duitse deelstate is 3,8 persent). Die toerismesektor behels sowat 130 000 werksgeleenthede en die totale omset beloop €5,1 miljard per jaar. Mecklenburg-Voorpommere beskik onder meer oor 250 kastele en herehuise, tien vyfster- en 150 viersterhotelle, talle kampeerplekke en 'n aantal gewilde kulturele en musiekfeeste. In 2011 het 6,8 miljoen toeriste 'n besoek aan die deelstaat gebring. Mecklenburg-Voorpommere is tans die gewildste reisbestemming in Duitsland vir sowel somer- asook gesinsvakansies.[7]

Die stede Rostock en Greifswald met hulle geskiedkundige universiteite, wat reeds in die 15de eeu gestig is, het tot die sentrum van die plaaslike biotegnolgie- en mediese tegnologie-sektor ontwikkel.

Tans word die deelstaat nog deur die tweede hoogste werkloosheidsyfer in Duitsland gepla, en die land se koopkragindeks was in net 73,5 teenoor Duitsland se 108,4 en 'n gemiddelde van 100 in die 25 destydse lidstate van die Europese Unie.[8]