Martin Van Buren

Martin Van Buren (* 5 Desember 1782; † 24 Julie 1862) was die 8ste president van die Verenigde State van Amerika (1837-1841). Hy is gedoop as Maarten Van Buren. Voor sy presidentskap het hy gedien as die agtste visepresident (1833-1837) en tiende minister van buitelandse sake onder Andrew Jackson (1829-1831).

Martin Van Buren
8ste President van die Verenigde State
Ampstermyn 4 Maart 1837 – 4 Maart 1841
Voorganger Andrew Jackson
Opvolger William Henry Harrison
Geboortedatum 5 Desember 1782
Geboorteplek Kinderhook, New York, V.S.A
Sterftedatum 24 Julie 1862
Sterfteplek Kinderhook, New York, V.S.A
Eerste Dame Hannah van Buren
Politieke party
Visepresident Richard M. Johnson
Handtekening

Van Buren was 'n goeie organiseerder van die Demokratiese Party, 'n dominante figuur in die tweepartystelsel.

Sy voorgangers is op die gebied van die latere Verenigde State gebore, maar was Britse onderdane voor die Amerikaanse Revolusie. Van Buren was die eerste president wat as 'n Amerikaanse burger gebore is en boonop die eerste president wat nie van Britse afkoms was nie - sy familie was Nederlands en sy moedertaal was Nederlands.

As minister van buitelandse sake onder Andrew Jackson en daarna as visepresident, was hy 'n belangrike figuur in die bou van 'n organisasiestruktuur vir Jacksoniaanse demokrasie, veral in die staat New York. As president wou hy nie hê dat die Verenigde State Texas annekseer nie, 'n daad wat 'n latere opvolger, John Tyler, sou bewerkstellig agt jaar ná Van Buren se aanvanklike verwerping van die idee. Met die nie-gewelddadige Aroostook-oorlog en die Caroline-aangeleentheid was verhoudings met Brittanje en sy kolonies gespanne.

Sy bewind is grootliks gekenmerk deur die ekonomiese probleme van sy dag, die Paniek van 1837. Hy is 'n sondebok vir die Depressie gemaak en is deur sy politieke teenstanders "Martin Van Ruin" genoem. Van Buren is ná vier jaar uitgestem en verloor teen die Whig- kandidaat William Henry Harrison.

In 1848 is hy as leier van die Free Soil Party verkies.

Lewe

Van Buren is in Kinderhook in die deelstaat New York gebore. Sy oupagrootjie Cornelis Maessen het in 1631 van Buurmalsen in Nederland geëmigreer. Sy vader Abraham Van Buren was 'n boer en belastingbeampte. Sy moeder Maria Goes van Alen het ook kinders uit 'n vorige huwelik gehad.

Van Buren het 'n opleiding aan die Kinderhook Akademie ontvang en in 1796 gaan studeer hy regte in die stad New York. Een van sy onderwysers was William Peter van Ness, 'n prominente prokureur en later Aaron Burr se naaswenner in die tweestryd teen Alexander Hamilton om die presidentskap. Nadat hy gegradueer het, was Van Buren vir 25 jaar 'n praktiserende prokureur.

Van Buren trou op 21 Februarie 1807 met Hannah van Buren, 'n niggie van hom, te Catskill, Greene County. Hulle het saam in Kinderhook grootgeword.

Vroeë politieke loopbaan

Van Buren se prokureurspraktyk het hom finansieel onafhanklik gemaak, en dit het hom op die politieke pad gelei. Die politieke situasie in New York na 1800, die jaar wat Jefferson verkies is en die Federaliste mag verloor het, was besonder bitter en persoonlik. Die Demokraties-Republikeinse Party is in drie verdeel, volgelinge van onderskeidelik George Clinton (en later sy neef De Witt Clinton), Robert Livingston en Aaron Burr.

Federalistiese mag na 1799 was afhanklik van 'n koalisie met een van hierdie groepe. Van Buren, wat vroeg by die Clintons aangesluit het, het in 1812 die Senaat betree en ook lid geword van die Hof vir die Korreksie van Foute, die hoogste hof in New York tot 1847 .

Nasionale politiek

In 1821 is Van Buren tot senator verkies. Hy was baie aktief in die Senaat. In die betwiste presidensiële verkiesing van 1824, wat uiteindelik deur John Quincy Adams gewen is, het hy hom aan die kant van William Crawford, minister van die tesourie, geskaar. Ná die verkiesing het hy hom by Andrew Jackson geskaar en was instrumenteel in die stigting van die Demokratiese Party. In 1828 is hy verkies tot goewerneur van New York. Na 'n paar maande het hy as goewerneur bedank om minister van buitelandse sake onder die nuwe president Andrew Jackson te word. Vir die volgende vier jaar was hy 'n stoere ondersteuner van Jackson. In 1832 is hy tot visepresident verkies. Vier jaar later is hy tot president verkies.

Bronne
  • Brooke, John L. (2010). "Chapter 7: 'Party and Corruption: The Columbia Junto and the Rise of Martin Van Buren, 1799–1812'". Columbia Rising: Civil Life on the Upper Hudson from the Revolution to the Age of Jackson. Chapel Hill, North Carolina: The University of North Carolina Press. ISBN 978-0-8078-3323-0.
  • Cole, Donald (1984). Martin Van Buren and the American Political System. Princeton, New Jersey: Princeton University Press. ISBN 978-0-691-64025-9. {{cite book}}: Text "online" ignored (hulp)
  • Henretta, James A. (2004). "Martin Van Buren". In Brinkley, Alan; Dyer, Davis (reds.). The American Presidency. Boston: Houghton Mifflin Company. pp. 103–114. ISBN 978-0-618-38273-6.
  • Howe, Daniel Walker (2007). What hath God wrought: the transformation of America, 1815–1848. New York, New York: Oxford University Press USA. ISBN 978-0-19-507894-7.
  • Manweller, Mathew, red. (2012). Chronology of the U.S. Presidency. Vol. 1. Santa Barbara, CA: ABC-CLIO. ISBN 978-1-59884-645-4.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.