Marshall McLuhan

Nadat hy vir een jaar ingenieurswese gestudeer het, het hy sy studierigting verander en in 1933 ’n B.A.-graad behaal en ’n Goue Universiteitsmedalje in Kuns en Wetenskap daarvoor behaal.[2] In 1934 behaal hy ’n M.A.-graad in Engels aan dieselfde universiteit. Dit was ’n groot verlange by hom om in Engeland te gaan studeer, en hy is by die Trinity Hall in Cambridge aanvaar nadat hy nie daarin kon slaag om ’n Rhodes-beurs te kry om aan die Oxford-universiteit te gaan studeer nie.[3]

Hoewel hy reeds sy B.A.- en M.A.-grade in Manitoba behaal het, is vereis dat hy by Cambridge inskryf as ’n voorgraadse “geaffilieerde” student, met een jaar se krediete vir ’n driejaar-B-graad, voordat hy vir ’n doktorsgraad in filosofie kon inskryf.[4] In 1934 is hy na die Universiteit van Cambridge waar hy student van I.A. Richards en F.R. Leavis was, en deur die Nieukritiek beïnvloed is.[3] Jare later het hy, na besinning, die fakulteit geloof dat hulle die rigting van sy latere werk sou beïnvloed weens hulle klem op die “opleiding van persepsie” en konsepte soos Richard se idee van “vooruitvoering”.[5] Hierdie studies was ’n belangrike voorloper vir sy lare idees oor tegnologiese vorme.[6] Hy het in 1936 die vereiste B.-graad van Cambridge behaal[7] en by hulle nagraadse program ingeskakel.

Aan die Universitet van Manitoba het McLuhan sy teenstrydige verhouding met geloof verken en hom tot literatuur gewend om “sy siel se honger na waarheid en skooheid te bevredig”, en hy het na hierdie fase as agnostisisme verwys.[8] Terwyl hy die trivium aan Cambridge bestudeer het, het hy die eerste treë geneem in sy uiteindelike bekering tot Katolisisme in 1937,[9] wat hy gebaseer het op die werk van G. K. Chesterton.[10] In 1935 het hy aan sy moeder geskryf:[11]

Het ek nie met Chesterton te doen gehad nie, sou ek vir baie jare agnosties bly. Chesterton het my nie godsdienstige geloof oortuig nie, maar hy het verhoed dat my wanhoop ’n gewoonte word of dat dit in misantropie verhard. Hy het my oë geopen vir die Europese kultuur en my aangemoedig om dit van nader te leer ken. Hy het vir my die redes gewys vir al my blinde woede en ellende.

Teen einde Maart 1937[lower-alpha 1] het McLuhan ’n stadige dog sekere proses van totale bekering voltooi toe hy formeel in die Rooms-Katolieke Kerk ingewy is. Nadat hy met ’n predikant gepraat het, het ook sy vader ’n Katoliek geword. Sy moeder was ontroosbaar en was van mening dat sy bekering sy loopbaan sou skaad.[12] McLuhan was vir die res van sy lewe ’n toegewyde Katoliek, maar sy geloof het ’n privaat saak gebly.[13] Hy het ’n lewenslange belangstellng in die syfer 3 gehad[14] (bv., die trivium, die Drie-eenheid) en het per geleentheid gesê dat Maria hom van intellektuele leiding voorsien het.[lower-alpha 2] Vir die res van sy loopbaan was hy aan Katolieke hoëronderwysinstellings verbonde.

McLuhan in Cambridge, circa 1940

McLuhan kon nie ’n pos in Kanada kry nie en is gevolglik na die Verenigde State waar hy vir die 1936-’37 akademiese jaar ’n betrekking as onderrigassistent aan die Universiteit van Wisconsin-Madison.[16] Van 1937 tot 1944 het hy Engels aan die Saint Louis-Universiteit gee (met ’n breuk van 1939 tot 1940 toe hy na Cambridge terug is). Daar het hy onder meer klas oor Shakespeare gegee en vir [[Walter J. Ong klasgegee met wie hy ook bevriend geraak het. Ong het sy doktorsgraad gedoen in ’n rigting wat McLuhan aan hom bekendgestel het, en hy het later van tyd self ’n kundige op die gebied van kommunikasie en tegnologie geword.

McLuhan het Corinne Lewis, ’n onderwyseres en aspirantaktrise van Fort Worth, Texas, in St. Louis ontmoet[17] en hulle is op 4 Augustus 1939 getroud. Hulle het die res van 1939 en 1940 in Cambridge deurgebring waar hy sy meestersgraad voltooi het (dit is in Januarie 1940 aan hom toegeken) en aan sy proefskrif begin werk het oor Thomas Nashe en die verbale kunste. Terwyl die McLuhans in Engeland was het die Tweede Wêreldoorlog in Europa uitgebreek. Weens hierdie rede het hy toestemming gekry om sy proefskrif vanuit die Verenigde State te voltooi en in te dien, sonder dat hy na Cambridge hoef terug te keer om dit aldaar te verdedig. In 1940 het die McLuhans dus na Saint Louis-Universiteit teruggekeer waar hulle met ’n gesin kon begin en hy verder kon klasgee. In 1943 is die graad Doctor Philosophiæ aan hom toegeken.[18]

In 1944 is hy na die Assumption-kollege in Windsor, Ontario waar hy tot 1946 klasgegee het. Daarna is hy na Toronto waar hy by die Universiteit van St. Michael’s College, ’n Katolieke kollege van die Universiteit van Toronto, waar Hugh Kenner een van sy studente sou word. Die Kanadese ekonoom en kommunikasievakkundige, Harold Innis, was ’n kollega wat ’n groot invloed op McLuhan se werk gehad het. In 1964 skryf McLuhan: “Ek dink graag aan my eie boek The Gutenberg Galaxy as ’n voetnoot vir Innis se waarnemings oor die onderwerp van psigiese en sosiale gevolge, eers van skryfkuns en dan van drukkuns.”[19]