Mariahemelvaart

Die fees Mariahemelvaart (Latyn: Assumptio Beatae Mariae Virginis, "Opname van die salige Maagd Maria") herdenk volgens die leerstellinge van die Rooms-Katolieke Kerk, die Oosters-Ortodokse Kerk en die Oriëntale Ortodoksie[1] die liggaamlike opname van die Maagd Maria in die hiernamaals aan die einde van haar lewe op aarde. In die kerke wat hierdie herdenking hou, is Mariahemelvaart 'n hooffees en word algemeen op 15 Augustus gevier. In baie lande word die fees ook as 'n heilige dag van verpligting in die Rooms-Katolieke Kerk gehou.

Mariahemelvaart (ca. 1516), skildery deur Titiaan (1488/1490–1576)

Mariahemelvaart (ca. 1526), skildery deur Peter Paul Rubens (1577–1640)

Op Mariahemelvaart word Maria se unieke verbintenis met Jesus se verlossing en deelname aan Jesus se opstanding as "eerste opgeloste mens" herdenk.[2] Saam met Mariahemelvaart het Pous Sergius I die Mariafeeste Mariaboodskap, Marialigmis en Mariageboorte ingestel. Tientalle kerke is aan die leerstelling van Mariahemelvaart gewy.

Volgens die Rooms-Katolieke dogma is die Maagd Maria, nadat "die loop van haar aardse lewe voltooi is, haar liggaam en siel in heerlikheid in die hemel opgeneem".[3] Hierdie leerstelling is op 1 November 1950 deur Pous Pius XII ex cathedra, dit wil sê deur middel van die pouslike onfeilbaarheid, in die apostoliese grondwet Munificentissimus Deus dogmaties gedefinieer.[4] Terwyl die Rooms-Katolieke en die Oosters-Ortodokse Kerk aan die ontslaping van die Moeder van God glo, is die vraagstuk van Maria se liggaamlike dood dogmaties nie verder gespesifiseer nie.[5] In Munificentissimus Deus (onderwerp 39) verwys Pous Pius XII as skriftuurlike ondersteuning na Beresjiet/Genesis (3,15)[6] vir die dogma van die Maagd Maria se oorwinning oor beide die sonde en dood deur haar intieme verbintenis met "die nuwe Adam" (Jesus Christus),[7] soos dit ook in 1 Korintiërs 15,54 weerspieël word: "En wanneer hierdie verganklike liggaam met die onverganklike beklee is, en hierdie sterflike liggaam met die onsterflike, dan sal die woord wat geskrywe staan, vervul word: “Die dood is vernietig, die oorwinning is behaal.”"[8][9][10][11]

Die Nuwe Testament bevat nóg 'n eksplisiete verhaal oor die dood of onslaping nóg oor die opname van Maria in die Hemel, maar verskeie skrifgedeeltes beskryf volgens teologiese interpretasies die uiteindelike lot in hierdie en die wêreld ná die moeder van Jesus se afsterwe.[12]