Marais Poitevin

Die Marais Poitevin [maʁɛ pwatvɛ̃] is 'n uitgestrekte moerasland in die weste van Frankryk, geleë langs die Golf van Poitou noord van La Rochelle. Oorspronklik het die moerasgebied self deel uitgemaak van die Golf van Poitou. Toe die seewater begin terugtrek het, het dit 'n moeraslandskap agtergelaat - die tweede grootste in Frankryk na Camargue in die suide en die vyfde grootste in Europa. Weens sy groot verskeidenheid natuur- en kultuurskatte is die Marais Poitevin in 2010 deur die Franse Departement van Omgewingsake aangewys as een van 18 Grands Sites de France.

Die plates, die streek se kenmerkende plat houtbote, word, soos hier in die klein rivierhawe Le Mazeau in Vendée, aan toeriste verhuur

'n Roeiboot en voetgangerbrug in Coulon, Deux-Sèvres

'n Historiese huis in Sansais

Die bouvalle van die Benediktyne-klooster Abbaye de Maillezais is teen die noordoostelike rand van die Marais Poitevin geleë. Die foto wys die abdykerk Saint-Pierre. Maillezais het omstreeks 1000 as kloostervesting op 'n kalkrotseiland in die Golfe des Pictons ontstaan. Dit het as skuilplek vir kunstenaars en literêre persoonlikhede gedien, onder wie François Rabelais en Théodore Agrippa d’Aubigné

Vanaf die 11de eeu het monnike uit die nabygeleë kloosters van Maillezais, Saint-Pierre-le-Vieux, l'Absie, Saint-Maixent en Moreilles begin om die moerasse droog te lê en die vrugbare grond vir landbou te ontsluit. Deur middel van kanale en damwalle is die streek gedreineer en water deur die rivier Sèvre Niortaise afgevoer. Die eerste landboupersele het ontstaan. Tydens die regentskap van koning Hendrik IV is die dreineringswerk geïntensiveer en Hollandse setlaars met die benodigde vakkennis en ervaring in die gebied gevestig.

Die Marais Poitevin se landskappe beslaan tans sowat 100 000 hektaar en strek oor drie départements - Vendée, Deux-Sèvres en Charente-Maritime. Naas die kusstreek, die halfdroë en die droggelegde terrein, wat ongeveer 70 persent van die totale oppervlakte beslaan, het 'n deel van die oorspronklike moerasland bewaar gebly. Dit beslaan sowat 30 persent. Onder meer vir toerismedoeleindes word na die vogtige deel met sy netwerk van kanale ook verwys as Venise Verte of «Groen Venesië». Sterk winterreën bring hier gereeld oorstromings.