Mara (demoon)
Mara in Boeddhisme is die demoon wat Gautama Boeddha uitgelok het deur hom te probeer verlei met die visioen van pragtige vroue, wat in verskeie legendes Mara se dogters was.[1]
Mara | ||
’n Reliëfwerk van Mara in die Gandhara-styl in die Swatriviervallei. | ||
Vertalings | ||
Sanskrit | māra | |
Singalees | මාරයා | |
Wylie | bdud | |
Thai | มาร | |
Tradisionele Sjinees | 魔魔 | |
Pinyin | mó |
In die Boeddhistiese kosmologie verpersoonlik Mara onheilsame impulse, onkunde en die "dood"[2] van die geestelike lewe. Hy lok mense uit en probeer hulle wegkeer van ’n geestelike lewe deur aardse goed aanloklik te maak of negatiewe dinge positief te laat lyk.
Naam
Die woord māra kom van die proto-Indo-Europese stam *mer, "om te sterf". Die Sanskrit-vorm van die werkwoord se stam is √mṛ.
Māra is ’n werkwoordelike selfstandige naamwoord en beteken "veroorsaking van die dood" of "die doodmaak". Dit is verwant aan ander woorde vir die dood, soos maraṇa en mṛtyu.
Oorsig
In tradisionele Boeddhisme word vier betekenisse aan die woord mara gegee:
- Klesa-mara, Mara as die verpersoonliking van alle onkundige emosies.
- Mrtyu-mara, Mara as die dood, soos in die oneindige siklus van geboorte en die dood.
- Skandha-mara, Mara as metafoor vir die geheel van die kondisionele bestaan.
- Devaputra-mara, Mara as die seun van ’n god, dus as ’n bestaande wese eerder as ’n metafoor.
Verwysings
- Samyutta Nikaya 4.25, "Māra's Daughters" (Bodhi, 2000, ble. 217-20); Suttanipata 835 (Saddhatissa, 1998, bl. 98)
- Mara the god of death
Eksterne skakels
- Wikimedia Commons het meer media in die kategorie Mara (demoon).
- Hierdie artikel is vertaal uit die Engelse Wikipedia