Mantua

Mantua (Italiaans: Mantova; Latyn: Mantua; in die Mantovaanse dialek: Màntua) is 'n stad in die Noord-Italiaanse administratiewe streek Lombardye wat as setel van die gelyknamige provinsie dien, met 'n bevolking van 49 403 (soos op 31 Desember 2018).

Die magtige Castello di San Giorgio vorm die oudste deel van Mantua se hertoglike kompleks met 450 vertrekke, opgerig tussen 1395 en 1406

Die pragtigste en mees befaamde van die vertrekke is die ryklik versierde Camera degli Sposi, die slaapkamer van vors Ludovico en sy eggenote. Die foto wys 'n aansig van die wes- en noordmure

Die portretskildery Die Hof van Mantua wys Ludovico III Gonzaga, markies van Mantua, wat vanaf 1444 tot sy afsterwe in 1478 geregeer het, met sy eggenote Barbara von Brandenburg

Comune di Mantova Mantua
Stad
Die historiese kernstad (Centro storico)
Comune di Mantova
Koördinate: 45°09′23″N 10°47′28″O
Land	Italië
Streek	Lombardye
Provinsie	Mantua
Etruskiese nedersetting	6de eeu v.C.
Regering
• Burgemeester	Mattia Palazzi (PD)
Oppervlak
• Totaal	63,81 km2 (24,64 vk. myl)
Hoogte	19 m (62 ft)
Bevolking
• Totaal	49 403
• Digtheid	774,2/km2 (2 005/vk. myl)
Tydsone	UTC+1 (MET)
• Somertyd	UTC+2 (MEST)
Poskode	46100
Skakelkodes	0376
Webwerf	mantova.gov.it

Mantua word vanweë sy ligging en boukuns onder Italië se aantreklikste stede gereken. Gedurende die bewind van die Guelfiese dinastie Gonzaga, een van die magtigste en invloedrykste families in die geskiedenis van Italië, is Mantua tot een van die belangrikste kulturele, wetenskaplike en godsdienstige sentra in Noord-Italië uitgebou. Die reusagtige kasteel en vesting in die noorde van die stad met sy magtige torings het as amptelike residensie van die Gonzaga gedien tot hul uitsterwing in die vroeë Settecento (18de eeu), maar ook as vertoonlokaal vir hul omvangryke versameling van kunsskatte.

Die vier kunsmatige mere waardeur die stad omring word - Lago Superiore, Lago di Mezzo, Lago Inferiore en Lago Paiolo (die laasgenoemde het in die 18de eeu uitgedroog) - maak deel uit van die militêre versterkings wat in die 12de eeu ontstaan het. Die mere word deur die Mincio-rivier gevoed wat sy oorsprong in die Gardameer het en voor sy monding in die Po die uitgestrekte waterlandskap van Mantua vorm wat die historiese kernstad (Centro storico) aan drie kante omsluit en dit soos 'n eiland laat lyk. Om die mere met mekaar te verbind, is 'n kanaal, die sogenaamde Rio, in die middestad gebou.

Unesco het aan Mantua en Sabbioneta as meesterlike voorbeelde van stadvernuwing in die Renaissance-tydperk in 2008 die status van wêrelderfenis toegeken. Mantua verteenwoordig 'n evolusionêre model van hoofse stadsontwikkeling op die basis van hidrouliese ingenieurswerk, stadsbeplanning en boukuns, terwyl Sabbioneta nie op bestaande Middeleeuse strukture baseer nie, maar nuut opgerig is deur die verligte vors Vespasiano I Gonzaga (1531–1591), 'n bewonderaar van die Romeinse argitek Vitruvius, as die model van 'n ideale stad volgens die beginsels van humanisme en die voorbeeld van die klassieke oudheid.