Laurasiatheria

Die Laurasiatheria is een van vier hooftakke van die moderne Plasentalia. Dit word erken as 'n superorde wat die volgende ordes bevat

  1. Eulipotyphla -- molle, krimpvarkies, skeerbekmuise
  2. Cetartiodactyla -- kamele, seekoeie, walvisse, beeste, bokke, skape
  3. Perissodactyla -- perde, esels, sebra's, renosters, tapirs
  4. Chiroptera -- vlermuise
  5. Carnivora -- katte, honde, bere, seehonde,
  6. Pholidota -- ietermagog

Laurasiatheria
Tydperk: 65–0 m. jaar gelede
Laurasiatheria
Wetenskaplike klassifikasie
Koninkryk:
Animalia
Filum:
Chordata
Klas:
Mammalia
Infraklas:
Eutheria
Superorde:
Laurasiatheria
Ordes

Sien teks

Die superorde is eers gebaseer op molekulêre navorsing en dit werk eintlik net met lewende spesies, omdat DNS gewoonlik nie in fossiele bewaar word nie. Maar die huidige navorsing probeer om morfologiese inligtings van altwee lewende en fossiele spesies saam te vat en aan statistiese ontleding te onderwerp. Daar is veral uit die Paleoseen en die Eoseen talle Laurasiatheria bekend waarvan die taksonomie altyd taamlik chaoties gewees het. Hulle is in dikwels in groepe soos "Conylarthra", "Arctocyonida" en "Cimolesta" verdeel, maar die onlangse navorsing plaas groot vraagtekens of hierdie groepe natuurlike monofiletiese klade genoem kan word. Hulle is eintlik asbliktaksons. Van die Cimolesta is spesies wat glad nie plasentaal is nie, maar ook spesies wat tuis lyk te hoort in die kroongroep "Ferae" van die Laurasiatheria en veral in dié tak waarvan vandag net die Ietermagoë van oor is. Alle "Conylarthra" lyk wel in die Laurasiatheria tuis te hoort en veral in die Ferae-klade, maar nie as een monofilietiese groep nie. Daar is "Arctocyonida" wat verwant aan die Creondonte lyk te wees, maar Arctocyon lyk eerder in die tak van die Pantodonta tuis.[1]

Fossiele van die Laurasiatheria word in die Paleoseen (en later) op die noordelike drie kontinente (die ou Laurasia) gevind en dit lyk of hulle in die vroeë Paleoseen 'n regte evolusionêre ontploffing het beleef. Die molekulêre 'klok' sê dat hulle al in die Kryt ontstaan moet hê, maar dit word bereken deur aan te neem dat die ontwikkeling met konstante spoed verloop.

Kladogram

Buite die huidige 6 ordes het die Laurasiatheria veral in die Paleoseen en Eoseen 'n uiters groot verskeidenheid gehad. Van talle van hierdie vroeë lede van die groep word vandag geen verteenwoordigers meer aangetref nie en die taksonomiese indeling is dikwels 'n omstrede en moeilike onderwerp. Hierdie kladogram is 'n poging om alle bekende groepe 'n plek te gee, en is veral gebaseer op die onlangse kladistiese ontleding deur Halliday et al. (2015).[1] Die Louisinidae - Apheliscidae - Amphilemuridae -klade is deels op Hooker et al. (2012)[2] gebaseer.

Boeroeutheria

Euarchontoglires


Laurasiatheria

Eulipotyphla


†Louisinidae

†Apheliscidae

†Amphilemuridae




Scrotifera
Euungulata

†Pleuraspidotheriidae

Perissodactyla
?

†Hyopsodontidae

Cetartiodactyla

Chiroptera


Ferae


†Triisodontida
Carnivoramorpha

†Viverravidae

Carnivora

†Mesonychia




†Pantodonta


?

†Tillodontia



?

†Pentacodontidae

†Periptychidae

?

†Pantolestidae

Pholidota

†Palaeanodonta

Arctocyonidae? (deels)

†Creodonta

†Palaeoryctidae












Groepe wat nog nie geplaas is nie:

  • Taeniodonta (buite Plasentalia?)
  • Cimolestidae (deels buite Plasentalia?)
  • Leptictidae (buite Plasentalia?)
  • Die Suid-Amerikaanse hoefdiere Xenungulata, Notoungulata, Litopterna, en Pyrotheria en/of Astrapotheria
  • Arctostylopidae (Euarchontoglires? Notoungulata?)

Verwysings
  1. Resolving the relationship of Paleocene Placental mammals, Thomas J. D. Halliday, Paul Upchurch, Anjali Goswami Biological Reviews 92(1) 2015, 521-550
  2. Early Palaeogene Louisinidae (Macroscelidea, Mammalia), their relationships and north European diversity Jerry J. Hooker, Donald E. Russell Zoological Journal 2012, 164(4), 856-936
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.