Kreta
Kreta (Grieks: Κρήτη; Kriti of Krētē) is die Griekse eiland met die grootste bevolking en oppervlakte, naamlik 8 336 km2. Dit is die vyfde grootste eiland van die Middellandse See en die grootste van Griekeland. Kreta lê aan die suidpunt van die Egeïese See, sowat 100 km van die Peloponneso.
Kreta Inheemse naam: Κρήτη | |
---|---|
Ligging van Kreta in die suidelike Egeïese See | |
Geografie | |
Ligging | Griekeland, Egeïese See |
Koördinate | 35°13′N 24°55′O
|
Oppervlakte | 8 331,2 vk km |
Hoogste punt | Berg Psiloritis, 2 456 m |
Administrasie | |
Griekeland | |
Streek | Suid-Egeïes
|
Hoofstad | Iraklion
(173 450 bewoners)
|
Demografie | |
Bevolking | 600 159
|
Kreta is een van die 13 periferieë van Griekeland en beslaan dieselfde oppervlakte as die streek Kreta van voor die administratiewe hervormings van 1987.[1] Dit maak 'n belangrike deel uit van die ekonomiese en kulturele erfenis van Griekeland; hoewel dit unieke kulturele kenmerke het (soos Kretensiese musiek en sy eie dialek) beskou Kretensers hulself as Grieke.
Heraklion is die grootste stad en hoofstad van Kreta. Die eerste ware Westerse beskawing - die Minoïese beskawing - het sy oorsprong op hierdie eiland gehad. Die ruïnes van Knossos, 'n florerende stad in 1500 v.C., kan vandag nog gesien word. Knossos is omstreeks 1400 v.C. verwoes, waarskynlik deur seerowers, en die beskawing op die eiland is uitgewis. In Kreta was die sentrum van die Minoïese beskawing (omstreeks 2700–1420 v.C.), die eerste gevorderde beskawing in Europa. In sy lang geskiedenis was Kreta verskeie kere in die hande van omstrede oorheersers, onder andere die Romeine, die Venesiërs en die Turke.
Bronne
- KENNIS, 1980, ISBN 0798108258, volume 3, bl. 452
Verwysings
- Π.Δ. 51/87 “Καθορισμός των Περιφερειών της Χώρας για το σχεδιασμό κ.λ.π. της Περιφερειακής Ανάπτυξης” (Vasstelling van die periferieë van die Land vir beplanning ens. van die ontwikkeling van die streek, Efimeris tis Kyverniseos, ΦΕΚ A 26/06.03.1987